Ζήσε «ακομπλεξάριστα»... | Της Μοσχούλας Σολάκη
Ζήσε «ακομπλεξάριστα» και μην αφήνεις κανέναν να σου δημιουργήσει την παραμικρή ανασφάλεια για τον εαυτό σου….
Αρκετά πλέον με τις ανασφάλειες και τα «κόμπλεξ»…
Δεν είμαστε στην πλειονότητα μας «μοντέλα» ,ούτε «κούκλες» σε βιτρίνες…
Αναμφίβολα δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους…
Για κάποιους θα είμαστε πάντοτε αδιάφοροι, για κάποιους άλλους όμως θα είμαστε ξεχωριστοί, εξαιρετικά ξεχωριστοί και ενδιαφέρων άνθρωποι …
Κάποιοι δε θα δώσουν δεκάρα για μας, αλλά κάποιοι άλλοι θα δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν…
Αυτοί είναι υπαρκτά πρόσωπα, είναι αρκετοί ,αληθινοί και μας φτάνουν…
Το όλο θέμα είναι να μας αποδέχονται γι’ αυτό που είμαστε, γι’ αυτό που βγάζουμε ,γι’ αυτό που αποπνέουμε , γι’ αυτά που σκεφτόμαστε, γι’ αυτά που πράττουμε, γι’ αυτό που απελευθερώνουμε στο πέρασμα μας…
Η εικόνα όσο εντυπωσιακή και να είναι , αν δεν συνοδεύεται από καλλιέργεια μυαλού και ευγένεια ψυχής δεν έχει να προσφέρει τίποτα από μόνη της…
Όλοι μας κάτι έχουμε πάνω μας που μας ενοχλεί, κάτι που θέλουμε να κρύψουμε, κάτι που θα θέλαμε ίσως και με ένα μαγικό τρόπο να εξαφανιστεί…
Πολλές φορές περπατάμε στο δρόμο και νομίζουμε πως όλοι εστιάζουν στην ατέλεια μας…
Συνήθως όμως όλο αυτό είναι στο μυαλό μας ,προϊόν της δικής μας φαντασίας…
Ας μη χαλάμε την διάθεση μας λοιπόν, μόνοι μας …
Είναι προτιμότερο να γελάμε και να αυτοσαρκαζόμαστε ακόμη και μ’ αυτά που μας ενοχλούν , από τα να τα παίρνουμε κατάκαρδα δε νομίζεις ;
Αν εσύ νιώθεις καλά και όμορφα με σένα κανείς δε μπορεί να σου δημιουργήσει ανασφάλειες για το σώμα σου, την εμφάνιση σου και τον χαρακτήρα σου…
Στην τελική δε χρειάζεσαι βοήθεια αν θες τις δημιουργείς ωραιότατα και μόνος σου…
Καθένας μας είναι διαφορετικός, έχει την δική του εσωτερική ομορφιά αλλά και εξωτερική γοητεία …
Δεν υπάρχει εξωτερικά «άσχημος» άνθρωπος …
Αλλά ψυχές τυφλωμένες απ’ την ασχήμια που κουβαλούν μέσα τους, με αποτέλεσμα να βλέπουν τα πάντα άσχημα γύρω τους……
Μάθε στους άλλους να αγαπάς και να σέβεσαι την διαφορετικότητα τους…
Μη γίνεσαι υπηρέτης της εικόνας…
Να αναζητάς την ουσία πίσω από κάθε περιτύλιγμα…
Σε όλους αρέσουν τα φανταχτερά χαρτιά που είναι τυλιγμένα τα δώρα…
Αλλά κανείς δε μένει με ένα κλειστό δώρο στο χέρι, όσο ωραίο φιόγκο και αν έχει…
Με αγωνία λαχταρούν να το ανοίξουν και να δουν το περιεχόμενο…
Αυτό είναι που δίνει την χαρά, αυτό είναι που δίνει την ευτυχία, κρύβει την μαγεία μέσα του και κερδίζει τα χαμόγελα…
Η Μοσχούλα Σολάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας εθνολογίας με παράλληλες σπουδές στον τομέα της ψυχολογίας.
Ασχολείται από νεαρή ηλικία με το δημιουργικό γράψιμο και τη συγγραφή πεζών κειμένων.
