Φίλος όπως bilis. Όπως δικός (μου). | Tης Αγγελικής Μητροπούλου

Τους φίλους τους διαλέγουμε, γι’ αυτό δεν τους παιδεύουμε.

Μουσικοί/Στίχοι : Χαρούλα Αλεξίου

Πολλές φορές οι λέξεις μας δείχνουν το δρόμο. Κάποιες φορές μας παραπλανούν όταν «παρατάσσονται» σε στίχους. Ένας στίχος και μια ιστορία έδωσαν το έναυσμα για το παρόν κείμενο.

Κι εγώ συχνά πρέπει να το παραδεχτώ, όπως κάνει ο αγαπημένος μου αστυνόμος Χαρίτος, μ’ αρέσει να αναζητώ λήμματα στο λεξικό. Γι’ αυτό πάντα ο Φυτράκης βρίσκεται έξω έξω στο ράφι.

Παιδεύω ρ. [<αρχ. Παιδεύω < παῖς ] (παίδ-εψα, - εύτηκα, -εμένος) παιδαγωγώ, μορφώνω || υποβάλλω κάποιον σε κόπους ή ταλαιπωρίες, βασανίζω, τυραννώ.

 

 Φίλος, -η, -ο επίθ. [ < αρχ. Φίλος - πιθανή αρχική σημασία : δικός, ίσως από το λυδ. Bilis (=δικός)] (Κ –ος, -ον) (παραθ. Φίλτερος, φίλτατος) προσφιλής, αγαπητός : θε να θυμηθείς  μ’ένα μόνο χαμόγελο τα φίλια και τα ενάντια (Κ. Καρυωτάκης ) – Αντιθ. Εχθρός || (συνεκδ.) ο φιλικά διακείμενος, προσηλωμένος σε κάτι: φίλος της τάξεως – του βιβλίου , Αντιθ. Πολέμιος || (το αρσ. κ. θηλ. ως ουσ.) άτομο με το οποίο μας συνδέει αμοιβαία αγάπη και αφοσίωση || εραστής, ερωμένος.

Φίλος είναι αυτός που δεν αφήνει αναπάντητα μηνύματα. Όσο χαζά κι αν είναι. Ούτε αναπάντητες κλήσεις.

Ο φίλος σε ζητάει. Σε αποζητά. Σε αναζητά. Σου ζητά και σου δίνει.

Ο φίλος σε διαβάζει. Σου διαβάζει. Διαβάζει τη σκέψη, το βλέμμα, το σώμα σου.

Ο φίλος ξέρει το αγαπημένο σου χρώμα, το αγαπημένο σου φαγητό. Ξέρει το αγαπημένο σου τραγούδι. Ξέρει ίσως ότι δεν έχεις αγαπημένο τραγούδι. Αλλά ξέρει ποιο είναι το τραγούδι που άκουγες το καλοκαίρι του 2008 , όταν είχες καψουρευτεί εκείνη τη γκόμενα στη Σίφνο ή την Άνδρο.

Ο φίλος  θα σε κοιτάξει στα μάτια. Διαπεραστικά. Θα σου πει ότι έκανες μαλακιά. Ίσως στο πει με τρόπο. Ίσως και όχι. Θα στο πει όμως.

Ο φίλος θα σου πει ότι είσαι στα καλύτερά σου. Όταν είσαι.

Θα έχεις σίγουρα δει τα σφραγίσματά του από τα δυνατά γέλια που το στόμα ανοίγει διάπλατα.

Σε κάποιο γάμο φίλων ή συγγενών , σε έχει πάρει σίγουρα να χορέψετε το αγαπημένο σας τραγούδι.

Ο φίλος είναι σίγουρα στις ταχείες κλήσεις και στα favorites στη λίστα σου στο skype.

Ο φίλος έχει σίγουρα παρατσούκλι.

O φίλος σου έχει σίγουρα καβατζώσει ένα πουκάμισο (και αρκετούς αναπτήρες). Η φίλη σου αντίστοιχα σίγουρα κάποια φούστα. Cd, βιβλία και άλλα παρόμοια.

Ο φίλος είναι εκεί να σε πάρει να πείτε πόσο βαριέστε στη δουλειά.

Ο φίλος είναι εκεί. Πάντα εκεί. Κι όταν δεν είναι, σίγουρα ξέρεις το γιατί.

Θα ‘χεις παίξει πολλή μπάλα μαζί του. Ή και ξύλο. Θα έχετε τσακωθεί σίγουρα. Και μετά θα έχετε σίγουρα ξαναπαίξει μπάλα.

Ο φίλος σε «παιδεύει» . Σε μορφώνει όχι σε τυραννάει. Σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Και τον βοηθάς κι εσύ.

Κι αν είσαι από τους τυχερούς, θα έχεις κάτσει μαζί του σε σχολικό θρανίο. Ή σε πανεπιστημιακό έδρανο. Ίσως πάλι είσαι από εκείνους που κάνουν ακόμα φίλους. Προσοχή όμως στο κενό μεταξύ γνωστών και φίλων.

 

Και κάπως έτσι, ένα απόγευμα, ήθελα να σας πω τι σημαίνει για μένα «φίλος». Ένα μικρό ευχαριστώ για όλους εκείνους που μέσα στο κείμενο θα βρουν τ’ όνομά τους, χωρίς να το έχω γράψει.

Οι φίλοι μου είναι οι «δικοί μου».

 

 

Αγγελική Μητροπούλου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Έχει σπουδάσει Μάρκετινγκ & Επικοινωνία στο ΟΠΑ και Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ  (Ουαλία).

Εργάζεται σε διαφημιστική εταιρία και αρθρογραφεί για θέματα επιστημονικού, πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα στην Ελλάδα.