Θεοδόσης Δαυλός - 2κυκλιστές
Ότι με ερεθίζει το απαθανατίζω ότι δεν έχω ζωγραφίσει μου είναι προφανώς αδιάφορο.
Ζω στο σήμερα και όλες οι εκφάνσεις της καθημερινότητας μου αποτελούν γεγονότα τα οποία μυθοποιημένα, δυνητικά, μετασχηματίζονται σε δημιουργική Τέχνη.
Ο κοινωνικός περίγυρος, η φύση αλλά και ο μικρόκοσμος μου αποτελούν ερεθίσματα δημιουργίας για τα έργα μου. Ταξιδεύω, συνομιλώ με ανθρώπους από όλο τον κόσμο..ακούω τους προβληματισμούς τους και συχνά τους εικονοπλάθω..Τα έργα μου είναι κυρίως ανθρωποκεντρικά ακόμη και όταν απουσιάζουν οι ανθρώπινες φιγούρες από τον καμβά. Ένα λουλούδι ή ένα γκρεμισμένο σπίτι ακτινογραφούν την ψυχή τους..είναι ζωντανά στοιχεία που πρωταγωνιστούν στα ταμπλό μου. Είναι μέρη μίας στιχομυθίας με τον εσωτερικό εαυτό μου, μια κουβέντα που συχνά κρύβει εντάσεις, διαφωνίες, κομπλιμέντα ή κολακείες. Ένα άγγιγμα ψυχής, ίσως μια κατανόηση στα θέλω και στα όχι μου χωρίς βέβαια να έχω καμία διάθεση να κάνω μάθημα, διάλεξη ή διδαχή σε κανέναν. Η τελευταία μου εικαστική πρόταση, οι 2κυκλιστές είναι φωνή διαμαρτυρίας σε μια νέα καθημερινότητα που μας υποχρεώνουν οι διεθνείς πολιτικές σκηνές να βιώσουμε. Προσπαθώ να προτείνω λύσεις στα συμπτώματα της κατάθλιψης, μέσα από την κίνηση..την φυγή και φυσικά το χρώμα. Το έργο που επέλεξα από την σειρά 2κυκλιστές για την πρόσκληση και την αφίσα της νέας μου έκθεσης που θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 6 Απριλίου στην αίθουσα τέχνης ΣΚΟΥΦΑ 30 στην ομώνυμη οδό στο Κολωνάκι το θαυμάζω ιδιαίτερα για τον δυναμισμό στην κίνηση και την ελευθερία των μηνυμάτων που εκφράζει.
Ο Σπύρος Βασιλείου, ο Γιάννης Μόραλης, ο Δημήτρης Μυταράς, ο Ορέστης Κανέλλης, ο Παναγιώτης Γράβαλος είναι μερικοί από τους κορυφαίους δασκάλους μου στην Ελλάδα που με μύησαν με αγάπη στα μυστικά της Τέχνης. Θαυμάζω αυτές τις σπουδαίες εικαστικές προσωπικότητες για τον ρόλο που έπαιξαν στην εξέλιξη της καριέρας μου και αισθάνομαι τυχερός που τους γνώρισα ουσιαστικά γι αυτό και τους περιλαμβάνω στις Στιγμές μου. Ίσως θα έπρεπε να δηλώσω σαν καλλίτερες, τις στιγμές που μου έδιναν κάποιο βραβείο ή έπαινο για την προσφορά μου στην Τέχνη..Όμως εγώ θεωρώ καλή στιγμή στην επαγγελματική μου καριέρα κάθε φορά που συλλαμβάνω μια ιδέα και την κάνω εικόνα στον καμβά μου. Ζω αυτή την στιγμή και την θεωρώ σαν την καλλίτερη. Αξέχαστη στιγμή θεωρώ την πρώτη μου ατομική έκθεση με τίτλο Διαδρομή. Ήταν μια μεγάλη τρισδιάστατη εικαστική εγκατάσταση που είχε συνδυαστεί με μουσικά & θεατρικά δρώμενα τα οποία επαναλαμβάνονταν καθ όλη την διάρκεια της έκθεσης. Τα εγκαίνια της οποίας είχε κάνει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος παρουσία δύο χιλιάδων προσκεκλημένων, στις αίθουσες του Δήμου Αθηναίων, στο Πάρκο Ελευθερίας. Όλα αυτά τα χρόνια που κινούμαι επαγγελματικά στον εικαστικό χώρο έχω δεχτεί κριτικές από καταξιωμένους ιστορικούς και κριτικούς τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό... Όμως ο αυθορμητισμός και η ανεπιτήδευτη άποψη ενός παιδιού του μικρού Διονύση που άκουσα το περασμένο καλοκαίρι στη Μύκονο όταν επισκέφτηκε την αίθουσα τέχνης που φιλοξενούσε έργα μου την θεωρώ μοναδική και θα μου μείνει αξέχαστη στιγμή στην μνήμη και στην καρδιά μου.
