Ο φόβος μέσα μας. | Tης Άννας Τομαρά

Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί οι άνθρωποι φεύγουν τρέχοντας σαν κυνηγημένοι όταν ξαφνικά τους χτυπάει την πόρτα αυτό που πάντα επιθυμούσαν;

Γιατί βυθίζονται στον κόσμο που αποτελούσε την καθημερινότητα τους πριν ενώ θα μπορούσαν να αποκτήσουν πολύ περισσότερα; Εκείνα που ονειρεύονταν ακόμα και με ανοιχτά μάτια;

Θαρρώ πως γεννιέται μέσα τους ένας σατανικός φόβος.  Ένα απέραντο ποτάμι φόβου διασκορπίζει τα νερά του πλημμυρίζοντας όλο τους το είναι με αποτέλεσμα να τους στερεί την δυνατότητα να απολαύσουν αυτό που πάντα αναζητούσαν.

Φόβος ότι αν το έχουν τώρα θα το θέλουν για πάντα στην ιδιοκτησία τους. Θα θέλουν να αποτελεί κομμάτι τους, να το έχουν στα δίχτυα της εξουσίας τους.

Μα ναι. Χωρίς καμία ένδειξη αφέλειας οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι τίποτα δεν μένει για πάντα. Τα πάντα έχουν ένα τέλος.  Και οι άνθρωποι από την φύση τους δεν αντέχουν την απώλεια. Τρέμουν τις ξεχασμένες αναμνήσεις που θα τρεμοσβήνουν πότε-πότε στις χαραμάδες του μυαλού τους. Εκείνες που τους θυμίζουν τις καλές στιγμές. Τις στιγμές εκείνες που δεν έχει μείνει τίποτα πια, παρά μόνο μια έντονη θλίψη στα μάτια και ένα σφίξιμο στο στομάχι καθώς τις αναλογίζεσαι…

Μα αξίζει να χάνεις κάτι δυνατό και ξεχωριστό εξαιτίας μιας καταραμένης δειλίας και ενός ανικανοποίητου εγωισμού;

Θαρρώ πως όχι. Και εσύ θα έπρεπε να κάνεις το ίδιο. Μπορεί κάποτε να το μετανιώσεις και ίσως τότε θα είναι πια αργά.

Η Άννα Τομαρά είναι φοιτήτρια στο τμήμα βιβλιοθηκονομίας και συστημάτων πληροφόρησης. Από μικρή ηλικία της άρεσε να αποτυπώνεί σκέψεις και συναισθήματα στο χαρτί.

Facebook: anna tomara