Τι με λυτρώνει τελικά; | Της Μαριάννας Τζιράκη
Δεν είναι μια αγκαλιά…
Δεν είναι ένας όμορφος λόγος απο στόμα αγαπημένο…
Δεν είναι ένα χάδι απο χέρι μονάκριβο και λατρευτό…
Μα ένα στυλό και μια κόλλα χαρτί- θλιβερό δεν νομίζεις;
Και όμως… πάντα είναι πλάι μου όταν τα χρειάζομαι. Σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Πληγώθηκα; Ε- σκουπίζω το αίμα με χαρτί.
Είναι που αυτή η πληγή είναι εσωτερική. Δεν μπορεί να μου κάνει καλό κανένας επίδεσμος ή βαμβάκι. Μια κόλλα χαρτί μόνο. Αυτό χρειάζεται: Να δώσει η καρδιά μου κατάθεση ως αυτόπτης μάρτυρας ενός παρ’ολίγον φονικού….γιατί πάλι πληγώθηκε αυτή η καρδιά!
Και τώρα απόλυτη σιωπή….. εκείνη μιλάει και το χέρι γράφει…
Η Μαριάννα Τζιράκη μένει στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Είναι φοιτήτρια φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
«Στο πανεπιστήμιο έμαθα να συνομιλώ με την ποίηση, να μπαίνω στην ψυχοσύνθεση του ποιητή και να νιώθω τρομερή ευχαρίστηση όταν ο εκάστοτε ποιητής εκφράζει την ψυχή και τα συναισθήματά μου.
Η συγγραφή κειμένων με συναρπάζει. Πριν λίγα χρόνια, ένιωθα πως οι άλλοι μπορούσαν να εκφράσουν καλύτερα από μένα τα συναισθήματα μου και αυτό με προβλημάτισε.
Πήρα την απόφαση να αρχίσω ερασιτεχνικά να γράφω αυτά που νιώθω. Προσπαθώ ακόμα να τα βάλω σε τάξη και να τα τιθασεύσω. Ο στόχος μου είναι να τα καταφέρω.»
Link:Μαριάννα Τζιράκη
Link:Μαριάννα Τζιράκη
