4+4=44..σαν τα χρόνια μου. | Tου Νίκου Ορφανού
Επετειακό τεύχος
44 λοιπόοον! Ή, πιο ψαρωτικά, σαραντατέσσερα ολόκληρα χρόνια από τότε που πρωτοάνοιξα τα μάτια μου. "Μπαίνεις στην πιο ωραία δεκαπενταετία της ζωής σου", μου είπε ένας φίλος. Μήπως επειδή είναι πριν τη σύνταξη; Μπα, ούτως ή άλλως δε δείχνω τόσο. Και όχι μόνο γι' αυτό, αλλά και καθότι δε στοχεύω να γίνω ποτέ συνταξιούχος.
Μου αρέσει που μεγαλώνω. Εντάξει, δεν έχω πια τις ίδιες σωματικές αντοχές, αλλά υπερηφάνως δηλώνω, ότι οι διανοητικές μου, έχουν διευρυνθεί, αντιστρόφως ανάλογα των σωματικών μου δυνατοτήτων.
Μεσήλιξ λοιπόν. Προ τεσσαράκοντα ετών θα θεωρούμουν γεροντοπαλίκαρο, αν ήμουν ανύπαντρος, ή "κουσουρλής", δε μπορεί, σε αυτή την ηλικία, ακόμη μόνος, κάτι τρέχει, θα ξεκινούσαν οι φήμες.
Ως άνθρωπος των στόχων λοιπόν, ασχέτως αν τους πετυχαίνω, σπεύδω να οργανωθώ. Και ιδού η απόλυτα προσωπική μου λίστα των 44 πραγμάτων που πρέπει, εξάπαντος, να πετύχω, ή τουλάχιστον να αποπειραθώ, πριν πατήσω στα σαρανταπέντε. Δε σημαίνει ότι τη συνιστώ και στους συνομηλίκους μου, μακριά από μένα το χυδαίο, εν είδει ξεφτιλισμένης καθοδήγησης, λάιφ στάιλ της πουλμουρίασης. Αλλά ας φτιάξουμε και καμιά λίστα. Λίγο πρόγραμμα στη ζωή, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Βουαλά και βουρ και ντου λοιπόν:
1. Να πάω τον τετράποδο σύντροφό μου και καλοκαρδέστατο γάτο μου Νταβίντσι, στον οδοντογιατρό. Εφέτος έγινε κι αυτός εννιά και πρέπει να δούμε τα δοντάκια του. Και ποιος καταλληλότερος να τον πάει και να τον χαϊδεύει, για να μην τον αγχώνει ο γιατρός, από το μπαμπά του;
2. Να απολαύσω επιτέλους κάποια από τις όπερες του Βέρντι ή του Μότσαρτ, που έχω αγοράσει εδώ και καιρό, αραχτός στην πολυθρόνα μου, διαβάζοντας ταυτόχρονα το λιμπρέτο και παρακολουθώντας την υπόθεση.
3. Να καταφέρω να πληρώσω τους φόρους μου. Αυτός κι αν είναι στόχος και μεγαλεπήβολος μάλιστα! (άτιμε Στούρνι!).
4. Να κανονίσουμε με τα παιδιά στην Αλεξάνδρεια, το καινούριο θέατρο στην πλατεία Αμερικής, όπου σκηνοθετώ τη Βέρα του Κεχαΐδη, να κάνουμε μία έκτακτη παράσταση μια Δευτέρα, καθότι στην πρεμιέρα στις 29 Νοεμβρίου, Παρασκευή, δε θα μπορέσω να είμαι!
5. Να καταφέρω να μάθω πως μεταφέρω από το σκληρό δίσκο του υπολογιστή τις σειρές στο media player, ώστε να μπορώ να τις βλέπω στην τηλεόραση. Ένα χρόνο τώρα και να μην έχω ασχοληθεί, ξεφτίλα.
