Το γιώτα - Love Letter, part 10

Κενά…

Όσοι περάσανε και έφυγαν από την ζωή μου αφήσανε κενά…

Όταν έφευγαν έπαιρναν σαν δώρο ένα κομμάτι του εαυτού μου..

Ένα δώρο που πότε δεν με ρώτησαν αν το είχα για χάρισμα…

Και όλο και λιγόστευε το μέσα μου…

Και εσύ πήρες το μεγαλύτερο μου κομμάτι, το καλύτερο, αυτό που φύλαγα για μένα…

Και έτσι έμεινα τελείως κενός…

Αλλά πίστεψα ότι θα ξαναγεννηθώ, θα ξαναγεμίσω…

Και κατάλαβα ότι για να ξαναγεννηθείς πρέπει να μην έχει μείνει τίποτα μέσα σου…

Να τα έχεις χαρίσει όλα…

Ναι δεν τα έχασα δεν μου τα πήρες, έτσι απλά στα χάρισα…

Έτσι σου χάρισα και το τελευταίο κομμάτι του εαυτού μου και δεν κράτησα απολύτως τίποτα από σένα και από μένα…

Και αρχίζω ξανά…

Πάμε άλλη μια φορά…

Aπό την αρχή…

Να ξαναγεννηθούμε

Και όπου μας βγάλει….

Tο γιώτα (|)

Το γιώτα βρίσκει το σπίτι του στο Μηχανάκι μας και έρχεται με τα Love Letters του να μας θυμίσει ότι υπάρχουμε, ζούμε, πονάμε… και συνεχίζουμε.