Μπλε Καρότσα | Της Δήμητρα Μπαμπαδήμα [Video]

 

Μίλησε μας για την ταινία.

Ήθελα να κάνω μια ταινία στην επαρχία και επίσης να έχω αγνούς χαρακτήρες επαρχίας ότι και αν σημαίνει αυτό. Η «Μπλε Καρότσα» είναι μια ταινία που φέρνοντας σα παράδειγμα ένα άνθρωπο που ζει με παιδικούς φόβους και επιδιώκει πράγματα που δεν του κάθονται, καταφέρνει να δικαιωθεί και να ζήσει χαρούμενος. Ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο δυνατός επιθετικός χαρακτήρας της ταινίας. Είναι ένα τύπος που τα πάει καλά με όλους αλλά κάποιοι του έχουν φορέσει μια ταμπέλα «Loser».

 

Από πού εμπνεύστηκες το θέμα για την ταινία;

Η πρώτη ιδέα που μου ήρθε ήταν: Τι θα γινόταν αν κάποιος που έχει ένα μονοπώλιο στο χωριό και έρχεται κάποιος με το ίδιο αντικείμενο εργασίας και του σπάει το μονοπώλιο; Και τι θα γινόταν αν αυτός ο κάποιος ήταν και παιδικός του εφιάλτης; Υποσυνείδητα επηρεάστηκα από άλλες ταινίες που έχω δει. Μια που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ο «Αθέμιτος Συναγωνισμός» του Δήμου Αβδελιώδη, την οποία την είδα παράλληλα με την σύλληψη της ιδέας.

 

Πια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες;

Όταν είσαι με μια ομάδα δεκαπέντε ατόμων (συνεργείο - ηθοποιοί) εκ των οποίον οι περισσότεροι δεν γνωριζόμαστε μεταξύ μας είναι ρίσκο το αν θα δενόμασταν ως ομάδα. Εν τέλει δεθήκαμε και ξαναβρεθήκαμε στη προβολή της ταινίας όλοι θέλαμε να γυρίσουμε την επόμενη ταινία ως ομάδα. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία.

 

Έχει διαγωνιστεί σε κάποιο φεστιβάλ; Τι διακρίσεις πήρε;

Στο Athens International Film Festival 2013 απέσπασε το Βραβείο Σεναρίου και το 2ο Βραβείο Κοινού. Δεν περίμενα να βραβευτεί η ταινία, σκοπός μου ήταν να κάνω μια ταινία για την πτυχιακή μου και να περάσω καλά.

 

Τι εξοπλισμό χρειάστηκε και πόσο κόστισε η ταινία;

Μόνο τα έξοδα μετακίνησης από την Αθήνα στο Τυρό Αρκαδίας, περίπου στα 400 ευρώ. Τα γυρίσματα γίνανε με μια Cannon 5DMk2 και με ότι φακούς υπήρχαν στο συνεργείο. Συμπληρωματικός εξοπλισμός ήταν μια ράγα, ένα τρίποδο και ένα grip κάμερας για αυτοκίνητο.

 

Πια είναι η αγαπημένη σου ταινία;

Δεν το θεωρό λογικό να έχει κάποιος μια αγαπημένη ταινία. Δηλαδή αν είσαι πεσμένος ψυχολογικά μια μέρα ή θες να γελάσεις θα δεις αυτή την ταινία που είναι η αγαπημένη σου. Θα μπορείς να τη βλέπεις πάντα αυτή την ταινία που είναι η αγαπημένη σου; Δηλαδή θα είναι η αγαπημένη σου ταινία ανάλογα με τι;

 

Πιο σκηνοθέτη θα ήθελες να «αντιγράφεις» γιατί σου αρέσει το έργο του;

Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες μικρού μήκους του Νίκου Παπαδουλάκη. Με είχαν εκπλήξει πολύ η «Πιλάλα» και το «Σάμουρε». Από το Mario Monicelli  οι «Κλέψας του κλέψαντος» και το «Εντιμότατοι φίλοι μου». Επίσης μου αρέσει το «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Θοδωρή Μαραγκού.

 

Ποιόν σκηνοθέτη ξεχωρίζεις για το έργο του;

Ξεχωρίζω τον Woody Allen γιατί έχει το πακέτο. Δεν είναι μόνο καλός σκηνοθέτης αλλά μπορεί και πουλάει τρομερά τον εαυτό του και τη δουλειά του. Τον θαυμάζω γιατί τον ξέρουν και οι πέτρες, που λέει ο λόγος, ακόμη και ας μην έχουν δει ταινία του. Ένας άνθρωπος που έχει γίνει brand στη βιομηχανία του κινηματογράφου, είτε είναι καλός ή όχι, δεν γίνετε να μη τον θαυμάζεις.

 

Δήμητρα Μπαμπαδήμα

Facebook Profile

Vimeo Chanel

Twitter Acc

Linked In Profile

 

*Την Συνέντευξη για λογαριάσμο του The Machine - Art Press πήρε ο Γεράσιμος Καραβασίλης.

 

Gerasimos Karavasilis

Ο Γεράσιμος Καραβασίλης σπούδασε δημοσιογραφία και κατόπιν έκανε Bachelor in Mass Communication and Media Arts/Journalism στο Queen Margaret University. Εργάζεται ως δημοσιογράφος και Social Media Manager στο The Machine Art-Press.

 

Γεράσιμος Καραβασίλης Social Media:

Facebook    Twitter

Pinterest      Linnked In