http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.solakigk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.labrikidougk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.markougk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.nantingk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.potopoulosgk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.tomaragk-is-176.jpglink
http://www.themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.vasomandgk-is-176.jpglink
0 1 2 3 4 5 6

Τα ατέλειωτα βράδια. | Της Άννας Τομαρά

Όλα επανέρχονται στο θολωμένο σου μυαλό τα βράδια που πέφτεις για ύπνο. Ξεπροβάλλει ένας χείμαρρός από σκέψεις που σου βασανίζουν το μυαλό και σε υποβάλλουν σε μια διαδικασία από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις.

Λάθη, πάθη, προβλήματα και οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να σου κατατρώει την ψυχή και να σε καταστρέφει λίγο λίγο. Αμφιβάλλεις αν οι επιλογές σου και ο τρόπος που επέλεξες να ζεις είναι αυτός που θα ήθελες πραγματικά, αυτός που θα σε οδηγούσε σε μονοπάτια ευτυχίας. Αναρωτιέσαι αν εσύ ευθύνεσαι για την κατάσταση σου ή άλλοι είναι εκείνοι που ποδοπάτησαν την ευτυχία σου χωρίς δεύτερη σκέψη. Και το σημαντικότερο. Θα μπορούσες ποτέ να τα αλλάξεις όλα; Θα έχεις την απαραίτητη ψυχική  δύναμη για να παλέψεις ώστε να αποβάλλεις κάθε ίχνος αρνητικού συναισθήματος  ώστε όταν πια σκοτεινιάζει απαλλαγμένος από τα πάντα να κοιμάσαι ήσυχα;

Κάποιοι  συνηθισμένοι  στο να αντιμετωπίζουν με σκληρό τρόπο τις καταστάσεις της ζωής τους ίσως υπερνικήσουν τα εμπόδια που θα βρουν στο δρόμο τους. Το γνώριζα από πάντα πως αν δεν είσαι δυνατός στο τέλος πάντα λυγίζεις. Οι δυνατοί αποκτούν εκείνο που επιθυμούν  ενώ οι ευαίσθητοι  χάνουν το παιχνίδι από νωρίς, τους  καταπατάει το συναίσθημά.

Φτάνει πια. Κουράστηκα. Πάντα θα συμβαίνει. Τίποτα δεν είναι εύκολο μα μαθαίνεις να συμβιβάζεσαι γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ξαπλώνεις και σκέφτεσαι μέχρι αηδίας. Ύστερα η ξαγρυπνάς η κλείνεις τα μάτια σου τελικά γιατί δεν αντέχεις άλλο από την εξάντληση. Και όλα μένουν στάσιμα… Και που ξέρει ς ίσως κάποτε όλο αυτό  αποτελέσει  μια κακή ανάμνηση, ίσως και όχι. Ο χρόνος θα δείξει.

 

 

Η Άννα Τομαρά είναι φοιτήτρια στο τμήμα βιβλιοθηκονομίας και συστημάτων πληροφόρησης. Από μικρή ηλικία της άρεσε να αποτυπώνεί σκέψεις και συναισθήματα στο χαρτί.

Facebook: anna tomara