Ένα «Ακόμα» είναι..., Love Letter, από την Αγγελική

Δεν είναι που σε αγαπάω ΑΚΟΜΑ...
Ένα ΑΚΟΜΑ είναι, αλλά όχι αυτό

Δεν είναι που δε κατάφερα ΑΚΟΜΑ,
να ξανακοιμηθώ καλά...
ούτε που στέκομαι ΑΚΟΜΑ, τα βράδια στο μπαλκόνι,
περιμένοντας να σε δω να με ψάχνεις...

Δεν είναι που μου λείπει ΑΚΟΜΑ,
η κουταλιά με την μερέντα που μου έδινες τα πρωινά
Ούτε που σε κάθε δυσκολία είσαι ΑΚΟΜΑ ο πρώτος,
που θέλω να πάρω τηλέφωνο...

Δεν είναι που ΑΚΟΜΑ, περνάω από την πλατεία
και περιμένω να σε ξαναδώ στο ίδιο τραπέζι,
να πίνεις βότκα με τόνικ σε χαμηλό...

Ούτε που ΑΚΟΜΑ, κάθομαι με τις ώρες στο μπάνιο,
μήπως και σε ακούσω για ΑΚΟΜΑ μια φορά,
να διαμαρτύρεσαι ότι αργώ..

Δεν είναι που ΑΚΟΜΑ ρωτάει η μάνα μου.
Ούτε που θυμάμαι ΑΚΟΜΑ τον πατέρα σου

Δεν είναι που μου λείπεις
Ούτε που σ' αγαπάω ΑΚΟΜΑ
Ένα ΑΚΟΜΑ είναι,
αλλά όχι αυτό...


Είναι που ΑΚΟΜΑ ζω μέσα σου...