«Rocky Horror Show» | Του Τάσου Μπιμπισίδη

Το «Rocky Horror Show» είναι ότι πιο διασκεδαστικό μπορεί να δει κανείς στην Αθήνα σήμερα! Και θα επιχειρηματολογήσω…

Η ιστορία με τα horror show και τις καλτ ταινίες ξεκίνησε λίγο μετά την κατάρριψη των χίπικων ιδεολογιών στην Αμερική. Όπως γίνεται συνήθως, το ένα φέρνει το άλλο… και κάπως έτσι, μετά το μεγάλο κύμα της σεξουαλικής και ηθικής απελευθέρωσης, μπήκαμε σε άλλο mood, ακόμη πιο ανάλαφρο, πιο χρωματιστό, πιο υπερβολικό! Η pop culture των 70s και των 80 έφερε με την σειρά της νέο αέρα. Εκκεντρικότητα, φαντασία, εξωγήινα χαρακτηριστικά και πολύ κιτς συνθέτουν αυτή την εποχή, που δημιούργησε ένα από τα πιο δημοφιλή μιούζικαλ όλων των εποχών!

Το «Rocky Horror Show» λοιπόν γιορτάζει φέτος με το ανέβασμά του στην Αθήνα τα 40 του χρόνια. Γράφτηκε το 1973 από έναν άνεργο ηθοποιό και καυτηριάζει με επιτηδευμένη αφέλεια, σαρκασμό και πολύ χιούμορ όλα αυτά τα εξωφρενικά καλλιτεχνήματα της εποχής. Η υπόθεση είναι ρηχή και αστεία, όπως πρέπει δηλαδή, και οι ήρωες σουρεάλ και εξωπραγματικοί!

Τι συμβαίνει όμως στο Rex;

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος νομίζω πως αγάπησε πολύ την εν λόγο δουλειά, και μας το έδειξε με κάθε τρόπο! Έχοντας παρακολουθήσει πολλές δουλειές του στο παρελθόν, τολμώ να πω πως αυτή ήταν σχεδόν σίγουρα η καλύτερή του, τουλάχιστον όσον αφορά τα μιούζικαλ. Η αισθητική του και η σκηνοθετική του ματιά που συχνά μοιάζει ακραία στα ‘’αθώα’’ ματάκια των ελλήνων θεατών ήρθαν και έδεσαν με το ‘’τολμηρό’’ περιεχόμενο της παράστασης. Μπόνους βέβαια παίρνει και για τα αποκαλυπτικά κοστούμια και την σκηνογραφίας που ενίσχυσαν το επιθυμητό κλίμα που προστάζει ο συγγραφέας, όπως επίσης και για την εξαιρετική απόδοση των στίχων από τις Γιάννα Βασιλείου και Σήλια Γεωργιάδη! Μιλάμε λοιπόν για ένα ανέβασμα άκρως προσεγμένο, καλοδουλεμένο και εύστοχο.

Εννοείται ότι σε αυτό συμβάλει και ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, που ήταν ίσως η πιο κατάλληλη επιλογή για τον ρόλο της εξωγήινης τραβεστί που φέρνει τα πάνω κάτω στον απόμερο πύργο όπου ζει. Αδιαμφισβήτητα είναι αυτός που κλέβει την παράσταση αλλά και το πιο δυνατό χειροκρότημα, όχι επειδή έχει τον πιο αβανταδόρικο ρόλο, αλλά επειδή κατάφερε κυριολεκτικά να τον απογειώσει, να μπει μέσα του, να τον πιστέψει και να γίνει εν τέλει μια dark drag queen, με πολλές πλευρές που προδίδουν εν μέρη μια θλίψη, μια ματαιοδοξία ή κάτι τελοσπάντων πιο βαθύ από το προφανές. Δεν ξέρω αν αυτό προκύπτει απ’ τον ρόλο ή αν ο Ασπιώτης το πήγε ένα βήμα παραπάνω. Ξέρω όμως ότι στον συγκεκριμένο ανέβασμα, είναι πράγματι καταπληκτικός.

