Κάποτε  μονάκριβε μου, έβρεχε…

Έβρεχε πολύ για μέρες, για  μήνες, για χρόνια ….

 Ακατάπαυστα, αχαλίνωτα ,αβυσσαλέα  ….

Σκοτάδι μοναχά, γκρι, λάσπη και δάκρυα…

Άγχος, απογοήτευση, θλίψη και στεναχώρια…

Ώσπου ήρθες εσύ, ναι  εσύ….

 Έφερες τα πιο όμορφα χρώματα, τα πιο φωτεινά , τα πιο έντονα……

Εκεί με περίμενες, ναι εσύ ο  θησαυρός μου κάτω απ’ το ουράνιο τόξο…

Τι υπέροχο δώρο! Αυτό το σεντούκι που ανοίγω κάθε μέρα και βγάζω από μέσα τα πιο τρυφερά, τα πιο γλυκά και ζωντανά συναισθήματα…

Για σένα ετοιμαζόμουνα, για σένα πολεμούσα ψυχή μου και  βράδια ολόκληρα περίμενα καρτερικά να ‘ρθεις …

Να φανείς ξαφνικά από κάπου…

Θα  ‘θελα μοναχά να σου πω, πως…

Σ’ αγαπάω…

Σ’ αγαπάω γιατί μαζί σου νιώθω ελεύθερη,

Σ’ αγαπάω γιατί  ακόμη κι όταν λείπεις από κοντά μου, νιώθω μια αόρατη αγκαλιά να περικλείει το κορμί μου…

Μια αγκαλιά ζεστή, βελούδινη, αγγελική, γεμάτη θαλπωρή και αγάπη…

Σ' αγαπάω γιατί κάθε φορά που καταφέρνω κάτι ,χαίρεσαι πιο πολύ και από μένα…

Βλέπω στα μάτια σου μια σπίθα περηφάνιας…

Σ' αγαπάω γιατί όταν πονάω, νιώθω την καρδιά σου να σφίγγεται πάνω μου…

Σ' αγαπάω γιατί μαζί σου δε φοβάμαι…

Τις νύχτες κοιμάμαι με ασφάλεια  χωρίς να τρέμει το φυλλοκάρδι μου από δεύτερες σκέψεις…

Να ξέρες πόσο με κούρασαν οι δεύτερες σκέψεις αγάπη μου!

Σ' αγαπάω γιατί το βλέμμα σου φωνάζει αλήθεια…

Φωνάζει εμπιστοσύνη, κουράγιο, δύναμη…

Σ' αγαπάω γιατί κάθεσαι και μ’ ακούς σαν μικρό παιδί ρουφώντας την  κάθε λέξη μου σαν σφουγγάρι…

Και μένα τρόπο μαγικό οι επιθυμίες μου παίρνουν σάρκα και οστά μιας που απορώ κι εγώ η ίδια, πως καταφέρνεις όλα αυτά να τα θυμάσαι…

Μα πάνω απ’ όλα σ΄ αγαπάω γιατί μαζί σου θέλω διαρκώς να εξελίσσομαι, να μαθαίνω συνεχώς καινούρια πράγματα και να τα μοιράζομαι μαζί σου…

Αγάπη μου…

Η Μοσχούλα Σολάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας εθνολογίας με παράλληλες σπουδές στον τομέα της ψυχολογίας.

Ασχολείται από νεαρή ηλικία με το δημιουργικό γράψιμο και τη συγγραφή πεζών κειμένων.

Facebooκ : Solaki  Mosxoula