Φεύγω γιατί είμαι λάτρης του άγνωστου.
Μου αρέσουν οι δρόμοι που ξανοίγονται
-έτσι απλά,
μπροστά μου.
Αλλά πιο πολύ όταν τους φτιάχνω εγώ.
Φεύγω γιατί λατρεύω το ρίσκο
γιατί ανυπομονώ –πάντα,
να δω τις ερμητικά κλειστές πόρτες
που θα χτυπήσω πάνω τους
επειδή έτρεχα να προλάβω
να γνωρίσω αυτό το άπιαστο
επιτέλους.
Φεύγω και μπορώ να τραγουδάω
τραγούδια ανάλογα.. τραγούδια “φυγής”,
να ακούω τις μουσικές που είναι φτιαγμένες
για αεροδρόμια, λεωφορεία και λιμάνια.
Αυτές τις απροσδόκητα όμορφες μοναχικές μουσικές.
Για μένα το «καθάρισμα της άνοιξης»
έρχεται πάντα το φθινόπωρο.
Κάθε φορά κάπου αλλού.
Φεύγω και γελάω.
Γιατί κάθε φορά είμαι πιο κοντά στο όνειρο.
Γιατί κάθε φορά είμαι πιο κοντά σε μένα.
Για να φτάσω να πω «μαγκιά σου».
Η Σταυρούλα Κωστακοπούλου είναι φοιτήτρια στο τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ασχολείται με το χορό και ξεκίνησαι να γράφει -πότε άλλοτε- στην εφηβεία. Αυτοί είναι και οι δύο πιο δημιουργικοί μάλλον τρόποι που μπορεί να εκφραστεί. Για ένα μόνο είναι σίγουρη. Είναι γεμάτη ελπίδα για τα πάντα.