6. Να μεταφέρω στον υπολογιστή και σε ηλεκτρονικό αρχείο τα δακτυλογραφημένα, έμμετρα και ανέκδοτα ποιήματα που μου εμπιστεύθηκε ο Μάνος Ελευθερίου, μπας και μπορέσω να τα μελετήσω για την επόμενη γιορτή παραμυθιών στη Τζια τον Ιούλιο.
7. Να ξαναπιάσω την κιθάρα μου συστηματικά, ώστε να θυμηθώ τα ακόρντα που με τόσο κόπο έπαιζα, και που τώρα με τα παλιοθέατρα την έχω απαρατήσει καιρό.
8. Να ξεσκαρτάρω, έστω και με πόνο ψυχής, όσα βιβλία δε μου είναι πραγματικά απαραίτητα, καθότι δε χωράνε άλλα πια στο μικρό μας σπίτι. Και βάζοντάς τα σε μια ωραία κούτα να τα στείλω και αυτά, στο σχολείο των φυλακών Τρικάλων.
9. Να καταφέρω να φτιάξω έστω ένα σπιτικό γλυκό! (καμιά προτίμηση;)
10. Να ταξινομήσω τα μεταφερμένα σε dvd σήριαλ των νιάτων μου, απ΄τη δεκαετία του '90, τότε που έδειχνα ακόμα πιο νέος, και όχι μόνο εγώ βέβαια, χαχα!
11. Να καταφέρω να "χώσω" στο πισί όσα σιντί δεν έχω ψηφιοποιήσει, για να μπορώ να τα επεξεργάζομαι και να τα έχω μαζί μου στο σκληρό στα ταξίδια (φωνή Θεού: Ναι, καλά!).
12. Να γιομίσω το ροκ κουμπαρά μου, (ναι έχω έναν που τον λέω έτσι, και του βάζω τα ψιλά της ημέρας), ώστε να μπορέσω να δω σε ταξίδι-αστραπή σε κοντινή πόλη του εξωτερικού έναν από τους εξής: Bruce Springsteen, Green Day, Neil Young.
13. Να μπορέσω να βρω μόνος μου τα όρια του ελαιώνα του παππού μου του Νικολή στο χωριό στην Κρήτη. ( μέχρι την πέτρα είναι ή μέχρι τη στραβή ελιά;)
14. Να περπατήσω το φαράγγι της Σαμαριάς το καλοκαίρι, μέχρι το Λιβυκό και να ορμήσω για μια βουτιά κάθιδρος στην πιο ζεστή θάλασσα της Ευρώπης.
15. Να πάρω ένα θηριώδες πολυβόλο-νεροπίστολο, με ακτίνα βολής τουλάχιστον τριάντα μέτρα, ώστε να μπορώ να καταβρέχω τους βρωμιαρέους, που έρχονται με τα κακόμοιρα σκυλιά τους και βρωμίζουν το ξέφραγο οικόπεδο απέναντι από το σπίτι μου. Βρε θα τη στήσω στη βεράντα και όποιον πάρει ο Χάρος!
16. Να ξεκινήσω τα καλοκαιρινά μπάνια τον Απρίλιο και να τα σταματήσω το Νοέμβριο!
17. Να πάω τουλάχιστον σε δύο καινούρια μέρη, το ένα να είναι οπωσδήποτε νησί.
18. Να μπορώ να αυτοσχεδιάζω στη σειρά του Mega, το σπίτι της Έμμας, χωρίς να με πιάνουν κι εμένα τα γέλια, ώστε να την "ακούω" από το σκηνοθέτη μου Αντρέα Μορφονιό, ότι καθυστερώ τη λήψη. (συγγνώμη Αντρέα, το προσπαθώ σκληρά!).
