Συνάντησα την Ορσαλία Παρθένη γύρω στις 9.00 το πρωί στο εργαστήριό μου. Ήπιαμε ένα σπιτικό ρόφημα με ροζ τριανταφυλλάκι, μελισσόχορτο και φλαμούρι και μιλήσαμε για τη μόδα, την τέχνη, τον γάμο, την ελληνική πραγματικότητα, το παρόν, το παρελθόν, το πνεύμα της εποχής – “zeitgeist”. Η Ορσαλία δεν είναι ένα κορίτσι που απλά κληρονόμησε ένα από τα πιο σύγχρονα ελληνικά brands με πάνω από 40 χρόνια δημιουργίας. Κληρονόμησε την μόδα και ως τρόπο σκέψης και ως τρόπο ζωής! Ταξίδεψε στον χωροχρόνο με σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης και την Μουσειακή Ενδυματολογία και εδώ και περίπου 20 χρόνια αποτυπώνει όλη αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη μέσα από τις δικές της συλλογές Parthenis.
Για να είσαι δημιουργικός, μας λέει, και για να εμπνέεσαι πρέπει να σε ενδιαφέρουν και άλλα πράγματα, γιατί αλλιώς απλά αναπαράγεις αυτά που ήδη έχεις δει.
«Εγώ πράγματι μεγάλωσα μέσα στην μόδα και έτσι η μόδα ήταν ανέκαθεν κομμάτι μου, δίχως όμως να με κατακυριεύει ή να είναι το μοναδικό πράγμα που με αφορά μέσα στην ημέρα μου. Πυροδοτούμαι από πάρα πολλά πράγματα, από ανθρώπους, από μουσικές, από βιβλία, από πολλά που μπορεί να με εμπνεύσουν. Για να μπορείς να κάνεις κάτι σύγχρονο πρέπει να έχεις γνώση του παρελθόντος. Αυτό ακούγεται λίγο παλιομοδίτικο, είναι λίγο σαν τις καλλιτεχνικές σχολές που λένε ότι πριν κάνεις αφηρημένη τέχνη πρέπει να ζωγραφίσεις το μοντέλο. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι… Θεωρώ ότι κάτι σύγχρονο είναι αποδομημένο από το παρελθόν. Για να μπορείς να το αποδομίσεις πρέπει να το γνωρίζεις, και μιλάω και για το ίδιο μου το παρελθόν. Δηλαδή είμαι τώρα σε μία διαδικασία, κατά την οποία ενώ επανεκτιμώ σχέδια που ως εταιρεία φτιάχνουμε εδώ και 40 χρόνια, τα οποία θεωρώ παράλληλα ότι είναι σύγχρονα και κάθε μέρα που περνάει όχι μόνο εκπλήσσομαι από το γεγονός ότι εξακολουθούν να πουλάνε και να αρέσουν στον κόσμο, αλλά ότι και εγώ τα βλέπω, κάποιες φορές, με φρέσκο μάτι, ενώ είναι πάντα τα ίδια. Για να μπορείς να το κάνεις αυτό, να δεις οτιδήποτε με φρέσκια ματιά, πρέπει να μπορείς να το εντάξεις και στο παρελθόν και στο μέλλον. Τα ρούχα Parthenis είναι για ανθρώπους με προσωπικότητα, με την έννοια ότι αυτά τα ρούχα δεν “σε φορούν” αν τα φοράς, ναι, αυτό ισχύει. Όμως, θεωρώ ότι οι περισσότεροι αν τα δοκιμάσουν συννήθως κολλάνε! Είναι λίγο εθιστικά, γιατί έχουν και μία άνεση, δηλαδή το να μπορείς να αισθάνεσαι άνετα, να έχεις ένα ωραίο ύφασμα πάνω στο δέρμα σου και να αισθάνεσαι όμορφα, να έχεις ένα ρούχο που με τον χρόνο βελτιώνεται, δεν χαλάει, είναι λίγο σαν το αγαπημένο T-shirt ή το αγαπημένο τζιν. Ακόμα και ένα βραδινό Parthenis το βάζεις και αισθάνεσαι θεά, ενώ παράλληλα είναι ένα ρούχο που θα το φορέσεις σύντομα την ίδια σεζόν, συνδυάζοντας το διαφορετικά σε κάποια άλλη περίσταση. Ακόμα και στα νυφικά. Τον γάμο τον κάνεις όταν αγαπάς έναν άνθρωπο πάρα πολύ και πρέπει να περάσεις και καλά. Από αυτή την ανάγκη μου ξεκίνησα τα νυφικά. Ήθελα να προτείνω μία επιλογή για τις “αντινύφες”! Αυτές που δεν θέλουν το τυποποιημένο νυφικό. Μπορεί να έχει ρομαντισμό, και εγώ έχω λίγο τούλι, λίγη δαντέλα, αλλά τα έχω εξελίξει στην πορεία, γιατί στην αρχή ήμουν λίγο πιο σκληροπυρηνική (γελάει), το νυφικό θέλω να είναι ανάλαφρο, όμορφο και να σε κάνει να αισθάνεσαι φρέσκια, ωραία και άνετη!
