Χάνομαι.... Αλλά....| Της Αντωνίας Ταχματζίδου

Για άλλη μια φορά κρύβομαι,

μέσα στο σκοτάδι.

Χάνομαι!

 

Μην με ψάξετε, θέλω να φύγω.

Και αν με βρείτε, μην με ενοχλήσετε.

Μην με ρωτήσετε

Γιατί?

 

Αφήστε με στο σκοτάδι της μοναξιάς.

Στο σκοτάδι της ψυχής μου!

Θέλω να βρω τον εαυτό μου,

θέλω να ψάξω το χαμόγελο της καρδιάς μου!

 

Ναι! Για άλλη μια φορά περπατώ στη μαύρη τρομακτική γαλήνια νύχτα.

Έχω χαθεί από την μέρα!

Δεν με βλέπει ο ήλιος!

Δεν με βλέπει ο καταγάλανος ουρανός!

 

Έχω κλειστεί στο άγριο σκότος της ζωής.

 

Μα κάποια στιγμή θα γυρίσω και θα πω...

Την Καλημέρα μου!

 

Η Αντωνία Ταχματζίδου γεννήθηκε στη Γερμανία και μεγάλωσε στην Ελλάδα.

«Γράφω από 14 χρόνων και με τα διηγήματα και τα ποιήματα μου μπορώ και εκφράζω τα συναισθήματα μου και όλα όσα δεν μπορώ να πω με λόγια!

Δίχως αυτό είναι σαν μην αναπνέω.»