Ο παραλογισμός του ερωτευμένου μυαλού… | Της Εβίτας Δημητριάδη

Όλοι ξέρουμε ότι ο έρωτας δεν έχει λογική και όλοι έχουμε ζήσει τους παραλογισμούς του «έρωτα», δηλαδή του μυαλού μας που είναι υπό την επήρεια του έρωτα!

Το θέμα είναι ότι όταν δεν είμαστε εμείς σε αυτήν την φάση αλλά κάποιος φίλος μας αδυνατούμε να τον κατανοήσουμε, μας φαίνονται όλα αυτά από αστεία έως και γελοία μερικές φορές και έτσι αρχίζουν τα πειράγματα και μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι χωρίς τέλος…

Αλήθεια έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσες σκέψεις «σκάνε» σαν βόμβες η μία πίσω από την άλλη στο μυαλό ενός ερωτευμένου όταν εκεί μέσα εκτός από τον έρωτα τρυπώνει η ανασφάλεια;

Δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες… και έτσι αρχίζει το παραμύθι… αν αυτές τις σκέψεις δεν τις εκφράσεις και δεν τις μοιραστείς με τον κολλητό σου θα σκάσεις… και έτσι ξεκινάς το μπαράζ των ερωτήσεων:

Που είναι;

Γιατί δεν με έχει πάρει τηλέφωνο;

Λες να έχει δουλειά;

Και δουλειά να έχει ένα μήνυμα θα μπορούσε να μου στείλει!

Λες να βρήκε άλλη;

Λες να με απατάει;

Αφού είμαστε καλά μαζί…

Μωρέ μήπως κοιμάται;

Μπα-μπα τέτοια ώρα αποκλείεται και που να έχει πάει;

Λες να έχει πάει σε κανένα φίλος του; Μα δεν είναι η μέρα που μαζεύονται…

Και αν είναι σπίτι και απλά δεν θέλει να μου μιλήσεις;

Και κάπου εκεί σε σταματάει από τον παραλογισμό, αφού έχει σκάσει στα γέλια, ο κολλητός σου και σε επαναφέρει στην πραγματικότητα που συνήθως καμία σχέση δεν έχει με τις παράλογες σκέψεις που σκάνε σαν πυροτεχνήματα μέσα στο μυαλό σου…

Και σαν να μην φτάνει αυτό, πριν καλά-καλά προλάβεις να συνέλθεις από τον πανικό του παραλογισμού και να πάρεις μια ανάσα χτυπάει και το τηλέφωνο και αρχίζει το χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο σου και ο κολλητός ξεσπάει ξανά σε γέλια…

Εκεί είναι που αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι ο έρωτας σε έχει τρελάνει και γιατί να μην σε τρελάνει δηλαδή; Τι είσαι εσύ η εξαίρεση; Ο σοφός λαός χρησιμοποιεί την έκφραση: «ο έρωτας του πήρε τα μυαλά» σε αυτό ακριβώς αναφέρονται…

(συν την αφηρημάδα, το διαρκές χαμόγελο στα χείλη, την ανεξήγητη για τους άλλους συνεχόμενη χαρά, το κέφι, το ότι τραγουδάς ερωτικά τραγούδια ολημερίς και μερικά άλλα στα οποία θα αναφερθούμε άλλη φορά…)

Της Εβίτας Δημητριάδη