Life | Του Spy Tro

Καθισμένος στο παγκάκι της στάσης παρατηρώ τα τρένα που έρχονται και φεύγουν. Και κάνω αυτό το αγαπημένο zoom out, με εγκαταλείπω, με κοιτάζω από ψηλά, χαμογελάω λίγο, χαμηλώνω το κεφάλι, επιστροφή στη σκέψη.

Ήθελα μια φωτογραφία, κοιτούσα τον ουρανό ανάμεσα στις πολυκατοικίες, κλικ, κοιτούσα τη μηχανή, όχι δεν την έχω στο ασπρόμαυρο, έχω μπροστά μου το ασπρόμαυρο: Επιστρέφω το βλέμμα στο δρόμο να δω άλλα χρώματα μήπως και, ποτέ δεν ξέρεις, το χάνω, μουρμουράω το pavane του Gabriel Faure και βυθίζομαι στην επόμενη σκηνή της ταινίας μου.

Το σπίτι μου άδειο, ένα γραφείο με έναν υπολογιστή και ένα φωτιστικό με μια λάμπα που τρεμοπαίζει πριν εγκαταλείψει αυτή τη διάσταση και την κάνει για παραπέρα.

Ζωή είναι… πληκτρολογώ και περιμένω

Ζωή είναι ωραία. Πρώτο αποτέλεσμα. Να υποθέσω ότι έχει να κάνει με Benini. Ανάβω τσιγάρο, δεν το εννοεί.

DSC_0052

Η ζωή είναι ωραία με τα μάτια κλειστά, δεύτερο. Το google είναι σοφό λέω, μήπως η οθόνη ξέρει περισσότερα, μήπως η αλήθεια κυκλοφορεί ελεύθερη στον ιστό, μόνη, χωρίς σύντροφο, περιμένει σε ένα παγκάκι, μόνη, μόνη για τον επόμενο επίδοξο παρτενέρ.

Τρίτο, η ζωή είναι αλλού. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο τη βροχή. Ρε, λες. Άνθρωποι τρέχουν με ομπρέλες σαν σκέψεις που χάνονται, γλιστρούν, τρακάρουν, αγαπιούνται. Θα ήθελα να κοιτάξω πιο μακριά, πιο αλλού, αλλά η απέναντι γυρίζει με μια πετσέτα στο κεφάλι καπνίζοντας.

 

Τέταρτο, η ζωή λέει, είναι μικρή. Μια στιγμή, ένα δευτερόλεπτο, μια ανάσα, η επόμενη ανάσα, δύο μάτια, ένα φιλί κόντρα σε έναν βρώμικο τοίχο κάτω από ένα graffiti, yolo.

Γίνεται ενδιαφέρον. Πέντε, η ζωή είναι δρόμος. Όλα είναι δρόμος. Το έχω φωτογραφίσει. Δρόμος, τον είπα και παραπάνω. Αδειάζει σιγά σιγά. Νυχτώνει.

DSC_0024

Η ζωή είναι αλλού και μου κολλάει δίπλα και ένα Κούντερα. Ω, Μίλαν (όχι η ομάδα, ο τύπος) πάσχισες και συ να βγάλεις άκρη. Έγραψες, ξαναέγραψες, και εκείνη η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι αγκαλιάζεται με την αβάσταχτη ελαφρότητα της επόμενης ψιχάλας. Δύο τσιγάρα μετά το νόημα εξακολουθεί να αναζητείται.

Δεν αντέχω άλλο, σταματάω στο ζωή είναι ένας καθρέφτης, έβδομο αποτέλεσμα. Ναι ! Αναφωνώ εύρηκα και ναι, κοίταξε με, εκτός μπανιέρας. Χωρίς αλεξίπτωτο, χωρίς σαπουνάδα στο επίμαχο.

BW + TEXT (56)

Τον καθρέφτη της φωτογραφικής θα λέει. Εκείνον που σηκώνεται για να αποτυπωθεί η επόμενη στιγμή. Σε ευχαριστώ google, με σώζεις.

Έχει κι άλλα από κάτω. Δε θέλω να χαθώ. Ας μείνω με τα λίγα και τα άλλα, τα υπόλοιπα νοήματα ίσως μια άλλη μέρα. Με ήλιο. Όχι σήμερα.

Στήνω το τρίποδο κοντά στο τζάμι. Μέχρι την επόμενη σταγόνα που θα κατρακυλήσει, εδώ θα είμαι. Όσο η πόλη που δε λυπάται κανέναν συνεχίζει να χορεύει σε εκείνο το χαοτικό της ρυθμό, τρεκλίζοντας ανάμεσα στις ψιχάλες.

BW + TEXT (17)

 

test