19. Να πάψω να χαζεύω στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και να μην ξαναπάω σε παζάρι βιβλίου, καθότι καταλήγω να αγοράζω βιβλία συνεχώς, τη στιγμή που ήδη έχω καμιά εκατοστή ήδη προς ανάγνωση! (σε λίγο θα τα βράζω να τα τρώω μου φαίνεται).
20. Να καταπολεμήσω την ακατανίκητη επιθυμία μου να σκυλοβρίζω στα ίσα όσους καραγκιόζηδες, ξεφτιλισμένα υποκείμενα και βρωμόσκυλα μου τη "λένε" ανωνύμως στο τουήτερ.
21. Να μηδενίσω όσο μπορώ τις πιστωτικές μου και να αγοράζω μόνο μετρητοίς, και μόνο όταν έχω λεφτά. (και με τα ιντερνετικά βιβλία τι γίνεται; -φωνή Θεού: κι άλλα βιβλία βρε κερατά, εεε, τέκνον μου; ήθελα να πω).
22. Να μη με πιάνει αναγούλα κάθε φορά που ο από πάνω θεοσεβούμενος γείτονάς μου, θυμιατίζει όλο του το σπίτι και τα σκαλιά της πολυκατοικίας, και γινόμαστε όλοι μας πριγκιπομαστούρηδες ακόμη και την ημέρα της οσίας Ξένης. (φωνή Θεού: Μη βλασφημείς αμαρτωλέ καλλιτέχνη, θα σου κρατήσω καζάνι ρεζερβέ!).
23. Να ξεπεράσω τη φοβία μου ότι ο ανεμιστήρας οροφής στην κρεβατοκάμαρα, αν τον βάλω στο γρήγορο, μπορεί να ξεκολλήσει και να μου κόψει το κεφάλι ενώ κοιμάμαι.
24. Να μάθω το γάτο μου Νταβίντσι να κοιμάται στο κρεβάτι του, ή έστω στον καναπέ, γαμώ το κέρατό μου, ή σε όποια άλλη μαλακιά θέση υπάρχει στο σπίτι και όχι πάνω στα κεφάλια μας!
25. Να φοράω το ειδικό κρανάκι περισσότερο, όταν βγαίνω με το ποδήλατο στους δρόμους, ακόμη και σε νεκρή ώρα κυκλοφορίας, καθότι ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει.
26. Να δω όσες ταινίες δεν έχω δει ακόμη των κάτωθι: Μπέργκμαν, Αντονιόνι, Τσάπλιν και Ταρκόφσκι.
27. Να μάθω απέξω δυο τρία αγαπημένα μου ποιήματα και τουλάχιστον δέκα τραγούδια στην κιθάρα, χωρίς να κοιτάζω τα λόγια από την παρτιτούρα.
28. Να γίνω πιο "σκληρός" στις οικονομικές μου συμφωνίες, γιατί κάθε φορά που κλείνω μια δουλειά, έχω την αίσθηση ότι με έριξαν και με έπιασαν κορόιδο.
29. Να με νοιάζει ακόμα λιγότερο η γνώμη των άλλων για το άτομό μου.
30. Να ακούω περισσότερο και να μιλώ λιγότερο.
31. Να ξυπνάω κάθε μέρα πρωί για να χαίρομαι την αυγή.
32. Να φάω όσο περισσότερα μελομακάρονα προλάβω στις γιορτές.
33. Να αγοράσω καινούριο στερεοφωνικό, καθότι για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια δεν έχω, αφού χάρισα το παλιό μου ηχοσύστημα στο Βασίλη Μαυρογεωργίου για να εξοπλίσει το θέατρό του.
34. Να καταφέρω να παίξω σε μια σειρά ή ταινία εποχής, υποδυόμενος μια αληθινή προσωπικότητα.
35. Να ξαναφάω ένα βροχερό πρωινό στην Κρήτη, τηγανίτες με πετιμέζι.
