Nightcrawler | Της Δήμητρας Παναγιωτάκη

Ο Dan Gilroy ασχολείται με αυτές τις ταινίες αρκετό καιρό. Η πρώτη του παραγωγή είναι το αδίκως ξεχασμένο “Freejack”, μια ταινία δράσης επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον Emilio Estevez, τον Mick Jagger, και τον Anthony Hopkins που μόλις είχε κερδίσει το πρώτο Oscar, το 1992. Συμπρωταγωνίστρια στην ταινία ήταν η Rene Russo, η οποία παντρεύτηκε τον Gilroy μετά από αυτή την ταινία, και τώρα 22 χρόνια μετά, συπρωταγωνιστεί στο “Nightcrawler,” στην οποία ο Gilroy από συγγραφέας μετατρέπεται σε συγγραφέας-σκηνοθέτης.

Αν αυτό είναι η οποιαδήποτε ένδειξη του τι μπορεί να κάνει, όταν έχει τον πλήρη έλεγχο μιας ταινίας, τότε να υποδεχτούμε και να καλωσορίσουμε την εποχή του Dan Gilroy !!!

Ενοχλητικό και σκοτεινό το “Nightcrawler”. Πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη ταινία, επιπλέον είναι και η καλύτερη επίδοση υποκριτικής που έχει δώσει μέχρι τώρα ο Jake Gyllenhaal.

Βλέποντας πέρυσι το “Prisoners” είπα ακριβώς το ίδιο για τον Jake Gyllenhaal. Συγκρίνοντας την ερμηνεία του στις δύο αυτές ταινίες εντοπίζεις το πόσο δυνατός ηθοποιός είναι και πόσο γερές βάσεις έχει.. και πόσο πολύ ακόμα θα εξελιχθεί. Χτίζει τους χαρακτήρες που ερμηνεύει από έξω προς τα μέσα, μεταμορφώνει τον εαυτό του με την παραμικρή λεπτομέρεια, το πως θα κινηθεί, την εμφάνισή του, την προσωπικότητά του.

Στο “Nightcrawler,” μοιάζει να είναι άρρωστος, σε μόνιμη εγρήγορση και έτοιμος να διαλυθεί..μια καταπληκτική περιγραφή του εσωτερικού κόσμου του χαρακτήρα που υποδύεται.

Καθώς η ταινία ξεκινά ο Lou Bloom (Gyllenhaal), παραπαίει. Κλέβει καλώδια χαλκού για να ζήσει. Είναι ένας οδοκαθαριστής, είναι πανέξυπνος μαθαίνει εύκολα και γρήγορα και είναι γενικότερα περίεργος με ότι συμβαίνει γύρω του, όταν εντελώς τυχαία “σκοντάφτει” πάνω σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα και βλέπει ένα τηλεοπτικό συνεργείο με επικεφαλή έναν ψυχρό τύπο (Bill Paxton) να καταγράφει με την κάμερα το θύμα που πέθαινε και το αυτοκίνητο που καιγόταν, τους ρωτάει για ποιόν δουλεύουν και αν μπορεί να δουλεψει και αυτός μαζί τους, τότε μαθαίνει οτι ο Paxton είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας, που τραβάει βίντεο,και στη συνέχεια το πωλεί στο τοπικό κανάλι ειδήσεων.

Κινείται συνέχεια στους δρόμους, ακούγοντας τα κανάλια των ασυρμάτων της αστυνομίας, και προσπαθεί να μεταβεί στη σκηνή του ατυχήματος ή του εγκλήματος πριν από οποιονδήποτε άλλον.

Ο Bloom γοητεύεται με την ιδέα. Αγοράζει μια φθηνή βιντεοκάμερα και έναν φθηνό ασύρματο και αρχίζει να το κάνει ο ίδιος δείχνοντας ότι έχει μια ικανότητα για αυτό. Συνάπτει μια επιχειρηματική σχέση με την σκηνοθέτη της βραδινής βάρδιας ειδήσεων του τοπικού σταθμού πουλώντας της πλάνα για τις πρωινές ειδήσεις, Τη Νίνα (Russo), η οποία είναι μια ψυχρή κυνική επαγγελματίας που ενδιαφέρεται μόνο για εικόνες και σκηνές με πολύ αίμα κάτι που το αντιλαμβάνεται αμέσως ο Bloom ο οποίος δείχνει να έχει την δυνατότητα να βρίσκεται πάντα σε τέτοιου είδους καταστάσεις.

