Θυμάμαι. | Της Σταυρούλας Κωστακοπούλου

Θυμάμαι οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες περνούσαν αργά – σχεδόν άσχημα.
Η μόνη αλήθεια μέσα στο χάος.
Θυμάμαι να σε ψάχνω με τα θολωμένα μου μάτια.
Θυμάμαι να καταφέρνω να σε εντοπίζω κάθε φορά μέσα στους καπνούς.
Θυμάμαι να μη μπορώ να σε ξεγελάσω· για μια φορά να σου κρυφτώ.

Θυμάμαι να θέλουμε να φύγουμε.
Θυμάμαι να το σχεδιάζουμε.
Θυμάμαι να είσαι πάντα λίγο πιο πέρα.
Ήξερα που να σε βρω.
Ήξερες πώς να με βρεις.

Λίγες μικρές λανθασμένες κινήσεις.
Λίγες επιλογές μακριά μόνο.
Αυτό είμαστε.

Αφού θυμάμαι.
Και θυμάσαι.
Εδώ.
Πάντα εδώ.

Η Σταυρούλα Κωστακοπούλου είναι φοιτήτρια στο τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ασχολείται με το χορό και ξεκίνησαι να γράφει -πότε άλλοτε- στην εφηβεία. Αυτοί είναι και οι δύο πιο δημιουργικοί μάλλον τρόποι που μπορεί να εκφραστεί. Για ένα μόνο είναι σίγουρη. Είναι γεμάτη ελπίδα για τα πάντα.