Η αγκαλιά σου| Της Εβίτας Δημητριάδη

Μου έχει λείψει η αγκαλιά σου, η δική σου αγκαλιά...

Η αγκαλιά σου που με κάνει να νιώθω ασφάλεια…

Η αγκαλιά σου που μαρτυράει αγάπη…

Η αγκαλιά σου που είναι το λιμάνι μου…

Στην δική σου αγκαλιά γαληνεύει η ψυχή μου, ηρεμώ…

Στην δική σου αγκαλιά ξεκουράζομαι…

Είναι η δική σου αγκαλιά που με ταξιδεύει, που γεμίζει τις σιωπές μας…

Είναι η δική σου αγκαλιά που με γεμίζει αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά…

Είναι το καταφύγιο μου, εσύ είσαι το καταφύγιο μου…

Είσαι εγώ, έτσι νοιώθω όταν με σφίγγεις στην αγκαλιά σου.

Σα να με ξέρεις τόσο καλά που διαβάζεις το μυαλό μου, που ξέρεις ποτέ να με σφίξεις στην αγκαλιά σου και να με αφήσεις εκεί, εκεί μέχρι να ηρεμήσω, να αποκοιμηθώ, να μη φοβάμαι πια, όσο χρειαστεί... χωρίς να στο ζητήσω, χωρίς λόγια, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς γιατί και τι και πως…

Και πώς να το ερμηνεύσεις αυτό, αγάπη, έρωτα, συνήθεια, απόγνωση, ανάγκη;

Ούτε που ξέρω, το μόνο που ξέρω είναι ότι μου λείπει αυτή η αγκαλιά…

Η δική σου αγκαλιά, που χάνομαι μέσα της και αδειάζει το μυαλό μου.

Αναρωτιέμαι, αν είναι μαγική η αγκαλιά σου;

Σε όσες αγκαλιές και αν έψαξα να βρω αυτή την αλλιώτικη αίσθηση απέτυχα…

Γιατί η αγκαλιά κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, εκπέμπει διαφορετικά πράγματα. Εμείς αισθανόμαστε διαφορετικά μέσα σε κάθε αγκαλιά…

Μα πως γίνετε να «χάνομαι» μόνο μέσα στην δική σου αγκαλιά;

Η Εβίτα Δημητριάδη σπούδασε οικονομικά αλλά η καλλιτεχνική φύση της δεν άφησε να αφοσιωθεί σε αυτήν την «τετράγωνη» λογική των αριθμών. Βρήκε λοιπόν διέξοδο στο ραδιόφωνο με το οποίο ασχολείται δέκα και πλέον χρόνια και παράλληλα εργάστηκε σε διάφορα περιοδικά και ΜΜΕ. Ανήσυχο πνεύμα από μικρή καταπιάνεται με οτιδήποτε την κάνει χαρούμενη και δημιουργική. Σκοπός της να μοιράζει χαμόγελα και να κάνει τους ανθρώπους γύρω της να βλέπουν την θετική πλευρά της ζωής!