Ξύπνα φίλε μου, και ρούφα τη ζωή με λαχτάρα… | Της Μοσχούλας Σολάκη
Ζούμε φίλε μου λες και ‘χουμε κάνει συμβόλαιο με τον Θεό….
Ζούμε λες και μας απομένει μια αιωνιότητα…
Και σπαταλάμε τις ώρες, σπαταλάμε τις μέρες, σπαταλάμε τους μήνες, σπαταλάμε τα χρόνια λες και τα ‘χουμε κατοχυρώσει…
Με τόση ευκολία, τόσο χαλαρά, τόσο αβίαστα…
Άλλοι κολλημένοι στο παρελθόν ,άλλοι κολλημένοι στο μέλλον…
Ποιος ζει για την στιγμή; Ποιος ζει για το σήμερα;
Κι όλο αναβολές, κι όλο καθυστερήσεις…
Κι έλα άστο γι’ αύριο… κι έλα άστο μεθαύριο…
Και έτσι σερνόμαστε στα χρόνια με σαράκια …
Με κόμπους στο λαιμό από λέξεις που σκάλωσαν και δεν ακούστηκαν…
Με αγκάθια στην ψυχή από συναισθήματα που δε βγήκαν στο φως…
Με φόβους, με δειλίες, με ρίσκα που δεν πάρθηκαν…
Ευκαιρίες που δεν αρπάχθηκαν…
Και μετά αναρωτιέσαι φίλε μου γιατί δεν προχωράς;
Γιατί δεν προκόβεις;
Μα πώς φίλε μου αν δεν κινήσεις γη και ουρανό;
Μα πως αν δεν οργώσεις την ζωή;
Αν δεν αγαπήσεις, αν δεν αγκαλιάσεις σφιχτά με όλη σου την δύναμη…
Αν δε γελάσεις, αν δεν κλάψεις…
Αν δεν πέσεις και δε σηκωθείς…
Αν δε βλέπεις και στα άσχημα πάντα κάτι όμορφο…
Αν δεν μαθαίνεις απ’ τα λάθη σου και δε διδάσκεσαι από τις δυστυχίες σου….
Αν δε δοκιμάσεις, αν δε χαρείς, αν δε λυπηθείς…
Αν δεν τολμήσεις, αν δεν τα φέρεις όλα τούμπα…
Αν δεν προσπαθήσεις με όλο σου το «είναι»… ακόμη κι αν δεν καταφέρεις τίποτα φίλε μου, δεν θα ζεις τουλάχιστον με τα «αν» και τα «γιατί»…
Δεν θα σαπίζεις στην αμφιβολία…
Ξύπνα φίλε μου, μάθε να βλέπεις και όχι να κοιτάς…
Ξύπνα φίλε μου, και ρούφα τη ζωή με λαχτάρα…
Με πάθος…
Με χρώμα…
Με χαμόγελο…
Με γλυκό τσαμπουκά…
Με μαγκιά ωραία…
Γνήσια και ντόμπρα….
Τώρα… όχι αύριο…
Η Μοσχούλα Σολάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας εθνολογίας με παράλληλες σπουδές στον τομέα της ψυχολογίας.
Ασχολείται από νεαρή ηλικία με το δημιουργικό γράψιμο και τη συγγραφή πεζών κειμένων.
