Μη με ξυπνάς. | Της Θέτιδας Θαλασσινάκη
Κι αν με ξυπνάς τα πρωινά..
θα είσαι εκεί καλημέρα να μου λες;
Κι αν ανοίγεις τα παράθυρα της ψυχής μου..
θα γίνεις αεράκι ζωντανό να με δροσίσει;
Κι αν μ’ αγκαλιάσεις ν’ αποκοιμηθώ..
θα γίνεις τ’ όνειρό μου ;
Κι αν ζωγραφίζεις στο μυαλό μου..
θα γίνεις χρώμα
που βάφει κόκκινο τα δειλινά μου;
Κι αν γίνεις ο περίπατός μου..
θα είσαι εκεί να μου κρατάς το χέρι ;
κι αν το χάδι σου με κάψει σα τον ήλιο..
θα γίνεις θάλασσα να μ’ αγκαλιάσεις ;
Κι αν γίνω το αστέρι σου και πέσω..
θα μου χαρίσεις μια ευχή;
Κι αν όχι ..
άσε με ακόμα να ονειρεύομαι..
μη με ξυπνάς..