Υπάρχει ένα πολυ καλό σημείο στην ταινία που μας δείχνει πως ο Bloom αρχίζει να εντριφεί στο πως να ελίσσεται στον μεταμεσονύχτιο κόσμο της δολοφονίας και των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Προσλαμβάνει έναν άστεγο που ονομάζεται Rick (που παίζεται από Riz Ahmed, ο οποίος ήταν πολύ καλός στην ταινία “Four Lions”) ως βοηθό του, που ακούει τον ασύρματο της αστυνομίας και του προγραμματίζει το GPS καθώς ο Bloom οδηγει, και σιγά σιγά οι δυό τους αρχίζουν να κάνουν έναν καλό δίδυμο.

Λέγοντάς σας περισσότερα θα ήταν εγκληματικό. Αρκεί να πω ότι εκείνοι που αγναντεύουν στην άβυσσο καλύτερα θα ήταν να ανησυχούν για το τί κρύβεται από πίσω της…

Ίσως αυτό να το κάνει να ακούγεται σαν ένα παιχνίδι ηθικής που έφτιαξε ο Gilroy, όμως το «Nightcrawler” είναι πιο σκοτεινό και πιο περίεργο από όσο περιμένετε, ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το πόσο καλά γραμμένος και ερμηνευμένος είναι ο συναρπαστικός χαρακτήρας του Bloom. Ένα από τα πράγματα που μου άρεσαν πάρα πολύ στην ταινία είναι η φωτογραφία από το εκπληκτικό Robert Elswit.

Καθώς λοιπόν ο Bloom μαθαίνει όλο και καλύτερα τη δουλειά του και αρχίζει να μιλάει για την σύνθεση και τη διαμόρφωση της και ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για το πως φαίνονται τα πλάνα του, η ματιά του Elswit είναι ένα μεγάλο κομμάτι στο τι κάνει αυτό το κινηματογραφικό έργο πραγματικά να δουλεύει!

Πρόκειται για μια -επιθετικά- όμορφη ταινία, και πολύ εύκολα την λές την καλύτερη οπτική αναπαράσταση της νύχτας του Λος Άντζελες, κάτι παρόμοιο είχαμε δει από τον Michael Mann, στο “Collateral”.

Η ταινία είναι λες και την έχεις βουτήξει μέσα σε Υαλουρονικό νάτριο, σε κάνει να αισθάνεσαι οτι βρίσκεσαι μέσα στην μέση της Hollywood Boulevard στις 2:30 το πρωί, σε σημείο που νομίζεις οτι μυρίζεις την πόλη.

Ο Elswit είναι σαν να παίζει μέσα στην ταινία μέσα από την δουλειά του η οποία είναι τόσο απαραίτητη και κάνει την ταινία μοναδική.

Η ταινία παίζει με την ένταση πολύ όμορφα,

Δεν υπάρχει σημείο που να κάνει “κοιλιά”. Ξεκινά.. αφηγείται την ιστορία όσο καλύτερα γίνεται και κλείνει αριστουργηματικά.

Αυτό είναι τελικά μια ιστορία για έναν παράξενο χορό που εξελίσσεται μεταξύ Νίνα και Bloom, και είναι ο καλύτερος ρόλος που είχε η Russo εδώ και χρόνια.

Ο αδελφός του Gilroy, ο Tony Gilroy, έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το “Michael Clayton”, και στις δύο περιπτώσεις, αυτοί οι τύποι κάνουν έξυπνες, ώριμες ταινίες έχοντας μοναδικές ιδιότητες που τις καθιστούν ιδιαίτερες.

Νομίζω ότι το “Nightcrawler” είναι κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς συμβιβασμούς, περιμένω με αγωνία να δώ πως θα αντιδράσει το κοινό όταν γλιστήσει μέσα στον βίαιο, ελεεινό και τρομακτικό κόσμο που δημιουργεί η ταινία…

καλή θέαση !!!

Nightcrawler (2014) 117′min, Crime/Drama/Thriller IMDB rating 8,4/10

Director/Writer           : Dan Gilroy

Cast: Jake Gyllenhaal : Louis Bloom

Rene Russo     : Nina Romina

Bill Paxton       : Joe Loder

Riz Ahmed       : Rick

 

 

Η Δήμητρα Παναγιωτάκη βλέπει ταινίες, μεγάλωσε και ζει κοντά στην παραλία με τις τρεις γάτες της, τον Κορνήλιο , τη Λυδία και τη μικρή Νεφέλη.


Link:Δήμητρα Παναγιωτάκη

test