Μη μου αφήσεις το χέρι αγάπη μου | Της Μαρίας Σεμερτζίδου

Μη μου αφήσεις το χέρι, φοβάμαι μη σκοντάψεις. Tη θέρμη του να νιώθω στα μαλλιά μου, να μη χρησιμοποιώ το ρήμα «φοβάμαι». Να με κρατάς χωρίς να πονά το χέρι σου. Να ψάχνεις τρόπους να μείνω δίπλα  σου χωρίς να κοιτώ τα μάτια σου.

Να ακούω τη φωνή σου χωρίς να μυρίζω το άρωμα σου. Το πρωί να με ακουμπάς κατά λάθος για να ξυπνώ να γεύομαι φιλί με το βλέμμα σου και να ακούω  Σ’ Αγαπώ από τις πράξεις σου. Τις ώρες που είμαι δίπλα σου να με ψάχνεις και εγώ να χάνομαι κοντά σου. Να γυρνώ το βλέμμα μου και σε κάθε σημείο να αντικρίζω το άγγιγμα σου. Να ελπίζεις και να προσεύχομαι να μου δίνεις και να παίρνεις χωρίς φόβο, με πάθος. Μη μου αφήνεις το χέρι αγάπη μου, φοβάμαι ότι θα σκοντάψω… και αυτή τη φορά οι γρατζουνιές στα γόνατα δε θα φύγουν.

Μαρία Σεμερτζίδου