Αύγουστος μήνας της Μαρίας Παπαβλάχου

Αύγουστος μήνας… ο παππούς επέστρεφε το μεσημεράκι στο σπίτι, με την τραγιάσκα ανασηκωμένη, και πριν μπει στο σπίτι, πηγαίναμε πίσω από τον αχυρώνα, καθόμασταν να πούμε τα νέα μας, σα μεγάλοι, και να κάνει ένα τσιγαράκι χωρίς την γκρίνια της γιαγιάς για το πάφα πούφα που της έσπαγε τα νεύρα…

Κασετίνα assos άφιλτρο… μικρές λεπτομέρειες που έχουν μείνει αποτυπωμένες… Χαζές κρυψώνες, που όλοι τις γνώριζαν… αλλά όταν είσαι 8 χρονών, έχουν άλλη σημασία…

Το χωριό, για μας τα παιδιά της πόλης, έκρυβε πολλά μυστικά… και πράγματα που οι συνομήλικοι μας θεωρούσαν αγγαρείες, εμείς τα θεωρούσαμε παιχνίδι…

Το χωράφι ήταν ευκαιρία για τσαλαβούτημα στις λάσπες και μπουγέλο, όταν λειτουργούσαν τα ποτιστικά μηχανήματα.

Το άρμεγμα, ευκαιρία για παιχνίδι με τα ζώα, και το καθάρισμα του αχυρώνα ευκαιρία για χοροπηδητό πάνω στο σανό…. Κι ενώ εμείς κατά διασκεδάζαμε, προσποιούμενοι ότι βοηθάμε στις δουλειές, ο παππούς προσπαθούσε να κρατήσει το αυστηρό του ύφος και να μας επαναφέρει στην τάξη… κρύβοντας με δυσκολία ένα χαμόγελο.

Τα βράδια, όταν δεν ήταν πολύ κουρασμένος, μας έλεγε ιστορίες από τον πόλεμο στην Αλβανία, τις κακουχίες που έζησε και την δύσκολη επιστροφή στο χωριό… Τους είχαν εγκαταλείψει στη Θεσσαλονίκη μας έλεγε, ξυπόλητους και πεινασμένους κι έπρεπε να γυρίσουν με τα πόδια στο χωριό, στην Καρδίτσα. Ακούγαμε με αγωνία τις ίδιες ιστορίες ξανά και ξανά λες και τις ακούγαμε για πρώτη φορά.

 

Όταν είχε διάθεση για πλάκα μας έλεγε για τα προξενιά που είχε κανονίσει. Μέγας προξενητής του χωριού ο παππούς! Μας έλεγε πως κλείνονταν οι συμφωνίες για την παντρειά… και μια φορά, που ο γαμπρός πήγε να λακίσει και το έμαθε, φόρεσε την κάπα του, καβάλησε το άλογο και διέσχισε τον βαλτωμένο κάμπο για να πάει στον γαμπρό να τον πείσει να τηρήσει το λόγο του! Κάτι σαν τον Νίκο Κούρκουλο στο «Χώμα βάφτηκε κόκκινο»…

Όταν μεγάλωσα, τον συνόδευα στο καφενείο… Παππούς κι εγγονή στο κεντρικό τραπέζι… Τριγύρω μαζεύονταν και η υπόλοιπη παρέα. Τσιπουράκι, μεζεδάκι και ιστορίες… πολλές ιστορίες… τους άρεσε να έχουν φρέσκο αίμα στο ακροατήριο. Κάθε φορά που πήγαινα, καθόμασταν με τις ώρες. Μ’ άρεσε να τους ακούω.

Η παρέα όμως, χρόνο με το χρόνο μίκραινε.  Μεγάλοι άνθρωποι όλοι τους. Έπρεπε να ξεκουραστούν… Τώρα ήρθε και η ώρα του παππού να ξεκουραστεί…

Ποιος ξέρει… μπορεί το παρεάκι να ξανάσμιξε… να λένε και πάλι τις ιστορίες τους και να μας κουτσομπολεύουν από κει ψηλά…

 

Μαρία Παπαβλάχου

https://twitter.com/papavlahou
 
Η Μαρία Παπαβλάχου είναι δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων του alpha. Γεννήθηκε στον Πειραιά αλλά κατάγεται από το Πήλιο .Έχει τελειώσει το τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου. Της αρέσει το διάβασμα, ο κινηματογράφος και ασχολείται ερασιστεχνικά με τη φωτογραφία.