Είμαστε σύννεφα.| Του Μάνου Μαλέση

Είμαστε σύννεφα - σύννεφα μαύρα

που απλώνονται πάνω από τις ψυχές σας.

Είμαστε αέρας - αέρας που φοβάσαι

να αναπνεύσεις.

Είμαστε χώμα που πατάς.

Είμαστε ιδέες - ιδέες που υψώνονται

ώσπου να βρούνε άστρο και να καρφωθούν.

Είμαστε γυμνές καρδιές - ψυχές αγνές -

που χορεύουνε στη βροχή.

Είμαστε φλόγες που καλπάζουν

με την δύναμη των λέξεων.

Είμαστε γράμματα και φράσεις των ποιητών.

Είμαστε πληγές - πληγές που ανοίξατε

και πληγές που τις κάναμε ευτυχία.

Είμαστε ανάσες μετρημένες.

Είμαστε δέντρα που ζωντάνεψαν ξανά.

Κύματα είμαστε και η γαλήνη είμαστε.

Είμαστε θυμός.

Είμαστε μνήμες και εφιάλτες.

Ήμασταν.

Ήμασταν παιδιά και τώρα μονάχα στάχτη.

Στάχτη από το παρελθόν και το μέλλον.

Ήμασταν λόγια ξεχειλωμένα

- λόγια ανείπωτα.

- τώρα σιωπή.

Ακούς βήματα από το παρελθόν -

το ακούς να περνάει μπροστά σου,

με ένα σούρσιμο της κακιάς μας μνήμης.

Μέλλον.

Εμείς το μέλλον

- θυμήσου.

Εμείς θα ονομάσουμε

τον πόνο αληθινό.

Είμαστε εμείς που θα γιορτάσουμε

- μια μέρα.

Εμείς ο φόβος σας,

εσείς ο θυμός μας.

- και εσύ άνθρωπε,μην δειλιάζεις

- βγάλε μαζί μου την φωνή σου στο στόμα.

Ο Μάνος Μαλέσης μένει στη Θήβα και σπουδάζει στο ΤΕΙ Χαλκίδας στο τμήμα αυτοματισμού. Στον ελεύθερο του χρόνο παίζει μουσική και παίρνει τους δρόμους για να βγάζει φωτογραφίες... Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό "Αναπνευστήρας" και στην ιστοσελίδα Dubiumn.

«Όταν η μουσική σταματά, ασχολούμαι με τις λέξεις, με τις φράσεις, με την ποίηση. Γράφω όπου βρω, στο κινητό, σε σημειώματα, αρκεί να  γεννηθεί ένα στιχάκι στο μυαλό»