Νεφέλη Τσιπουρίδη - Noches Rojas

...τρεις εικόνες, τρεις αναμνήσεις από τον ουρανό, τρεις κόκκινες νύχτες….

Πριν από κάποιους μήνες συζητώντας με την Κάτια μου ανέφερε το επόμενο project που είχε στο μυαλό της: μια ισπανική βραδιά. Μία παράσταση αφιερωμένη στη ισπανική τέχνη. Μουσική, χορός, τραγούδι και ποίηση. Η πρώτη μου αντίδραση: πανικός. Όσο δελεαστικό και μαγικό μου ακουγόταν να συνδυαστούν οι τέσσερις τέχνες, τόσο απαιτητικό και δύσκολο το ένιωσα παράλληλα. Εάν λειτουργούσε, εάν μπορούσαμε να πετύχουμε την επικοινωνία μεταξύ των τεχνών, σκέφτηκα, τότε θα δημιουργούσαμε κάτι μαγικό.

Πώς, όμως κάνεις τις τέχνες να επικοινωνήσουν μεταξύ τους;

Όλα πρέπει να ξεκινούν με την επικοινωνία των ερμηνευτριών τους. Και με αύτη τη σκέψη ξεκίνησαν οι πρόβες. Μέσα από τις πρόβες προσπαθήσαμε να χτίσουμε τις σχέσεις μας, να ενισχύσουμε την επικοινωνία της ομάδας και κυρίως να μάθουμε τις αλήθειες μας, η μία για την άλλη. Έτσι, βρεθήκαμε γρήγορα και σε εναλλασσόμενους ρόλους, αφού μετά από λίγες πρόβες όλες νιώσαμε την ανάγκη να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε και να απαγγείλουμε, έστω και για λίγο. Μέσα από την προσπάθεια να ανακαλύψουμε η μία την τέχνη που γνώριζε η άλλη, καθώς και να εξελίξουμε τη δική μας, αγαπήσαμε τόσο πολύ όλες τις πτυχές της παράστασης που ήταν αδύνατο να μην θελήσουμε να το εκφράσουμε και επί σκηνής.

Παρατηρώντας αυτό το μαγικό δέσιμο και κυρίως την αισθητική απόλαυση που μου προκαλούσε η σύζευξη των τεχνών, δεν μπορούσα να διώξω από το μυαλό μου μία εξίσου βασική μορφή τέχνης του ισπανικού πολιτισμού, τη ζωγραφική. Και ως ερωτευμένη με τον Goya πίστεψα απόλυτα πως θα βρω έργα του που θα εκφράζουν την ατμόσφαιρα της παράστασης και θα κουμπώνουν με τις θεματικές ενότητες, με τις εικόνες που είχα στο μυαλό μου, όσο προετοιμάζαμε την παράσταση. Και φυσικά ο αγαπημένος μου Goya δεν με απογοήτευσε. Υπήρχαν δεκάδες εικαστικές επιλογές για να εκφράσουμε τον έρωτα, το θάνατο και την ελευθερία. Δεν περιοριστήκαμε στη χρήση ενός πίνακα για να συμπληρωθούν οι επί σκηνής εικόνες μας, αλλά επιλέξαμε ένα πολύ συγκεκριμένο έργο για να ξεκινήσει η ιστορία. Μέσα από τη ‘μαριονέτα, ζωντανεύουν οι performers και ξεκινά η δράση; το κολλάζ των φαντασιακών εικόνων στο οποίο στοχεύαμε. 

Σε γενικές γραμμές η προετοιμασία αυτής της παράστασης ήταν μια μοναδική εμπειρία που μου  προκάλεσε μεγάλες συγκινήσεις, και παράλληλα έχτισε φιλίες και συνεργασίες που δεν θα τελειώσουν εδώ. Φυσικά υπήρξαν και δυσκολίες, πρακτικά ζητήματα και εντάσεις, όπως σε κάθε επαγγελματικό περιβάλλον, ειδικά αύτη την εποχή που οι οικονομικοί περιορισμοί πλέον αποτελούν τον κανόνα. Παρόλα αυτά, πιστεύω η τέχνη και οι δουλειές που αποσκοπούν στην έκφραση θα ανθίσουν αυτόν τον καιρό. Αυτό που χρειάζεται μια παράσταση, κάθε παράσταση,  είναι έμπνευση, δημιουργικότητα, αγάπη για το αντικείμενο και επιμονή! Χαρακτηριστικά που αυτή η ομάδα είχε και έχει σε αφθονία!

Νεφέλη Τσιπουρίδη, Σκηνοθέτης

Η Νεφέλη Τσιπουρίδη πρόσφατα ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Θεατρολογία και τη Σκηνοθεσία στο “Roehampton University” του Λονδίνου. Εργάστηκε στη θεατρική ομάδα “People Show,” την μακροβιότερη θεατρική πειραματική ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 2012, ανέλαβε την οργάνωση της παραγωγής για την επιτυχημένη μουσική παράσταση “Τρεις Σοπράνο στο Τσάι μου” στο Gazarte στην Αθήνα.

Facebook Event Page: http://www.facebook.com/events/488840244497846/?ref=ts&fref=ts

http://www.facebook.com/SurpriseOperaEvents?fref=ts