Όνειρα που δεν ολοκληρώθηκαν… | Της Εβίτας Δημητριάδη
Έννοιες, όνειρα και προβληματισμοί μπερδεύονται μέσα στην νύχτα και το κουβάρι δεν αργεί να μπλέξει το συνειδητό με το υποσυνείδητο, την πραγματικότητα με την φαντασία και το παρελθόν με παρόν και με το μέλλον. Ή έστω με αυτό προσδοκείς να συμβεί στο μέλλον!
Ξυπνάς και συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν ολοκληρώνεται, ακόμα και τα όνειρα σου διακόπτονται από το «τίποτα», από κάτι ξαφνικό που σε κάνει να ξυπνήσεις και να χάσεις την συνέχεια και έτσι ξαφνικά γεννιέται ακόμα ένα «αν» και τρυπώνει στο μυαλό σου…
Τι είναι άραγε τα όνειρα; Ότι έχουμε στο μυαλό μας; Ότι έχει τρυπώσει ασυναίσθητα στο υποσυνείδητο μας; Ότι θέλουμε να συμβεί στην πραγματικότητα; Μήπως είναι τελικά αυτό που ονειρευόμαστε να ζήσουμε;
Και αν είναι αυτό που ονειρευόμαστε να μας συμβεί γιατί δεν βλέπουμε το τέλος τις ιστορίας; Γιατί ξυπνάμε χωρίς λόγο μέσα στην νύχτα και μένουμε μετέωροι να αναρωτιόμαστε;
Και όταν τα όνειρα δεν είναι καλά; Και όταν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τους συμβολισμούς τους; Υπάρχουν όντως συμβολισμοί;
Δεν μας φτάνει η μάχη που γίνετε μέσα στο μυαλό μας για το κάθε τι, για τον έρωτα που ήρθε, για τον έρωτα που μας προσπέρασε, για την πολυπόθητη ευτυχία που περιμένουμε, για την επαγγελματική καταξίωση που ονειρευόμαστε. Για την κρίση που μας έχει καταβάλει, για την χαμένη μας αισιοδοξία που προσπαθεί να μείνει ζωντανή, για τα όνειρα μας που δεν καταφέραμε να κάνουμε πραγματικότητα και για πολλά άλλα που μας απασχολούν καθημερινά. Ζητήματα άλλες φορές πιο ρεαλιστικά και άλλες πάλι πιο φιλοσοφικά….
Έρχεται η νύχτα, ξαπλώνεις και περιμένεις να κοιμηθεί το μυαλό, να ξεκουραστείς από τι σκέψεις που πέφτουν σαν καταιγίδα μέσα στο κεφάλι σου και σε τρελαίνουν… Και εκεί που περιμένεις μερικές στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης, εκεί που μετά από αρκετή ώρα που στριφογυρνάς σε παίρνει επιτέλους ο ύπνος και χαμογελάς ευτυχισμένος στην αγκαλιά του Μορφέα… έρχονται τα όνειρα για να σου ανατρέψουν το σκηνικό!
Ξαναμπαίνει στο μυαλό σου ότι πραγματικά μέχρι πριν λίγο ήθελες να ξεχάσεις…
Και δεν φτάνει αυτό, η ένταση της κατάστασης που βιώνεις υποσυνείδητα σε ξυπνάει και σε επαναφέρει βίαια στην πραγματικότητα και η διαδικασία μπορεί να συνεχίζετε και να επαναλαμβάνετε αδιάκοπα μέχρι να ξημερώσει…
Μα τα όνειρα κρατούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα λένε… πως γίνετε εμείς να περιμένουμε να κρατήσουν για πάντα…
Της Εβίτας Δημητριάδη
