Που είναι o πρίγκιπας μου; | Της Εβίτας Δημητριάδη
Ξαφνικά μετά από καιρό αναζητήσεων σου χτυπάει την πόρτα αυτό το φτερωτό αγγελάκι, με τα ξανθά μαλλιά, τα πράσινα μάτια και την αγγελική μορφή. Και εσύ μέσα σε αυτό το αγγελάκι ανακαλύπτεις τον έρωτα της ζωής σου ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις.
Και επιβιβάζεσαι στο ροζ συννεφάκι που σε κάνει βόλτες στα άγνωστα στενά του έρωτα, σε πρωτόγνωρα μονοπάτια και σου δείχνει νέους δρόμους. Δρόμους που μέχρι χθες αγνοούσες. Γιατί ο έρωτας σε κάθε ηλικία και σε κάθε συγκυρία είναι εντελώς διαφορετικός. Τον νιώθεις διαφορετικά, τον βιώνεις με άλλη ένταση, δίνεις σημασία σε άλλα πράγματα, γίνεσαι πιο σοφός, πιο ώριμος, πιο κατασταλαγμένος.
Και μαζί με τον έρωτα έρχεται και ο ενθουσιασμός… Θεέ μου τι παγίδα, ο ενθουσιασμός!!!
Ξαφνικά όλα είναι τέλεια, είσαι πιο χαρούμενος από οποιονδήποτε άλλο, όλα έχουν σημασία, όλα είναι ροζ, αναλύεις κάθε λέξη, κόμμα, τελεία και θαυμαστικό που βγαίνει από το στόμα του πρίγκιπα σου. Ότι κορόιδευες μέχρι χθες στους άλλους, το κάνεις εσύ σήμερα…
Οι φίλοι σου νομίζουν ότι παραλογίζεσαι και εσύ ακόμα ο ίδιος σε στιγμές αναλαμπής αναρωτιέσαι αν το ζεις όλο αυτό ή αν είναι παραμύθι. Γρήγορα βέβαια διώχνεις τις κακές σκέψεις γιατί δεν θέλεις τίποτα να σκιάσει αυτά που νιώθεις. Δεν θέλεις τίποτα να σε βγάλει από τον μαγικό ροζ κόσμο που έπλασες και ζεις…
Και ανακαλύπτεις ότι ο «έρωτας» και ο «πρίγκιπας», σου γεννούν νέες ιδέες, η καλή διάθεση και η ανεβασμένη ψυχολογία σε εμπνέουν για νέα πράγματα. Μία δύναμη, μία ενέργεια πρωτόγνωρη σε κατακλύζει και ανακαλύπτεις ότι μέσα από όλο αυτό ζεις «μεγάλες στιγμές» για σένα, για τον εαυτό σου… Και αναρωτιέσαι γιατί γίνετε αυτό τώρα; Γιατί όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή; Γιατί δεν μπορώ να είμαι έτσι όταν είμαι μόνος, χωρίς έρωτα;
Και πριν προλάβεις καλά-καλά να συνειδητοποιήσεις τι ζεις και γιατί το ζεις, πριν καλά-καλά προλάβεις να το ζήσεις, να το γευτείς, να παθιαστείς και πεις επιτέλους όλα κυλάνε, για μια φορά στη ζωή μου κανονικά. Και όταν λέμε κανονικά εννοούμε σύμφωνα με όσα ονειρεύτηκες όταν αντίκρισες αυτό το πρώτο βλέμμα, αυτό το βλέμμα που σε έκανε να ονειρευτείς. Όταν άκουσες αυτά τα πρώτα λόγια που μαρτυρούσαν ένα αμοιβαίο έρωτα ή έστω που νόμιζες ότι ήταν αμοιβαίος.
Έρχεται το τέλος... ένα τέλος που δεν καταλαβαίνει από πού ήρθε και πως προέκυψε…
Γιατί όταν ερωτευόμαστε και ενθουσιαζόμαστε είναι όλα ροζ;
Γιατί η λογική και η ψυχραιμία εξαφανίζονται μαγικά όταν εμφανίζεται το φτερωτό αγγελάκι;
Και μετά; Και μετά τι γίνετε;
Ξαφνικά μια μέρα ανακαλύπτεις ή σου αποκαλύπτει ο πρίγκιπας σου ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα…
Και αν τελικά ο πρίγκιπας με την αστραφτερή πανοπλία ήταν απλά ένας βάτραχος τυλιγμένος με αλουμινόχαρτο;
Τότε μένεις μετέωρος να κοιτάζεις το κενό και να αναρωτιέσαι…
Τι έκανα λάθος; Γιατί και αυτήν την φορά αστόχησε το φτερωτό αγγελάκι;
Γιατί οι σχέσεις είναι τόσο δύσκολες;
Γιατί είμαστε τόσο απαιτητικοί από ένα άνθρωπο που μόλις γνωρίσαμε και ερωτευτήκαμε;
Γιατί βάζουμε τα δικά μας θέλω πάνω από τα κοινά θέλω;
Γιατί δεν προσπαθούμε λίγο παραπάνω;
Γιατί βιαζόμαστε τόσο πολύ;
Γιατί τα θέλουμε όλα δικά μας;
Κάποιος μου κάνει πλάκα δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα αυτό…
Και διάφορα άλλα αναπάντητα ερωτήματα βασανίζουν το μυαλό σου και ψάχνουν απαντήσεις. Βέβαια, τα ερωτήματα αυτά παραμένουν αναπάντητα την δεδομένη στιγμή, για σένα και μόνο, για σένα που γκρεμίστηκε το «κάστρο» που έχτισες για τον πρίγκιπα-βάτραχο…
Και εν τέλει επειδή έτσι σε βολεύει καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι ο πρίγκιπας δεν ήταν πρίγκιπας αλλά ένας ακόμα λάθος βάτραχος που μπήκε στην ζωή σου για να σε κάνει να ανακαλύψεις την δύναμη που κρύβεις μέσα σου. Την δύναμη, την υπομονή και την αντοχή που έχεις για να πας παρακάτω, και παρακάτω, και παρακάτω…
Πότε όμως θα έρθουν οι σωστές απαντήσεις σε όλα αυτά;
Πότε θα βρούμε την δύναμη να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα και να κατανοήσουμε όλα αυτά που συμβαίνουν στην ζωή μας;
Μήπως τελικά μας συμφέρει να καταλήγουμε σε εύκολα συμπεράσματα από αδυναμία να αποδεχτούμε την αλήθεια για τον εαυτό μας και τα λάθη μας;
Όπως και να έχει ο έρωτας είναι και θα είναι έμπνευση…
Κάθε πρίγκιπας θα μας μαθαίνει καινούρια πράγματα…
Κάθε βάτραχος θα μας βοηθάει να γίνουμε πιο δυνατοί…
Και κάθε παραμύθι θα μας κάνει σοφότερους…
Στο τέλος αυτό που θα μείνει θα είναι η ανιδιοτελής αγάπη, μια αγάπη απλή χωρίς όρια και κανόνες, χωρίς παιχνίδια και σκοπιμότητες, αυθόρμητη, ουσιαστική και αληθινή, έτσι όπως την ονειρευόμαστε!
Της Εβίτας Δημητριάδη