Έργα μου βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές πινακοθήκες και στις πέντε ηπείρους. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, Πνευματικά Κέντρα της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και σπουδαία Ιδρύματα Πολιτισμού, ξενοδοχειακές μονάδες, εταιρίες και σχολεία κατέχουν έργα μου.
Το έργο τέχνης για τον δημιουργό έχει πάντα μια διαφορετική αξία πέραν της οικονομικής. Άτομα που εκτιμώ βαθιά και μας συνδέει φιλική σχέση σαφώς έχουν στους χώρους τους έργο που τους έχω προσφέρει και μάλιστα με προσωπική αφιέρωση. Επίσης μέλη της οικογένειας μου έχουν ταμπλό μου τα οποία δημιούργησα επί τούτου σε ανάμνηση συγκεκριμένου γεγονότος όπως είναι η γέννηση, η βράβευση..κλπ Βέβαια και σε ένα σχολείο πριν κάποια χρόνια είχα δωρίσει έργο μου προκειμένου να ενισχύσω την πινακοθήκη του μετά από αίτημα των μαθητών του.
Η ευαισθησία και η προσφορά στον συνάνθρωπο χαρακτηρίζει του καλλιτέχνες.
Είμαι ιδρυτικό μέλλος της λέσχης Λάιονς Αμαρουσίου, υποστηρίζω τους σκοπούς της διεθνούς αυτής οργάνωσης και μάλιστα έχω σχεδιάσει τον Θυρεό, σήμα κατατεθέν της Λέσχης. Το Λύκειο των Ελληνίδων, η ΜΚΟ Κύκλος Αγάπης της Λιάνας Πατέρα, το Ωδείο Αθηνών και αρκετές άλλες οργανώσεις και σύλλογοι έχουν προσφέρει έργα μου..
Προσθέτοντας στην ζωγραφική μου καριέρα τα έργα από τις θεματικές ενότητες, τα πρωτότυπα έργα επάνδρωσης μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, τα γλυπτά και τα δημιουργήματα της μικρογλυπτικής είναι μερικές εκατοντάδες… Εάν πάλι υπολογιστούν και τα έργα από τις σκηνογραφικές μου δουλειές.. χρειάζομαι λογιστή στο στρατηγείο μου..στο ατελιέ μου το οποίοείναι ένας καθαρά προσωπικός χώρος για έκφραση και δημιουργία. Είναι επισκέψιμος αλλά δεν είναι διόλου ρομαντικός.. Είναι ένας χώρος ποικιλόμορφος με σωστό φωτισμό για τις ζωγραφικές μου και μεγάλο τεχνικό εξοπλισμό αφού συχνά τα έργα μου συνδυάζουν και στοιχεία γλυπτικής. Η μουσική υπόκρουση συνοδεύει όλες τις ώρες της ημέρας μου.. Ανάλογα με την διάθεση της στιγμής και το έργο που εξελίσσω οι μουσικές μου προτιμήσεις κινούνται από τις κλασσικές συμφωνίες και τους ποπ ήχους από το ελληνικό και ξένο πεντάγραμμο μέχρι ροκ.
