Aγαμέμνων. | Των Βάλιας Μαστοροδήμου & Αγγελικής Μητροπούλου

Είναι η πρώτη από την μια και μοναδική σωζόμενη τριλογία του Αισχύλου. Μια τραγωδία με πρόσωπα που παρουσιάζονται σαν πιόνια μιας τέλειας παρτίδας σκακιού - στημένης από την αλαζονεία της παντοδυναμίας κι απ' το μένος που προκάλεσαν οι άδικες αποφάσεις της.  Αγαμέμνων:  Πρόσωπο τόσο τραγικό που έδωσε το όνομά του στο έργο του ο ποιητής. Κι επειδή είμαστε θιασώτες της ετυμολογίας, αξίζει να αναφερθούμε στη σημασία του ονόματος.

Aγαμέμνων < Αγαν (πολύ) + μίμνω (μένω, επιμένω). Αγαμέμνων ο άκαμπτος.  Κι ενώ ο τίτλος είναι  γένους αρσενικού… οι «πρωταγωνίστριες» είναι γένους… θηλυκού. Η ύβρις είναι μια από αυτές. Η …νέμεσις είναι μια ακόμη.  Και εκείνη που πραγματικά πρωταγωνιστεί είναι η Καριοφυλλιά Καραμπέτη. Θαυμασμός τρελός γι' αυτήν τα εφηβικά χρόνια. Κι εκείνη η Μήδεια που είχε κάνει με το Εθνικό παραμένει τρομερή. Αλλά τα τελευταία χρόνια φαινόταν σαν να είχε μείνει σε ένα σταθερό στυλ, που έγινε και αρκετά πομπώδες. Όταν, όμως, έκανε την Chunga στο επί Κολωνώ, ξέφυγε από την περσόνα της μοιραίας και "κέντησε"! Κι έπειτα έκανε το "πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" με ωραίο, μελετημένο τρόπο: ξαναβρήκε ο θεατής όσα άξιζε να θαυμάζει σ' εκείνη. Σε συνδυασμό με τη στάση της την κοινωνική μας ενθουσίασε ξανά. Γιατί αν κάτι μετράει για τη γνήσια τέχνη είναι να μπορεί να υπάρχει εντός του καιρού της, να μιλά για αυτόν, ώστε να τον ομορφαίνει και να τον αλλάζει. Η Καραμπέτη φαίνεται ότι το έχει ως αρχή αυτό, εξ ου και τοποθετείται με σαφήνεια. Με τις καλλιτεχνικές της επιλογές (το λέει ξεκάθαρα όταν δηλώνει ότι είναι προσεκτικά επιλεκτική γιατί διαμορφώνει κριτήρια στο κοινό στο οποίο απευθύνεται), αλλά και με την ανοιχτή της τοποθέτηση για τα κοινωνικοπολιτικά πράγματα. Άπειρα εκτιμητέα στάση - ειδικά μπροστά στον εσμό των κοινωνικά αδιάφορων ή "μεταμελημένων" δήθεν πρωτοπόρων καλλιτεχνών.

Στον Αγαμέμνονα κρατά το ρόλο της Κλυταιμνήστρας, με τον οποίο τα τελευταία χρόνια έχει αναμετρηθεί συχνά (και στο "πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα"), και είναι απόλυτα καίρια. Διατηρεί κάτι από την εκφραστική μεγαλοπρέπεια που τη χαρακτηρίζει, χωρίς να υποσκελίζει το μέτρο. Φωτίζει πολλές διαστάσεις του προσώπου της Κλυταιμνήστρας: προδομένη, μάνα που θα γίνει σκύλα για το παιδί της, ερωμένη, γυναίκα που πρέπει να σταθεί σ' έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, πιο λογική φωνή διακυβέρνησης σε σχέση με τον συνεπαρμένο από την εκδίκηση Αίγισθο, σαρκαστική, μα και συνταρακτικά θρηνούσα την κόρη της ενώ κρατά το φονικό όπλο, ικανότατη στην πειθώ στον "αγώνα λόγων" με τον άντρα της. Κι έτσι απεικονίζει ολόπλευρα τη γυναίκα, αναπαριστά κάτι από την αρχέγονη μητριαρχία. Και φλερτάρει εντέλει με μια νέα τυραννία.

