Να γράφεις για τον ευατό σου. Το πιο δύσκολο μου. Θέλουμε γύρω στις 1000 λέξεις, μου είπαν τα παιδιά στη πρώτη μας συνάντηση. Μα τόσες λέξεις μόνο για μένα;…Το συναισθηματικό στριπτίζ ξεκινά κάπως έτσι, με μια λεγόμενη γεύση της ανάμνησης A taste of memory… Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχει μία και μόνο εικόνα βιδωμένη στο μυαλό, η καλντέρα. Ναι, αυτή της Σαντορίνης.
Μωρό στους ώμους του πατέρα μου, σκαρφαλώνοντας στο ηφαίστειο, καμένες πατούσες περπατώντας στη μαύρη καυτή άμμο, βουτιές από το βράχο του Αι Νικόλα…μαυρίλα και ο πιο δυνατός ήλιος ταυτόχρονα! Αντιθετική ομορφιά… Και τα ξημερώματα..άχ αυτά τα ξημερώματα στο νησί, γιατί οκ και το ηλιοβασίλεμα, αλλά το ξημέρωμα….κυρίως τους χειμωνιάτικους μήνες…μαγεία! Κόρη κορυφαίου θυμού, σε χιλιάδες χρώματα ν αναβλαστήσει το αίσθημα φτεροκοπώντας ανοιχτά και να φυσήξει από παντού η ελευθερία Έλύτης, Ωδή στη Σαντορίνη.
Όπως κάθε άνθρωπος με φωτογραφική μηχανή στα χέρια, έτσι κι εγώ αποθανάτιζα τις αναμνήσεις μέσα στα χρόνια. Ποτέ μα ποτέ δεν σκέφτηκα κάτι παραπάνω απο το στιγμιαίο κλικ. Κάποια στιγμή και ενώ δούλευα στον τουρισμό, ένας συνάδερφος από το γραφείο είδε κάποια τυπώματά μου. Εκείνος ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένος με αγάπη και σεβασμό όμως για τις εικόνες, ακόμα ένα delivery boy για να ζεί και να κάνει το χόμπυ του, μοναχικός. Μου έκανε συχνά δώρο τις φωτογραφίες του.
Προσπαθούσε να με πείσει να δείξω τη δουλειά μου σε έναν φίλο καταξιωμένο φωτογράφο τότε και αργότερα γνωστό καθηγητή φωτογραφίας. Έτσι για την πλάκα. Έφυγα διακοπές. Τη μέρα που επέστρεψα στο γραφείο, έχοντας μαζί μου ένα ευτελές δώρο για το φίλο, έμαθα πώς είχε σκοτωθεί το ίδιο πρωί με το μηχανάκι του. Λίγες ώρες μετά είχα παραιτηθεί και με τα τυπώματά μου παραμάσχαλα ήμουν στο σπίτι του φίλου φωτογράφου. Έκτοτε δε σταμάτησα να φωτογραφίζω… Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να κοιτάς, υπάρχουν και λοξές ματιές…
Πολλές δουλειές μεσολάβησαν για να κάνω το χόμπυ επάγγελμα και τα απανωτά κλικ να γίνουν βιώσιμα. Ορμόμενη πάντα από το συναίσθημα, το ένστικτο, την περιέργεια και τον ενθουσιασμό… Αγαπημένες σειρές κλικ έχουν γίνει κάτω απο ιδιαίτερα έντονες συναισθηματικές συνθήκες. Δεν ξέρω γιατί, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο η πορεία πρέπει να στιγματοδοτείται απο απώλειες και δυσκολίες για να θεωρηθεί αξιοσημείωτη (αν μου επιτραπεί ο όρος)! Εννοείται πως οι πρώτοι πειραματισμοί γίναν στη Σαντορίνη. Ακολούθησε η Αθήνα, το Λονδίνο, μετά πάλι η Αθήνα και τώρα η Βιέννη. Στο ενδιάμεσο αρκετά κλικ γύρω γύρω στον πλανήτη. Σε διαρκής αναζήτηση, μέσα και έξω, ποτέ στάσιμη… της άρεσε να φεύγει…ήταν τόσο συναρπαστικό να ζεί τη σιγουριά της αναχώρησης…
Την Αθήνα άρχισα να την αγαπώ φωτογραφικά τα τελευταία χρόνια, ίσως και λόγω απόστασης, έλλειψης…την έχω στο μυαλό σα μια γλυκιά καταστροφική συνήθεια που θέλεις, αλλά δε μπορείς να αποβάλλεις… Ομορφιά & χρησιμότητα Δύο αρχές του σύμπαντος, μέρος των τριών αιώνιων ενοτήτων: Αλήθεια Αγάπη Ομορφιά Το βιογραφικό μου ποικίλο και μπερδεμένο, όπως και οι φωτογραφίες αυτού του τεύχους.
