Μία παράσταση χωρίς σκηνικά, χωρίς μουσική, χωρίς ειδικά εφέ που ζωντανεύει επί σκηνής την Οδύσσεια. Πώς και ποιος μπορεί να το κάνει αυτό; Η θεατρική ομάδα Patari Project αφηγείται στο θέατρο Olvio τις περιπέτειες του Οδυσσέα. και των συντρόφων του, των συντρόφων του και του Οδυσσέα πάνω σε μία πλατφόρμα με μοναδικό εργαλείο τα σώματα των ηθοποιών.
Έχοντας παρακολουθήσει την περσινή τους παράσταση «10 cm upDATED» ήταν δύσκολο να περιμένει κανείς κάτι ακόμη πιο ευρηματικό από αυτή την ομάδα. Θαρρείς πως είχαν ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές της φαντασίας και της δημιουργικότητάς τους πάνω στη σκηνή, πάνω στην πλατφόρμα, για την ακρίβεια, μιας και οι Patari Project ασχολούνται με το σωματικό θέατρο πλατφόρμας. Ωστόσο, η φετινή Οδύσσεια ήρθε να αναδείξει μία πιο ώριμη και εσωτερικά εστιασμένη πλευρά τόσο των ηθοποιών, όσο και της σκηνοθέτιδας Σοφίας Πάσχου.
Μόνο τυχαία δε θα μπορούσε να θεωρήσει κάποιος την επιλογή αυτού του έργου, καθώς σε αυτή τη μία ώρα οι θεατές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν με απόλυτη ακρίβεια κινήσεων το ταξίδι του Οδυσσέα, αλλά και των Patari Project ως μία ομάδα που αγωνίζεται αφοσιωμένα και συλλογικά με στόχο να φτάσει στη δική της Ιθάκη.
Μέσα από τα ενωμένα κορμιά των ηθοποιών και τη συνεχή τους διάδραση είδαμε μία προς μία τις περιπέτειες ενός διαχρονικού ήρωα, ο οποίος μοιράστηκε το νόστο, την αγωνία, την υπομονή, τη θέληση αλλά και τη χαρά του με τους συντρόφους του, έναν προς έναν, προκειμένου να επαναπατριστεί. Ένα συμβολικό ταξίδι, που διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα και μέσα από τις κινήσεις και το λόγο γρατζουνάει σε πολλά σημεία της παράστασης το μυαλό και τις καρδιές μας για θέματα που αφορούν την Ελλάδα του 2014.
Η ιστορία της Οδύσσειας μέσα από τη δημιουργική ματιά της Σοφίας Πάσχου, με μοναδικά και συνάμα απόλυτα επαρκή επικοινωνιακά μέσα τα κορμιά και τις φωνές των πέντε αυτών ηθοποιών (σε μία εποχή λιτότητας) καταφέρνει με αλήθεια και εμπιστοσύνη να μιλήσει ανοιχτά για αυτό που βαραίνει μέσα του κάθε άνθρωπο. Το στοίχημα να ακούσει τη δική του φωνή…να γυρίσει στη δική του «πατρίδα», αναφωνώντας αυτό που με ανακούφιση έκανε κι ο Οδυσσέας στο φινάλε της παράστασης.
….Στεριά!