Ωραίοι σαν Βερολινέζοι | Του Δημήτρη Τσιάμη
«Χωρίς τον Ποιητικό ή Προφητικό χαρακτήρα , το Φιλοσοφικό και Πειραματικό γρήγορα θα έφτανε στη γνώση της αναλογικής σχέσης όλων των πραγμάτων και θα έστεκε ακίνητο, ανίκανο να κάνει τίποτ’ άλλο από το να επαναλαμβάνει τον ίδιο ανιαρό κύκλο ξανά και ξανά» (William Blake-Δεν υπάρχει Φυσική Θρησκεία)
Eleni Stroulia Photography
Τον Οκτώβριο του 2011 η Κίνηση Μαβίλη μας πρότεινε να συμμετάσχουμε στο φεστιβάλ που διοργάνωνε στο Θέατρο Εμπρός. Εκείνο το διάστημα μεταξύ των συντελεστών της ομάδας είχε ανοίξει ένας διάλογος σχετικά με τα κλισέ του σύγχρονου θεάτρου. Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε μια παράσταση με αυτό ακριβώς το θέμα.
Charalabos Papas Photography
Επινοήσαμε τον σκηνοθέτη και θεωρητικό του θεάτρου Γιόζεφ Μπολεσλάου Έσιλκ (αναγραμματισμός της λέξης «Κλισέ») και το μανιφέστο του «Το θέατρο του μικροφώνου», που εμπεριέχει όλα εκείνα τα ευρήματα τα οποία νιώθουμε να επαναλαμβάνονται συχνά στο θέατρο, όχι ως δημιουργικές εκφράσεις, αλλά ως μια εκ των προτέρων σύνδεση με το «σύγχρονο».
Eleni Stroulia Photography
Η παράσταση ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε σε συμπαραγωγή με το Bios το φθινόπωρο του 2012. Τον Ιούνιο μια εκδοχή της παράστασης παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ PAiRστην Γερμανία και πριν από λίγες ημέρες στο IETM Athens 2013. Επανερχόμαστε από 24 Οκτωβρίου για 12 ακόμα παραστάσεις στο Bios.
Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΛΙΣΕ
(όπως γράφτηκε για να συζητηθεί στην πρώτη πρόβα)
- Το ελάχιστο παίξιμο / Το μη παίξιμο
- Τα Μικρόφωνα
- Χαρτάκια κολλημένα στον τοίχο
- Το γράψιμο πάνω στο σώμα
- Το φαγοπαίξιμο (Ο ηθοποιός ερμηνεύει ενώ τρώει)
- Η φαγοθέαση (ο θεατής βλέπει ενώ τρώει)
- Φέρτε μου μια κιμωλία / Κιμωλίες
- Τα χαρτιά του BobDylan (Α4 κόλλες κρατημένες στο ύψος του στήθους του ηθοποιού)
- Μονωτικές ταινίες
- Φακοί ανθρακωρύχου / Φακοί
- Ο λουσμένος ηθοποιός ( ο βρεγμένος ηθοποιός)
- Μαγείρεμα επι σκηνής
- Το παιδικό μου δωμάτιο / PLAYMOBILE (παιδικά παιχνίδια στη σκηνή)
- Χόρεψέ με στο τέλος της παράστασης
- Θα μιλήσεις θες δε θες (διάλογος ηθοπ – θεατή/ Διαδράσεις)
- ‘Ώρα για λαϊκό – ρεμπέτικο
- Ας πάρουμε και λίγο μάτι (γυμνό)
- Όταν ήμουν 7 / η παιδική ηλικία του ηθοποιού
- Η στολή του Superman(και άλλες στολές)
- Το σπάσιμο επιβάλλεται
- Τα βλέπω διπλά / Camera (ταυτόχρονη προβολή δρασης στην οθόνη)
- Αηδία-InYerFace(σάλτσα, κραγιόν, αυγά κ.ο.κ)
- Τα ακούω διπλά (πολλαπλή εκφορά λόγου από τους ηθοποιούς.)
- Άρια / κλασσικό τραγούδι
- Λαμπάκια χριστουγεννιάτικα / Νέον (Το θέατρο του «Ηλεκτρολόγου»)
- Συνεντεύξεις (Ντοκουμέντα)
- Ελαφριά συμμετοχή του σκηνοθέτη
- Η φανέρωση της διαδικασίας της πρόβας
- Δεν περιμένω χειροκρότημα
- Οι προπόσεις
- Γυμναστικές ασκήσεις
- Τα εθνικά σύμβολα
(…)
Eleni Stroulia Photography
Στόχος της παράστασης «Ωραίοι σαν Βερολινέζοι» δεν είναι καθόλου μια διακήρυξη επιστροφής σε πιο παραδοσιακές ή συμβατές θεατρικές φόρμες. Οι «Βερολινέζοι» ανοίγουν και διερευνούν σκηνικά το θέμα της αυθεντικότητας, της επιρροής και της αντιγραφής. Αποτιμούν και επαναπροσδιορίζουν τα κεκτημένα του σύγχρονου θεάτρου στρέφοντας το βλέμμα των καλλιτεχνών και των θεατών προς το μέλλον του.
Eleni Stroulia Photography
…Η παράσταση εκθέτει, δεν σχολιάζει. Η διάθεση είναι σαφώς σατιρική και δηκτική, αλλά με τρόπο φιλικό. Ας αντιμετωπίσουμε, μοιάζει να λέει, κατά πρόσωπο τις επιλογές μας. Μπορεί η ευκολία και η άκοπη αναπαραγωγή να είναι καινοτόμα και αιρετική; Μπορεί η τυποποίηση να υπηρετεί ένα ουσιαστικά μοντέρνο θέατρο; Για πόσο ακόμα μπορεί το θέατρο να επιδιώκει αφύπνιση κι εγρήγορση του κοινού μέσω της αισθητικής της ασχήμιας και της νοσηρότητας;-Μαλτίνα Καλτάκη, Lifo