Σκοπεύω επίσης να εξελίξω τα αντρικά unisex. Θεωρώ ότι ο άντρας τα τελευταία χρόνια ντύνεται αρκετά διαφορετικά… Πολλοί άντρες αυτή τη στιγμή κάνουν δημιουργικά επαγγέλματα, στα οποία δεν είναι απαραίτητο να φορούν κοστούμι, χρησιμοποιούν ποδήλατο για παράδειγμα, ο τρόπος ζωής τους γενικότερα αλλάζει και τους επιβάλλει να είναι πιο άνετοι στον τρόπο που κινούνται.
Σε ό,τι και να κάνω έχω κληρονομήσει μια οικογενειακή επιχείρηση και θέλω να την συνεχίσω σε αυτό το πνεύμα. Υπάρχουν άνθρωποι που τους «κληρονόμησα» και συνεχίζουν να δουλεύουν μαζί μου! Και άλλοι που ήρθαν την τελευταία δεκαετία ή εικοσαετία και συνεχίζουν να είναι μαζί μου. Μου αρέσει αυτό, δεν θα ήθελα να συνεχίζω τη δουλειά με τεχνικές προδιαγραφές από μακριά σε μία διαφορετική χώρα. Αγοράζω όσο μπορώ –καθώς πολλοί προμηθευτές έχουν κλείσει στην Ελλάδα- ελληνικές πρώτες ύλες και τα φτιάχνω όλα εδώ! Αν κάποια στιγμή καταφέρω να φτάσω πολύ μεγάλη ποσότητα, μπορεί να χρειαστεί ορισμένα πράγματα να γίνουν εκτός Ελλάδας, αλλά προς το παρόν προσπαθώ να κρατάω την παραγωγή exclusive στην Ελλάδα.
Οι πρώτες ύλες που έβρισκα όταν πρωτοξεκίνησα το ’90 δεν υπάρχουν σήμερα. ‘Έρχονται πελάτες και μου λένε “έχω κάτι μπλούζες που είναι από το 1980”. Μα και εγώ φυλάω τις δικές μου από τότε! Το βαμβάκι που χρησιμοποιούσαμε τότε δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με το φαγητό που τρώμε ή με το κρασί. Είναι μία φυσική ίνα η οποία, δυστυχώς, έχει υποστεί πολλές μεταλλάξεις.
Θεωρώ ότι ο κόσμος παράλληλα με μια στροφή προς τα ελληνικά προϊόντα έχει αρχίσει να τηρεί και το ρητό “είμαι πολύ φτωχός για να ψωνίζω φτηνά”. Πλέον αναγνωρίζεται η αξία των ξεχωριστών πραγμάτων. Είναι προτιμότερο να σου ανήκουν δέκα ποιοτικά πράγματα παρά να έχεις στην κατοχή σου, μια πληθώρα σκουπιδιών. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει απλοποιήσει την ζωή του, αυτό είναι το θετικό όσον αφορά στην οικονομική κρίση και έχει αρχίσει να κάνει πιο συνειδητές επιλογές.
