Θυμάσαι; | Της Βάσως Μυρογιάννη
…Και που λες έτσι ξαφνικά μου ‘ρθε στο μυαλό το παιχνίδι μας. Τότε που όποιον σταθμό και να ακούγαμε λέγαμε ότι το επόμενο τραγούδι θα είναι για μας, ό,τι λένε οι στίχοι… αυτό θα γίνει… Έτσι “ποντάραμε” ότι η ζωή θα μας θέλει μαζί!
Όταν το τραγούδι μιλούσε για αγάπη το παιχνίδι ήταν ωραίο… Όταν, όμως, ανέφερε χωρισμούς και “καταστροφές”… απλώς το παραβλέπαμε, το προσπερνούσαμε, διαλέγαμε το επόμενο. “Παραβιάζαμε” τους κανόνες του παιχνιδιού μπροστά στην ανάγκη μας να εθελοτυφλήσουμε ακόμα μία φορά… Κάναμε μαζί αυτήν την “ζαβολιά” και αυτό είχε γούστο!
Αμέτρητα ποτά και αμέτρητα τραγούδια! Στίχοι που “σημάδευαν” τις βραδιές και τις ψυχές μας! Αφιερώσεις ιδιαίτερες από εμάς για εμάς! Ένα παιχνίδι-αυστηρά-για δύο! Ένα κόλπο που δημιουργούσε αναμνήσεις και άλλες αναμνήσεις και άλλες αναμνήσεις… Χωρίς τακτική και στρατηγικές, έτσι απλά και αυθόρμητα ένα τέχνασμα που μας έβγαζε πάντα “κερδισμένους”!
…Και κάποτε σήμανε η λήξη του παιχνιδιού… Και μας βρήκε ισόπαλους και αυτόματα… αντίπαλους! Η ομάδα είχε “σπάσει”! Οι στίχοι μας συνέχιζαν να παίζουν στους σταθμούς αλλά εμείς επιδεικτικά αλλάζαμε συχνότητα! Το παιχνίδι με άλλους συμπαίκτες ήταν ανούσιο, βαρετό, χωρίς νόημα. Και έτσι το αφήσαμε στην άκρη, το “ξεχάσαμε”, το “κοιμίσαμε”…
…Τα τραγούδια μας, όμως, “επέμεναν”… Μας “πετύχαιναν” σε ανύποπτο χρόνο και όσο εμείς “παίζαμε” κρυφτό, εκείνα ήθελαν “κυνηγητό”! Προφανώς, είχαμε αφήσει κάποιες παρτίδες στην μέση και δεν ήταν… δίκαιο! Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να ξανακάνουμε παιχνίδι;
Y.Γ. “Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια
ό,τι ψέμα στη ζωή μου και να πω…
Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια
λένε πάντα πως για πάντα σ’αγαπώ.”
H Βάσω Μυρογιάννη αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με παράλληλες σπουδές δημοσιογραφίας στο Εργαστήρι Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Αnt1. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της το γράψιμο για εκείνη είναι η "ζωγραφική" της!
Γράφει και ονειρεύεται...
Just A Dreamer!!!