36. Να παίξω σε μια θερινή παράσταση, να ξεσπάσει καταιγίδα, κι εγώ να συνεχίσω να ουρλιάζω τα λόγια μου καθώς θα λυσσομανάει ο άνεμος και θα ανοίγουν οι ουρανοί.
37. Να πάω μια βόλτα στο Μοναστηράκι ένα ηλιόλουστο πρωινό και να αγοράσω διάφορα παλιά πράγματα, που ούτε είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα ήθελα να αποκτήσω.
38. Να πετάξω ένα δυο σλιπ που έχουν ξεμείνει εδώ και μια δεκαετία στο συρτάρι μου και όταν τα φοράω με κάνουν να μοιάζω με το Μπόρατ.
39. Να διαβάσω οπωσδήποτε έστω ένα κλασικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κατά προτίμηση του Αριστοτέλη ή ένα τόμο του Θουκυδίδη.
40. Να ζητάω απόδειξη από όλες μου τις συναλλαγές, και όχι επειδή με πιάνει η τσιγκουνιά μου για να γλιτώσω το ΦΠΑ, να τα πληρώνω μαύρα. Όσο και αν σιχαίνομαι το Στούρνι και την άθλια πολιτική του, δεν αξίζει για λίγα φράγκα, εγώ που τα δηλώνω όλα, να αισθάνομαι ότι η κάθε μαστοράτζα κονομάει στην καμπούρα μου.
41. Να καταφέρω να παρερευθώ στα ρακοκάζανα του επόμενου Νοεμβρίου, καθώς δεν έχω πάει σε απόσταξη ρακής ποτέ ως τώρα.
42. Να ξεκινήσω ένα σαββατοκύριακο για την Ευρυτανία, να γνωρίσω το χωριό και τα μέρη του παππού μου του Παναγιώτη, που δεν τον γνώρισα ποτέ, καθότι τον σκότωσαν οι εθνικιστές-φασίστες στον εμφύλιο.
43. Να ξεκινήσω επιτέλους τη συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος και των δύο θεατρικών μου, πολεμώντας τις αναβολές στις οποίες με έχει ρίξει το μεροκάματο και το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι ήρωες, που περιμένουν να γράψω τις ιστορίες τους, έχουν στοιχειώσει το κεφάλι μου και με αποσυγκεντρώνουν συνεχώς.
44. Να αξιωθώ να πάω επιτέλους στη Νέα Υόρκη. Έστω για μια εβδομάδα. Ένα ταξίδι που το ονειρεύομαι χρόνια. Να περπατήσω στο Μανχάταν. Να φάω ντόνατς στο δρόμο. Να φωτογραφηθώ σα χαζοτουρίστας. Και να αγοράσω ένα καφέ σουέτ ινδιάνικο τζάκετ με κρόσια, σαν αυτό που φόραγε ο Νηλ Γιανγκ στο Χάρβεστ Μουν.
Και ένα ακόμη, εκτός συναγωνισμού καθότι δίνει νόημα σε όλα τα παραπάνω: Να αγαπάω τη γυναίκα μου ακόμη περισσότερο. Συνεχώς. Και να της το δείχνω.
Καλή 45η μου χρονιά λοιπόν!
Υγιαίνετε!
Twitter: Nikos Orfanos
Τον Νίκο Ορφανό, αυτή την περίοδο θα τον βρείτε στο θέατρο "Ακάδημος", να πρωταγωνιστεί στη μαύρη κωμωδία "La Nonna", από Τετάρτη έως και την Κυριακή.
Παράλληλα σκηνοθετεί τη " Βέρα" του Δημήτρη Κεχαϊδη, που θα ανέβει τον άλλο μήνα στον πολυχώρο "Αλεξάνδρεια".
Όσο για τους τηλεοπτικούς δέκτες, θα πρωταγωνιστεί στην νέα σειρά του MEGA "Το σπίτι της Έμμας", μαζί με Γιάννη Μπέζο και Κάτια Δανδουλάκη.