Πρόσφατα βρέθηκα στο Λονδίνο και στο Παρίσι και δεν ήξερα σε ποιά πόλη είμαι. Εντόπισα ελάχιστες διαφορές μεταξύ των δύο πόλεων, γεγονός που νομίζω θα γεννήσει την ανάγκη για το διαφορετικό, κάτι που ο κόσμος ήδη ψάχνει.
Στην Ελλάδα, τα τελευταία δύο χρόνια ,υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να προωθήσουν τις ιδέες τους. Δεν ξέρω πόσες από αυτές μπορούν να επιτύχουν, γιατί είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσεις τη δημιουργικότητα με την εμπορικότητα. Είχαμε ξεχάσει να δημιουργούμε, ήμαστε μία χώρα υπηρεσιών».
Δεν είναι λίγες οι φορές που την έχω ακούσει να λέει ότι σιχαίνεται την υπερβολή…
«Είμαι πληθωρικός άνθρωπος και ναι, έχω πει ότι «σιχαίνομαι την υπερβολή» αν και αυτό είναι μια υπερβολή. Όμως, την υπερβολή πρέπει να την χτυπήσεις με το ίδιο νόμισμα! Στην προκειμένη περίπτωση έχει να κάνει με αυτά που προσθέτουμε στην εμφάνισή μας, νομίζοντας ότι μας κάνουν πιο ωραίους, αντί να αφαιρούμε για να είμαστε καλύτεροι.
Δεν ισχύει το ίδιο στην τέχνη βέβαια. Η τέχνη πρέπει να είναι υπερβατική και για να είναι, πρέπει να είναι υπερβολική».
Είπαμε πολλά με την Ορσαλία…
Πολύτιμες κουβέντες με ευθύτητα, αμεσότητα και ειλικρίνεια. Αμέσως μετά, με υποδέχτηκε στο showroom και μου παρουσίασε τα ρούχα της νέας συλλογής Parthenis AW14/15. Ενθουσιάστηκα και φαντάστηκα να τα φορά (και όχι να… “την φορούν”!) η ξεχωριστή καλλιτέχνιδα Nalyssa Green. Ψάξαμε “μυστικές” γωνιές στο κέντρο της Αθήνας και την φωτογραφίσαμε στην Στοά Λυκούργου. Μία στοά που όπου να’ναι θα αλλάξει…όπως η μόδα, όπως οι εποχές
Fashion Editorial
“CURIOSITY NEVER KILLED NALYSSA”
DANCING IN AN URBAN FALL wearing Parthenis AW14\15
Η Nalyssa φοράει Parthenis AW 14-15 από AP Showroom | Αξεσουάρ TISPOPIS DIY | Υποδήματα Κολογήρου
Η Nalyssa φοράει Parthenis AW 14-15 από AP Showroom | Αξεσουάρ TISPOPIS DIY | Υποδήματα Κολογήρου
Η Nalyssa φοράει Parthenis AW 14-15 από AP Showroom | Υποδήματα Κολογήρου
Η Nalyssa φοράει Parthenis AW 14-15 από AP Showroom | Αξεσουάρ TISPOPIS DIY | Χειροποίητα Υποδήματα @Anna Simitzi – Shoemaker
Parthenis Δημοκρίτου 20 & Τσακάλωφ, Κολωνάκι, 2103633158 | AP Showroom Αγ. Κωνσατντίνου 28, Νέα Ιωνία, 210 2791215
| TISPOPIS www.tispopis.gr | ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Π. Ιωακείμ 4, Κολωνάκι, 210 3356401 | Handmade Shoes by @Anna Simitzi Shoemaker
Making Of Video
TISPOPIS DIY HOW TO…
Link:Πόπη Αναστούλη
