Από Όσκαρ σε Όσκαρ: το πρότζεκτ των 150 ταινιών | Της Αργυρώς Γιακούμα

#10 Mr Morgan’s Last Love

 

Τι γίνεται όταν ένα ζευγάρι χρόνια μαζί, από εκείνα που μας θυμίζουν τους γονείς μας, το «χωρίζει» ο θάνατος; Συνήθως συμβαίνει μετά από σύντομο διάστημα να «φύγει» και το έτερον ήμισυ. Στην περίπτωση του Mr Morgan όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.

 

Όταν λοιπόν ο συνταξιούχος καθηγητής Mr Morgan (Μάικλ Κέιν) χάνει την αγαπημένη του σύζυγο από καρκίνο, με την οποία ζούσαν στο Παρίσι, γνωρίζει εντελώς τυχαία μέσα στο λεωφορείο μια νεαρή δασκάλα χορού και η διάθεση του για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε μέχρι τότε τις καταστάσεις αλλάζει. Το πάθος του για ζωή αναζωπυρώνεται. Η σχέση των δυο αρχίζει να παίρνει άλλη μορφή σε σημείο που αρχίζει να αμφισβητείται. Κάποια στιγμή ο ίδιος ο Mr Morgan αποπειράται να αυτοκτονήσει, με αποτυχία και τα ενήλικα παιδιά του, που μέχρι πρότινος δεν είχαν και τις καλύτερες των σχέσεων μαζί του, τον επισκέπτονται προκειμένου να ξεκαθαρίσουν κληρονομικές και όχι μόνο υποθέσεις.

 

Η ταινία καταπιάνεται με πολλά ζητήματα και δυστυχώς δεν καταφέρνει ολοκληρωτικά να εστιάσει σε κάποιο, ώστε να δώσει στον θεατή μια συγκεκριμένη εικόνα. Ωστόσο ο καθένας θα πάρει από αυτή ο,τι θεωρεί πως τον «αγγίζει». Ωστόσο η «γλυκιά» αίσθηση που σου αφήνει η ταινία σε κάνει να σκεφτείς ζητήματα που αφορούν την τρίτη ηλικία, τον αποχωρισμό, το θάνατο, το τέλος των σχέσεων και την έναρξη των νέων αλλά και πώς αυτές μπορούν να διατηρηθούν από απόσταση.

 

Στα συν της ταινίας είναι η ερμηνεία φυσικά του Μάϊκλ Κέιν, όπου καταφέρνει αριστοτεχνικά να αποδώσει την μοναχικότητα του ανθρώπου που έχει χάσει το άλλο του μισό αλλά και την ουσιαστική επαφή που δεν είχε ποτέ με τα παιδιά του και τώρα προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο χρόνο, όλα ειδομένα από τη μουσική του Hans Zimmer!

 

Σκηνοθεσία: Sandra Nettelbeck

Σενάριο: Sandra Nettelbeck, Françoise Dorner

Μουσική: Hans Zimmer

Πρωταγωνιστούν: Michael Caine, Michelle Goddet, Jane Alexander, Serge Hollogne, Fred Fuchs, Clémence Poésy, Justin Kirk

 

 

Η Γιακούμα Αργυρώ (και όχι Γιακουμά παρά τους καλοθελητές που την θέλουν γαλλίδα) γεννήθηκε στην Μυροβόλο και την «μεγάλωσε» από τα 8 της η Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία & Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με μεταπτυχιακά στην Πολιτιστική Διαχείριση (Πάντειο) & την Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κορίτσι του πιάνου και των γερμανικών και της αρέσει ο κινηματογράφος, το θέατρο και η μουσική (τελευταίο της κόλλημα: μαθαίνει σαξόφωνο). Τον τελευταίο χρόνο θα την βρείτε και σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα. Ακόμα θα πίστευε στον Άγιο Βασίλη, αν οι δικοί της είχαν φάει εκείνα τα κουλουράκια που του είχε αφήσει στο τζάκι την Πρωτοχρονιά του ’93. Mότο της; «Those who dream by day, are cognizant of many things from those who dream by night» E.A.Poe


Link:Αργυρώ Γιακούμα

test