Find us in Facebook Follow us in Twitter

 

http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/SC1328gk-is-151.jpglink
0

Νικόλαος Τσάπογλου - Έξι συν μια αβέβαιες σκέψεις περί αισθητικής..

Συχνά, ειδικά τον τελευταίο καιρό, νιώθω τον κόσμο όλο και περισσότερο να προσπαθεί να μπει σε μια συζήτηση περί αισθητικής, με την φιλοδοξία ότι θα βγει δικαιωμένος ή τουλάχιστον θα έχει επιβεβαιώσει την καλή του αισθητική πάντα με τον φόβο να μην δεχτεί επικρίσεις του τύπου κακόγουστος, ή ακόμη και κιτσάτος.

Ακούγοντας τέτοιου τύπου αγχωτικές συζητήσεις  έχω να παραθέσω μερικές μου σκέψεις, που χωρίς να θέλω έρχονται στο μυαλό μου και στριφογυρίζουν…

Ξεκινάμε…

 

«Η αισθητική ακολουθεί την αρχή της διαφορετικότητας των ανθρώπων.»

Η καλή αισθητική δεν είναι κάτι αντικειμενικό, το ίδιο ακριβώς ισχύει και με την κακή αισθητική. Φανταστείτε να υπήρχε αντικειμενικότητα στο τι είναι ωραίο και τι όχι, τότε όλοι θα φορούσαμε τα ίδια ρούχα, θα μέναμε σε παρόμοια σπίτια, θα είχαμε το ίδιο αμάξι και πάει λέγοντας. Επίσης αν μας άρεσε η εικόνα μας θα έπρεπε να αρέσουμε και σε όλους τους υπόλοιπους και σκεφτείτε αυτό πόσο τραγικό θα ήταν...

 

Η αισθητική έχει να κάνει με τις εικόνες που παίρνουμε από το περιβάλλον που ζούμε, με κάποιον τρόπο το μάτι μας εκπαιδεύεται, να του αρέσει αυτό που βλέπει σε καθημερινή βάση, εκπαιδεύεται να ερωτεύεται τη ρουτίνα του. Για παράδειγμα, αν κάποιος από σας ξέρει έναν συμπαθέστατό αγρότη από κάποιο ορεινό χωρίο της Ελλάδας να έχει τα ίδια γούστα με κάποιον Νεουρκέζο ας έρθει να μου το πει, και μην μπερδεύεστε...δεν έχει να κάνει με τα χρήματα.. Ακόμη και  αν ο αγρότης πήγαινε στην Νεα Υόρκη σίγουρα θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να συνηθίσει τη νέα του πραγματικότητα και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα την συνήθιζε και ποτέ...

 

Η αισθητική θέλει σφαιρική αντιμετώπιση και οικονομική ισορροπία. Εσύ που νομίζεις ότι το να φορέσεις ένα Burberry σε απογειώνει στο HighClass της αισθητικής θα ήθελα να σκεφτείς ή μάλλον να κοιτάξεις μέσα στην καθημερινότητα σου, εάν φοράς ένα από τα πιο ακριβά πουκάμισα, ζεις σε ένα αντίστοιχα ακριβό και αισθητικά όμορφο σπίτι(;) ή οδηγείς ένα αντίστοιχα ακριβό και design-ατο αμάξι(;) ή ακόμα και τα πιάτα που έχεις στο σπίτι σου, για να τρως είναι αντίστοιχου επιπέδου(;) και το πιο σημαντικό οι φίλοι σου ή η οικογένεια σου είναι σε αντίστοιχο επίπεδό με σένα.

 

Προς Θεού δεν κράζω κανέναν, απλώς πιστεύω ότι η αισθητική δεν έχει να κάνει με χρήματα, μόδες και καταναλωτισμό. Δεν χρειάζονται χρήματα για να αποκτήσεις την αισθητική που σου ταιριάζει, αν μπεις σε αυτό το τριπάκι μάλλον είσαι χαμένος.. Από την άλλη πιστεύω ότι με τα χρήματα που μπορείς να διαθέσεις θα πρέπει να κοιτάς την αισθητική στην ζωή σου πιο σφαιρικά και τότε η ισορροπία που είναι το ζητούμενο ίσως να σε αποζημιώσει.

