Ανταλλαγές... | Της Μαρίας Ζωμοπούλου
και όλα αυτά που μένουν ανομολόγητα...
«Εσύ είσαι άλλο»
…μου είπε και μου χαμογέλασε,
μ’ αυτό το λοξό χαμόγελο που μόνο εκείνος έχει.
κάτι ανάμεσα σε πείραγμα, φλερτ κι αληθινή συμπάθεια –ίσως και μια κρυφή μελαγχολία,
μια θλίψη. Για όλα εκείνα που δεν γνώρισε.
Του ανταποδίδω το χαμόγελο. Όπως μπορώ.
Κι εκείνος είναι άλλο.
Δεν του το λέω.
Η εικόνα μου ένας αντικατοπτρισμός.
Το «άλλο», η αναίρεση της προδοσίας και του πόνου.
Η δική του, μια ελπίδα.
Είμαι όλα όσα δεν γνώρισε και είναι όλα όσα ελπίζω.
Τα χαμόγελα ανταλλάσσονται κι ακολουθεί η πάνσοφη σιωπή που λέει τα πάντα.
Ακόμη και τα ανομολόγητα σ’ αγαπώ.
Μαρία Ζωμοπούλου.
Είμαι 27 χρονών και από μικρή ήθελα να γράφω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σκαρώνω ένα σενάριο ή μια μικρή ιστορία... Σπούδασα πάνω σ` αυτό, έκανα σεμινάρια, πήγα σε δραματική... Σήμερα, γράφω ακόμα, παράλληλα όμως δουλεύω σε βίντεο κλαμπ, το σινεμά είναι η μεγάλη μου αγάπη, αν όχι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησα να γράφω
Follow Me
Διαβάστε επίσης | Writing
