Όλοι περαστικοί , όλοι τυχαίοι, συναντηθήκαμε σε έναν τυχαίο δρόμο για μια συνάντηση με ημερομηνία τέλους .
Δεν ξέρω αν είναι τύχη , επιλογή ή ευκαιρία η κάθε συνάντηση των ανθρώπων αλλά σίγουρα είναι προκαθορισμένη από την πρώτη στιγμή από την πρώτη ματιά.
Τώρα με ρωτάς αν αυτό ήταν το όλο , αν αυτό είναι το τέλος και πραγματικά ψάχνω να βρω μια ειλικρινή απάντηση , ποιος καθορίζει το τέλος πέρα από εμένα και εσένα?
Ποιος δίνει την ευκαιρία πέρα από εμένα και εσένα?
Ψάχνω τις απαντήσεις όπως εσύ, και όσο για το τέλος που αναζητάς,
στο τέλος μένει ότι στο τέλος μένει… Αυτό κράτα.
και αν τυχαία με δεις κάπου να σε χαζεύω , άσε με, μην μου χαλάσεις την εικόνα που βλέπω , μην μου μιλήσεις , χαμογέλασε απλά για τις στιγμές που ήρθαν και πέρασαν…
το ίδιο θα κάνω και εγώ .
Και να θυμάσαι κάτι ακόμη…
όταν βρέχει και ψάχνεις μια δικαιολογία πάρε την βροχή και φύγε , φύγε όσο πιο μακριά μπορείς και στο τέλος του δρόμου κοίτα πίσω
αν βλέπεις ακόμη την φιγούρα μου στον ορίζοντα , υπάρχει ελπίδα , μέχρι να χαθεί αυτή η φιγούρα θα υπάρχει τρόπος,
το ίδιο θα κάνω και εγώ…
μέχρι να κοιτάξουμε πίσω και να διακρίνουμε ξανά εμάς.
Link:Λία Τσάνα
