Φίλε μου η αγάπη.. | Της Θέτιδας Θαλασσινάκη

Φίλε μου,

καμιά φορά αναρωτιέμαι.

Χαζεύω τη λέξη  "Αγάπη" ..

τυπωμένη σε βιβλία με μαύρο μελάνι,

χαραγμένη στα παγκάκια σε σχήμα καρδιάς,

ζωγραφισμένη από χέρια παιδικά σε λευκό χαρτί,

πολυταξιδεμένη  μέσα από μάτια γεμάτα προσμονή, 

πολυτραγουδισμένη σε στιχάκια μιας στιγμής,

αραδιασμένη μέσα σε ψυχές  κρυμμένες,

τρομαγμένη μπροστά στο τέρας της συνήθειας, 

λυπημένη με το βλέμμα καρφωμένο στη γη, 

σαλταρισμένη από  σκέψεις δίχως αύριο,

μπερδεμένη σε μυαλά που διστάζουν, 

ξαπλωμένη δίπλα σε μικρές μοναξιές,

πληγωμένη δίπλα σε παραμύθια με τέλος λυπητερό,

ξαναγεννημένη την αυγή,

χαμογελαστή δίπλα σε ζωές αέρινες. 

Κι αναρωτιέμαι...

μόνη μου  κοιτάω τόσο βαθιά στα μάτια;

μόνη μου νιώθω;

Που πήγαν οι άνθρωποι;

Εκείνοι που αγαπώ!

Πίσω από ποιους φόβους κρύφτηκαν;

Ποιες σκέψεις τους παρέσυραν και ξέχασαν..

να ζούνε 

να αναπνέουν

να νιώθουν

να πονούν

να γελούν

να παίζουν

να υπάρχουν

Μα κοίτα γύρω σου! 

Ψάξε! Ψάξε την Αγάπη!

Φοβήθηκε και κρύφτηκε καλά!! 

Κάπου εκεί... ανάμεσα στο παντού και το πουθενά! 

Η Θέτιδα Θαλασσινάκη ζει και εργάζεται στη Κρήτη, κοντά στην αγαπημένη της θάλασσα. Από μικρή της άρεσε να εκφράζεται μέσω του γραπτού λόγου, ενώ λατρεύει να διαβάζει παραμύθια.  " Όταν γράφω ταξιδεύω σε άλλους κόσμους. Πάντα μ' άρεσε να "ξαναδιαβάζω" κείμενα που έχω γράψει παλιότερα. Μαγικό το πως ζωγραφίζονται στο μυαλό σου αναμνήσεις καρφώνοντας στο πρόσωπο ένα νοσταλγικό χαμόγελο :) "