Ο δε Χατζησάββας είναι μεγαλειώδης, στο ρόλο του Αγαμέμνονα.  Πλάθει ένα νικητή βασιλιά με στοιχεία καρικατούρας. Καρικατούρα πολύ εύστοχο σχόλιο για την αλαζονεία του εισβολέα, του καταστροφέα, του ψυχρού φονιά της κόρης του, του παρασυρμένου από τα μεγαλεία του "βαρβαρικού" τρόπου ζωής, του απόλυτου άρχοντα που έχει ψευδαίσθηση παντοδυναμίας. Η ολιγόλεπτη παρουσία του στη σκηνή ήταν μάθημα υποκριτικής, εύστοχης χρήσης των εκφραστικών μέσων αλλά και αυτοϋπονόμευσης του ήρωα.»

Η μετάφραση της Νικολέτας Φριτζήλα ήταν τόσο άρτια που σε συνδυασμό με την σκηνοθεσία, βοηθούσε το κείμενο να ξεδιπλωθεί μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών ξεκάθαρα με σαφήνεια.

Εντυπωσιακή είναι η χρήση κλαρινέτου τόσο στην έναρξη όσο και σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Ήχος γεμάτος και αρκετός για να… μαλακώσει κάπως την σκληρή ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα σκηνικά, οι ηθοποιοί και το ίδιο το κείμενο.  Τα  σκηνικά και τα κουστούμια του Νίκου Πάτσα ήταν λιτά αλλά μελετημένα ώστε να ξεχωρίζει η άρχουσα τάξη από τους κατώτερους πολίτες και σκλάβους.  Το μακιγιάζ του Αχιλλέα Χαρίτου έδινε την αίσθηση ότι όταν ο θίασος εμφανίστηκε επί σκηνής, μπροστά μας εμφανίστηκαν φιγούρες από κάποιον άλλο κόσμο… πιο σκοτεινό και όχι τόσο… ζωντανό.

Σ’ αυτή την παράσταση, στο χώρο του Πολιτιστικού και Αθλητικού κέντρου Ν. Μάκρης άξιζε να ξεφύγει το βλέμμα προς τα αριστερά , για να δει τις σκιές να κινούνται επάνω στην πρόσοψη παρακείμενου κτιρίου… Σαν να έστηναν εκεί ένα παράλληλο αλλόκοσμο γαϊτανάκι αίματος.

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: ΜΗΝΑΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ: ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΗΜΟΥ

ΑΙΓΙΣΘΟΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΙΣΜΠΙΚΗΣ

ΚΗΡΥΚΑΣ: ΘΕΜΗΣ ΠΑΝΟΥ

ΦΥΛΑΚΑΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΛΑΚΑΤΕΒΑΚΗΣ

ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ (Με αλφαβητική σειρά):

ΘΥΜΙΟΣ ΚΟΥΚΙΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΑΚΟΣ

KΡΙΣ ΡΑΝΤΑΝΟΦ

ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΛΕΛΑΚΗΣ

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΧΑΖΑΡΑΚΗΣ

ΚΛΑΡΙΝETΟ: XΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΚΑΝΗΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΝΙΚΑΙΤΗ ΚΟΝΤΟΥΡΗ

ΣΚΗΝΙΚΑ - ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΣΑΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΣΟΦΙΑ ΚΑΜΑΓΙΑΝΝΗ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΡΜΗΣ ΜΑΛΚΟΤΣΗΣ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΤΕΚΩ

ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ-ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: ΔΩΡΑ ΓΑΖΗ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Βάλια Μαστοροδήμου

Η Βάλια Μαστοροδήμου είναι εκπαιδευτικός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε Ψυχολογία στην Πάντειο και Φιλοσοφία-Παιδαγωγική στο ΑΠΘ.

Αγγελική Μητροπούλου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Έχει σπουδάσει Μάρκετινγκ & Επικοινωνία στο ΟΠΑ και Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ  (Ουαλία). Εργάζεται σε διαφημιστική εταιρία και αρθρογραφεί για θέματα επιστημονικού, πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα στην Ελλάδα.