.Berlin Raki, Γκάζι
Ρακί ή μπύρα; Μπράτβουρστ ή σουβλάκι; Νίτσε ή Σωκράτης; Μάταλα ή Βερολίνο; Μα γιατί να πρέπει να διαλέξω; Αφού υπάρχει το Berlin Raki! Ένας χώρος όπου έχει συντελεστεί ένας πολύ επιτυχημένος ελληνογερμανικός γάμος. Από τη μια έχουμε στοιχεία της βερολινέζικης κουλτούρας όπου κυριαρχεί η ελευθεριότητα και το «anything goes» και από την άλλη αυτήν της Κρήτης όπου η φιλοξενία και η αδελφοσύνη πρωταγωνιστούν.
Η σεφ-εικαστικός Αριάδνη Πούλιου έχει συνδυάσει δημιουργικά τις δύο κουζίνες «ζωγραφίζοντας» ένα comfort food μενού με πολλές επιλογές τύπου tapas, ιδανικά συνοδευτικά για ποτό, καθώς και με κυρίως πιάτα για τους πεινασμένους της παρέας. Το λουκάνικο Φρανκφούρτης έχει γίνει παραδοσιακό χωριάτικο λουκάνικο με πορτοκάλι, η κλασική πατατοσαλάτα έχει πάρει μια νέα εξελληνισμένη μορφή, με τοπ επιλογή κατ’ εμέ τα αχνιστά μύδια, σερβιρισμένα σε χορταστική μερίδα μεγέθους γαβάθας. Μην κάνετε το λάθος να τα πάρετε στη μέση, η σφαγή από πάνω τους είναι εγγυημένη! Όλα ήταν άψογα προετοιμασμένα, με προσεγμένο food styling, σερβιρισμένα σε πολύχρωμα χειροποίητα πιάτα που από μόνα τους σου φτιάχνουν τη διάθεση.
Επίσης μια δοκιμή της παγωμένης ρακής, με γεύση φυσικής φράουλας, επιβάλλεται, παρασκευάζεται αποκλειστικά στο Berlin Raki, ένα πραγματικό επίτευγμα αν αναλογιστούμε πως αυτό το παραδοσιακό και από πολλούς παρεξηγημένο ποτό απέκτησε, επιτέλους, έναν σύγχρονο αέρα και τη θέση που του άξιζε στον 21ο αιώνα καθώς το χρησιμοποιούν και ως βάση σε κοκτέιλ. Είναι εμφανές πως το εγχείρημα είναι συνεργατικό, αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας, με πολύ μεράκι και αγάπη. Ο χώρος είναι λιτός διανθισμένος με κομψές λεπτομέρειες που δεν κράζουν, αφήνοντας έτσι τους παρευρισκόμενους να γίνουν τα στολίδια του.
Ενώ καθόμασταν στην μπάρα σκεφτόμουν πως δεν είναι μόνο το φαγητό που κάνει τον χώρο τόσο ελκυστικό και άνετο, εδώ σκέφτηκα, παρανιώθω οικεία, θα μπορώ όποτε θέλω να αράζω με φίλους ή και μόνη να γράφω στην μπάρα που με εμπνέει αφάνταστα γιατί μου θυμίζει περιγραφές απ’ τα διηγήματα του λατρεμένου μου Μπουκόφσκι.
Ο λόγος είναι ένας, απλά περνάς καλά, χαζεύεις το τρένο που περνάει σχεδόν δίπλα σου, την περατζάδα στο δρόμο, γίνεσαι μια παρέα, το καλοκαίρι βγαίνεις έξω στρώνεσαι στους καναπέδες σαν στο σπίτι σου. Εδώ νιώθεις ελεύθερος, είσαι αποδεκτός, το τείχος έπεσε so come as you are..
Do you know beauty and the beast? She’s both!!
Ανάποδη σε όλα της, παιδί της φύσης που ζει στο αστικό τοπίο, μοναχικός άνθρωπος μα ταυτόχρονα πνεύμα συλλογικότητας και αλληλεγγύης. Αλλάζει δουλειές και δραστηριότητες σαν τα πουκάμισα, ευελπιστώντας στο μέλλον να γράψει το δικό της factotum.. Αυτό το διάστημα ασχολείται με τη μαγειρική τέχνη, διευρύνοντας την γευστική της παλέτα. Όταν δεν περιδρομιάζει θα την δείτε να τρέχει χωρίς φώτα με το ποδήλατό της, να σκαρφαλώνει ξυπόλυτη σε μονοπάτια, να χτυπιέται σε κάποιο live που δεν ξέρει καν ποιοι παίζουν, να βλέπει ταινία σε κάποια σκοτεινή αίθουσα με φακό στο κεφάλι ή σε κάποια παραλία να πλέκει πουλόβερ με φύκια. Για προτάσεις, σχόλια και ότι άλλο σας κατέβει στο κεφάλι στο mail [email protected] Υ.Γ. Ανοιχτή και σε προσκλήσεις για ομαδικά μαγειρέματα
.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Δίστομο. Ο ερχομός μου στην Αθήνα μου άνοιξε νέες διαδρομές που αποφάσισα να τις ακολουθήσω με ένα ποδήλατο. Χάρις σε αυτό, πεταλιά με πεταλιά, ανακάλυψα την όμορφη, την σκοτεινή αλλά και την παράξενη πλευρά της πόλης, τα λούμπεν στοιχεία της με δελέασαν να την εξερευνήσω και έτσι σιγά σιγά – όπως γίνονται όλα τα όμορφα πράγματα – την αγάπησα.
Είμαι λάτρης του αστικού τοπίου, της ζωής που υπάρχει και κινείται μέσα σε αυτό, των ανθρώπων του, ακόμα και του φαγητού που δημιουργείται μέσα από την ατμόσφαιρά του.
Γι΄ αυτούς τους λόγους αποφάσισα να το φωτογραφίζω σε κάθε στιγμή του, πιστεύοντας πως μέσα από την φωτογραφία θα μπορέσω να μεταδώσω την εικόνα του, την ομορφιά του μέσα από την δική μου οπτική, την ομορφιά που συλλέγω μέσα σε κάτι που από πολλούς μπορεί να θεωρείτε άσχημο! Λατρεύω να ανακαλύπτω μέσα από τις φωτογραφίες!!