Ασπρόμαυρα καμένα φίλμ και slides, αυτοπορτραίτο, αφαιρετικό, τοπίο, ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, φωτογραφία δρόμου. Φωτογραφικές δουλειές στη νυχτερινή Αθήνα των 90s, φωτογραφία δρόμου για περιοδικά, γκαλερί στη Σαντορίνη, Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘήνα 2004, αρχιτεκτονική φωτογραφία, ταξιδιωτικό ρεπορτάζ για ελληνικές εφημερίδες… Εκθέσεις σε Ελλάδα και Αυστρία Συνεργασίες, δημοσιεύσεις, καταχωρήσεις τώρα πως τα συνδύαζα όλα αυτά είναι μια άλλη ιστορία!
Ας πούμε λοιπόν ότι είμαι το άθροισμα των ανθρώπων που με διαμόρφωσαν, μια χαρούμενη κακοφωνία και ένα χάος από ιδέες που καίγονται απο πόθο να πραγματωθούν μέσα στο αντίθετό τους. Στα τελευταία πηγαινέλα στη Σαντορίνη, μια μπάντα μουσικών από την Αυστρία ηχογραφούσαν το πρώτο τους άλμπουμ. Ανέλαβα τη φωτογράφηση και το εξώφυλλο. Κεραυνοβόλος έρωτας με έναν απο αυτούς ήταν και η αιτία να τα μαζέψω και να μεταφερθώ στη Βιέννη. Σήμερα μετράω 4,5 χρόνια.
Έτσι κάπως άνοιξε ακόμα ένα μεγάλο φωτογραφικό κεφάλαιο στη ζωή μου, αυτό της μουσικής. Φεστιβάλ, κονσέρτα, ηχογραφήσεις, πρόβες, περιοδείες. Είσαι πιο παθιασμένη, επειδή είσαι αθόρυβη…` Ανάμεσα σε χιλιάδες μουσικών εμπειριών και περιστατικών, ξεχωρίζω τη γνωριμία μου με τη Sinead O´Connor. Μαζί με τη δημοσιογράφο, μας κάλεσε στο παραθαλάσσιο σπίτι της, έξω από το Δουβλίνο. Μας έφτιαξε πρωινό και καθισμένες στο πάτωμα του αγαπημένου της δωματίου όπου – ανάμεσα σε άλλα – γράφει, συνθέτει και κάνει διαλογισμό, κάναμε μια συγκλονιστική κουβέντα για τα πάντα! Μοναδική.
Έκτοτε φροντίζω να γνωρίζω και να φωτογραφίζω καλλιτέχνες κάτω από τέτοιου είδους συνθήκες. Σπίτι τους, σε αγαπημένους χώρους, σε μέρη όπου ο κόσμος δεν τους έχει συνηθίσει, με οικογένεια, ή φίλους, κλπ. Για κάποιο λόγο και για καλή μου τύχη το προτιμούν και τους αρέσει, έτσι βγαίνει όλο το αποτέλεσμα πιο φυσικό! Είμαι διπλά ενθουσιασμένη και περήφανη για το εφημεριδοπεριοδικομηχανάκι μας: Αρχικά με τιμά το γεγονός οτι μου ζητήθηκε να εγκαινιάσω φωτογραφικά το πρώτο τεύχος και κατά δεύτερο λόγο θεωρώ αυτήν μου την κίνηση σαν επιστροφή στη χώρα μου…μέσα από τον ελληνικό γραπτό λόγο και με πολλές εικόνες! Αν μπορούσαν τα μάτια να μιλήσουν, τι θά ´λεγαν…;
Η Χριστίνα Καραγιάννη γεννήθηκε στο Ντύσελντορφ, ζει και εργάζεται στην Βιέννη και στην Αθήνα. Από το 1999 μέχρι το 2001 σπούδασε φωτογραφία στη σχολή Focus στην Αθήνα, έπειτα από το 2000 μέχρι το 2008 παρακαλούθησε σεμινάρια marketing, management και φωτογραφίας στην Αθήνα και στο Λονδίνο και το 2008 κέρδισε το βραβείο Χρυσής Δάφνης, για το έργο Νερό & Φως στο ΕλληνοΤουρκικό Φεστιβάλ Νέα Δάφνη. Photo editor στο ΑΘΗΝΑ 2004.
Ατομικές εκθέσεις (επιλογή):
2013 – The Royal Kick, Nicole Trimmel, Βιέννη, Αυστρία
2012 – Festival Portraits, Ottakringer Brauerei, Βιέννη, Αυστρία
2010 – Νερού Θύμησες, Αθήνα, Ελλάδα
2009 – Light Works, Hellenic Photographic Society, Αθήνα Ελλάδα
2008 – When Light Thinks, Αθήνα, Ελλάδα.
Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή):
2012 – Feschmarkt_2012, Ottakringer Brauerei, Βιέννη, Αυστρία
2012 – Nostalgia, Santorini Biennale, Σαντορίνη, Ελλάδα
2011 – Contrast, Thessaloniki Photo Festival, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2005 – Ροές, Photography & Cinema Club, Κρήτη, Ελλάδα.
Το Σεπτέμβριο του 2014 θα παρουσιαστεί δουλειά της Χριστίνας Καραγιάννη στην Αθήνα. Η έκθεση θα περιλαμβάνει παλαιότερα αλλά και καινούργια έργα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν στις αρχές Ιουνίου, καθώς και η ανανεωμένη ιστοσελίδα της.
w : christinakaragiannis.com
f : christina karagiannis
e : [email protected]