Αυτός είναι περίπου ο Θεοδόσης Δαυλός, αυτός είμαι περίπου ΕΓΩ.. και επειδή όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει, όπως έλεγαν σοφά οι παλαιότεροι.. αρκούμαι στην επιθυμία να μπορώ να συνεχίσω την «επικοινωνία μου» με τους ανθρώπους, την αστείρευτη πηγή έμπνευσης..σας περιμένω !
Θεοδόσης Δαυλός
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο "Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο - Σχολή Δοξιάδη" και τις συνέχισε αμέσως μετά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης (Accademia di Belle Arti di Roma) απ’ όπου και αποφοίτησε αριστούχος παίρνοντας βραβείο από το Ιταλικό κράτος.
Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογραφίας της Cinecita (Centro Sperimentale di Cinematografia) και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης (Universita Catolica Pro Deo), όπου συμπλήρωσε κύκλο μαθημάτων σκηνοθεσίας. Στην Ιταλία δάσκαλοι του ήταν ο Pepino Picollo, ο V. Vergoz και ο Virgilio Guzzi. Στην Ελλάδα οι δάσκαλοι του ήταν ο Σπύρος Βασιλείου, ο Γιάννης Μόραλης, ο Δημήτρης Μυταράς, ο Ορέστης Κανέλλης, ο Παναγιώτης Γράβαλος και άλλοι.
Από το 1970 αρχίζει η προσφορά του στο χώρο του θεάματος.- Στο θέατρο ανεβάζει, ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, πάνω από 100 θεατρικά έργα.- Στην τηλεόραση, Κρατική και Ιδιωτική, φιλοτεχνεί σκηνικά και κουστούμια, ενώ από το 1991-1995 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΑΝΤ1.- Στον κινηματογράφο, ως καλλιτεχνικός διευθυντής, ασχολείται τόσο με διεθνείς συνεργασίες , με την Columbia και την Paramount, όσο και με την εγχώρια παραγωγή, ενώ ταυτόχρονα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης, Σχέδιο, Σκηνογραφία και Ενδυματολογία.Η ζωγραφική αποτελεί καθοριστικό μέσον έκφρασης για τον Θεοδόση Δαυλό τα τελευταία 35 χρόνια παράλληλα με την σπουδαία επαγγελματική του καριέρα. Ο καταξιωμένος εικαστικός δημιουργός μετά την πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο "ΔΙΑΔΡΟΜΗ" υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, προχώρησε στη "ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΙΙ" στην Down Town Art Gallery στο Κολωνάκι, έχοντας στη συνέχεια ετήσιες προσωπικές παρουσιάσεις επί τρία συναπτά έτη στην Πινακοθήκη της Μυκόνου αλλά και η μεγάλη ατομική έκθεση στο Ηράκλειο της Κρήτης με τίτλο "ΘΑΛΑΣΣΕΣ" στο πλαίσιο του εικαστικού θεσμού SUMMER TIME.
Ακολουθούν οι εκθέσεις με τίτλο "Οι φίλοι μου" και "ANTHI" στην ZEUS - Art Space Μυκόνου, αλλά και εκθέσεις σε κεντρική γκαλερί της Αθήνας. Το 2013 έρχονται οι "Δικυκλιστές" στην αίθουσα τέχνης ΣΚΟΥΦΑ 30, στην ομόνυμη οδό στο Κολωνάκι.
Παράλληλα με τις ατομικές εκθέσεις , ο καλλιτέχνης έχει έντονη παρουσία σε πολλές ομαδικές διοργανώσεις από σπουδαίους μορφωτικούς και πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.