 

Φαντάσου πόσοι σχεδιαστές ανά τον κόσμο σχεδιάζουν ρούχα, αντικείμενα σπίτια, που λογικά ορισμένα θα σου άρεσαν αλλά και κάποια πάλι όχι. Μην φοβάσαι οι σχεδιαστές δεν χωρίζονται σε κακόγουστούς και καλόγουστούς ούτε καν σε καλούς ή κακούς. Ακόμα και μεταξύ τους είναι πολύ υποκριτικό, όταν ο ένας κρίνει τον άλλον.

 

Επίσης σκέφτομαι πόσα αντικείμενα design δεν βρήκανε τελικά τον αγοραστή τους… μήπως τελικά δεν είναι θέμα καλού η κακού γούστου…

 

Μήπως τελικά όλο αυτό υπάρχει ενστικτωδώς μέσα μας, και δεν είναι παρά ένα  γονίδιο στο DNA μας; Αυτό με βοηθάει να εξηγήσω πως αντιλαμβανόμαστε τις εικόνες γύρω μας με σκοπό να κάνουμε τις πρώτες  μας παρεμβάσεις περί αισθητικής, που αλλού; επάνω μας.

Για θυμήσου...Όταν βρίσκεσαι στην εφηβική ηλικία αρχίζεις να κοιτάς τι θα φορέσεις, πως θα κάνεις το μαλλί για να είσαι ωραίος, βάζεις και 2 κιλά ζελ, ψωνίζεις  ρούχα σύμφωνα με τα τελευταία τρεντ  και φθάνεις να κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και για να λες «καλός  είμαι». Εκείνη την στιγμή ακριβώς έχεις κάνει την παρθενική σου εμφάνιση στον κόσμο της αισθητικής, τα κοριτσάκια αντίστοιχα με μαλλιά, νύχια, βαψίματα έχουν λίγο πιο δύσκολο έργο στην αισθητική τους σύνθεση.

Σκέφτομαι ότι αυτό το ξεκίνημα μας ακολουθεί σε όλη μας την ζωή…

 

«Η κριτική μας για την αισθητική των άλλων»

 

Σύνελθε επιτέλους, το ότι σου αρέσουν μόνο αυτά που επιλέγεις... δε σημαίνει ότι μπορείς να γίνεις Κριτής των πάντων. Μα πόσο εγωιστής θα πρέπει να είσαι ώστε να λες ότι ο άλλος είναι κιτσάτος ή κακόγουστός ή απλά άσχημος επειδή εσένα δεν σου αρέσει και βέβαια μην ξεχνάς, ότι και ο άλλος είναι το ίδιο εγωιστής με σένα άρα μάλλον τα ίδια θα λέει και αυτός, αντίστοιχα για σένα.

Στην αισθητική δεν υπάρχουν καλοί και κακοί δεν υπάρχουν όμορφα και άσχημα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μεταμορφώνεσαι εσύ σε κριτής και ο άλλος σε διαγωνιζόμενο.

Κι ύστερα υπάρχει και αυτό που λέμε το «κλικ», που ίσως θα μπορούσε να μεταφραστεί, σε αισθητική της προσωπικότητας.. και εκεί που κάποιος δεν είναι αντικειμενικά γοητευτικός, για σένα ξαφνικά...είναι ο Θεός.

 

«Η αισθητική των συναισθημάτων»

 

Όταν σκέφτομαι την ποιότητα της αισθητικής συνειδητοποιώ το πιο ωραίο...ότι  μπορώ να την σκέφτομαι χωρίς να την βλέπω... θα σας πω αυτό που έλεγε ο μικρός πρίγκιπας «μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεντη βλέπουν».

Η ουσία βρίσκεται εδώ...σε οτιδήποτε βλέπουμε και κάνουμε οφείλουμε  να αναπτύξουμε τα φίλτρα μας με τέτοιον τρόπο, ώστε η εικόνα μας,  αλλά και οι εικόνες του περιβάλλοντος μας να μας κάνουν πιο όμορφους ανθρώπους ... σε αυτό ναι... υπάρχει μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και αυτό είναι που  μας λείπει.

Ναι αυτό αξίζει να το προσπαθήσουμε....

Νικόλαος Τσάπογλου - Designer