Υστερόγραφο 040814 | Της Δανάης Χατζή

Οδηγούσες εσύ.

Κοιτούσες ίσια μπροστά.

Εμένα τα μάτια μου έπεφταν συνεχώς στο πλάι.

Έβλεπα τη ζωή μου να με κοιτά σε κάθε μέρος που αφήναμε πίσω μας.

Κάθε στιγμή ήμασταν και σε ένα άλλο σημείο του κόσμου όπου, μαζί, δεν θα βρισκόμασταν ποτέ ξανά.

Αλήθεια, υπήρξαμε έστω και μια φορά ταυτόχρονα, στα τόσα χρόνια της κοινής μας πορείας;

Πίστευα πως την αλήθεια την είχαμε χάσει προ πολλού κάπου πίσω μας.

Μπροστά είναι η απάντηση, επέμενες εσύ.

Υ.Γ. Κουράστηκα να γεμίσω τα ξένα κενά. Τις δικές μου τις τρύπες ποιος θα τις μπαλώσει;

Facebook : Χαζή Δανάη