Ψάχνωντας το δρόμο της ζωής. | Της Αντωνίας Ταχματζίδου

Η ζωη κυλάει και εσυ μένεις πίσω!

Τι κανείς; 

Δε ξέρεις αφήνεις τον εαυτό σου στα χαμένα! Σε μια άβυσσο σε ένα αβέβαιο αύριο!

Δίχως να γνωρίζεις το προορισμό σου! Και Αν πέσεις πιο βαθιά μέσα στο σκοτάδι;

Πως θα βρεις την έξοδο προς την ζωη;

Το χαμόγελο στα χείλη σου; 

Να κανείς υπομονή ;Μπορείς; 

Πόσο ακόμα; 

Πόσο Θα αντέξεις; 

Αν δε πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου δε θα μπορέσεις να επιβιώσεις σε αυτόν τον τρελό κόσμο! 

Δεν θα μπορέσεις να περπατήσεις, στο δρόμο μόνος δίχως ανασφάλεια! 

Δίχως φόβο! 

Πρέπει να βρεις τη δύναμη και να συνεχίσεις μόνος.

Ναι μόνος!

Για να καταλάβεις τι θα πει μοναξιά,

Τι θα πει δυστυχία 

Και όταν βρεις την έξοδο 

Τότε θα γνωρίσεις την διαφορά

Θα καταλάβεις τι θα πει ευτυχία!

Τι θα πει αγαπη!

Πώς θα ξέρεις οτι εισαι ευτυχισμένος ενώ δεν έχεις γνωρίσει την δυστυχία 

Πως;

Μονο εσυ μπορείς να βρεις τη διαδρομή της δικής σου ζωής!

Η Αντωνία Ταχματζίδου γεννήθηκε στη Γερμανία και μεγάλωσε στην Ελλάδα.

«Γράφω από 14 χρόνων και με τα διηγήματα και τα ποιήματα μου μπορώ και εκφράζω τα συναισθήματα μου και όλα όσα δεν μπορώ να πω με λόγια!

Δίχως αυτό είναι σαν μην αναπνέω.»