Στο κομμάτι τώρα των υπόλοιπων ηθοποιών, η Νάντια Μπουλέ και ο Μάξιμος Μουμούρης είναι ίσως το πιο ταιριαστό ζευγάρι που θα μπορούσε να εμπνευστεί ο Ρήγος (η Μπουλέ ειδικά έχει βελτιωθεί τρομερά στο υποκριτικά σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις της στο Fame και το Καμπαρέ), η Τζένη Θεωνά, η Βασιλική Τρουφάκου και ο Ιβάν Σβιτάιλο πείθουν και συμπληρώνουν άψογα το κεντρικό καστ, όπως και ο Νάσος Παπαργυρόπουλος με τον Κλέων Γρηγοριάδη, έχοντας πιο ιδιόμορφους ρόλους. Τέλος, ο Γιώργος Μαζωνάκης αναλαμβάνοντας τον ρόλο του ‘’σοβαρού’’ αφηγητή, έδωσε ίσως μια επιπλέον καλτ νότα στο όλο θέαμα και λειτούργησε άψογα στα πλαίσια των απαιτήσεων αποτελώντας ευχάριστη έκπληξη!

Το θέμα όμως είναι ποιον αφορά αυτή η παράσταση στην Αθήνα του σήμερα, ή καλύτερα, ποιος θα καταφέρει να μπει στο κλίμα που άριστα δημιούργησε ο Ρήγος… να ‘’πιάσει’’ το χιούμορ του κειμένου, να καταλάβει εν ολίγης τι ακριβώς είδε. Και γι αυτό δεν ευθύνεται ούτε ο σκηνοθέτης ούτε το ίδιο το έργο. Ευθύνεται προφανώς το ίδιο το κοινό. Ίσως γι αυτό βγαίνοντας ενθουσιασμένος από το REX και έχοντας μπει σε κλίμα έξαρσης και απενοχοποίησης, εύχεσαι ενδόμυχα να έμπλεκες κι εσύ στα ‘’δίχτυα’’ μιας εξωγήινης τραβεστί όπως συμβαίνει στους ήρωες του «Rocky Horror Show»…

Το κακό της υπόθεσης είναι ότι η παράσταση τελειώνει την Κυριακή 16 Νοεμβρίου. Συνεπώς, βιαστείτε…

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Χορογραφία – Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μετάφραση:
 Σήλια Γεωργιάδη
Απόδοση στίχων:
 Γιάννα Βασιλείου, Σήλια Γεωργιάδη
Ενορχήστρωση:
 Δήμος Αναστασιάδης
Φωνητική διδασκαλία:
 Γιάννα Βασιλείου
Συνεργάτης Σκηνογράφος:
 Ζήσης Παπαμίχος
Ενδυματολόγος:
 Γιώργος Σεγρεδάκης
Σχεδιασμός Φωτισμών:
 Σάκης Μπιρμπίλης
Σχεδιασμός Ήχου:
 Γιάννης Βενιός
Βοηθοί Σκηνοθέτη:
 Άγγελος Παναγόπουλος, Έλενα Σκουλά
Διεύθυνση ορχήστρας:
 Κώστας Γκαγκαστάθης

Πρωταγωνιστούν: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Μάξιμος Μουμούρης, Νάντια Μπουλέ, Κλέων Γρηγοριάδης, Τζένη Θεωνά, Ιβάν Σβιτάιλο, Βασιλική Τρουφάκου, Νάσος Παπαργυρόπουλος, Τζεφ Μαράουι

Στον ρόλο του αφηγητή ο Γιώργος Μαζωνάκης

Φαντάσματα: Τζεφ Μαράουι, Χρήστος Νικολάου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιόβη Φραγκάτου, Ηρώ Χαλκίδη

Παραστάσεις

Τετάρτη & Κυριακή στις 19:30

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30

Εισιτήρια

Από 9€ ως 45€

Ο Τάσος Μπιμπισίδης έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο και στο διαδίκτυο γράφοντας κατά καιρούς σε διάφορους ιστότοπους για τις ζωές των ανθρώπων της πόλης αλλά και για την Τέχνη. Ζει στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα παράδοξο στενό στο Κουκάκι, αλλά έχει ως στόχο ζωής ένα αστικό διαμέρισμα κάπου στο κέντρο του Παρισιού. Tου αρέσουν οι άνθρωποι με βαλίτσες, συνηθίζει να μετράει τα πλακάκια στα πεζοδρόμια και θεωρεί ότι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς μια συζήτηση είναι να μιλήσει για Ζώδια. Ο ίδιος είναι Αιγόκερως με ωροσκόπο στον Αιγόκερω.


Link:Τάσος Μπιμπισίδης

test