Οι δεκαετίες που «έντυσαν» τις ζωές μας, 60's! | Της The dot hat girl

Μέρος 5ο : The Sixties (Η Δεκαετία 1960 – 1969)

Η αλήθεια είναι ότι πέρασε λίγος καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε εκεί πίσω, στα fifties, αλλά τώρα είμαστε πάλι εδώ, σε λίγο πιο σύγχρονους καιρούς και πάμε να συνεχίσουμε την ξενάγησή μας στη δεκαετία των sixties. Έχουμε τόσα πολλά να πούμε για αυτή τη δεκαετία, pop art, μίνι φούστες, Twiggy, space age look και τελειωμό δεν έχει….
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή :

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, άρχισε να ελέγχει τη μόδα η νεότερη γενιά και να υπάρχει μαζική παραγωγή στα ρούχα. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται καινούργια υλικά και έτσι αναπτύχθηκε η minimalμόδα και τα φουστουριστικά στυλ. Ανακαλύφθηκαν καινούργιες γραμμές στα ρούχα, με πιο γνωστή τη γραμμή Α και πρωτοεμφανίστηκε το κάπρι παντελόνι. Στη δεκαετία αυτή, η καρδιά της παγκόσμιας μόδας χτυπά σε ένα δρόμο του Λονδίνου, την Carnaby Street. Εδώ οι νέοι μπορούν να βρουν τα πιο «in» ρούχα, είτε καινούργια, είτε μεταχειρισμένα. Ακόμη, το μίνι έκανε την επανεμφάνισή του, αλλά αυτή τη φορά με πιο δυναμικό τρόπο (η λέξη μίνι προήλθε από το minimum, το οποίο σημαίνει φούστες από τις οποίες φαίνεται το καλσόν).

Για την πατρότητα το σύγχρονου μίνι εικάζουν τρείς σχεδιαστές. Συμφωνά με την επικρατέστερη εκδοχή, ο Andre Courreges (Γάλλος), ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του το 1961, παρουσίασε στην Παριζιάνικη haute couture το μίνι, το 1964, αφήνοντας άναυδους τους θεατές. Οι μίνι φούστες του Courreges ήταν σε γραμμή Α και έφταναν δέκα εκατοστά πάνω από το γόνατο. Το 1965, η Mary Quant (Αγγλίδα) λάνσαρε στη μπουτίκ της «Bazaar», τη δική της εκδοχή για το μίνι, η οποία ήταν εφαρμοστή και πιο κοντή, φτάνοντας μέχρι τη μέση του μηρού. Μη καταφέρνοντας να προμηθευτεί το στυλ των ρούχων που ήθελε να πουλάει, ξεκινάει να κατασκευάζει η ίδια τα μοντέλα της, με έμπνευση από την κουλτούρα του δρόμου.

Το 1961 ο Yves Henri Donat Mathieu Saint Laurent(Y.S.L), ανεξαρτητοποιήθηκε από τον οίκο του Dior και άνοιξε μία μπουτίκ pret-a-porter, η οποία ονομάστηκε Saint Laurent Rive Gauche. Ο Y.S.L κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 παρουσίασε δύο look, τα οποία συζητιούνται ακόμα και σήμερα. Το 1965 παρουσίασε το Mondrian look και το 1966 το pop art look, συνδυάζοντας έτσι την μόδα και την τέχνη. Επίσης, το 1966 λάνσαρε το tuxedo look, για τις γυναίκες και λίγο αργότερα, το 1968, το safari look και το see-through. Τέλος, ο Y.S.L ήταν αυτός που πρώτος παρουσίασε το look «back to nature», προς τα τέλη της δεκαετίας του 1960, για να φτάσουμε αργότερα στα 70’sκαι να μιλάμε για το hippie style.

Το 1962, ο Andy Warhol τράβηξε την προσοχή του κόσμου με την πρώτη του έκθεση «32 Soup Cans» και κάπως έτσι ξεκίνησε η popart. Ο Warhol έφτιαξε το «banana dress» και το «fragile dress», το 1966.

Το 1964 ο Αμερικανός σχεδιαστής Rudi Gernreich κάνει αισθητή την παρουσία του λανσάροντας το topless look και όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Το 1965 ο Pierre Carden παρουσίασε την Space Age Collection, η οποία ήταν βασισμένη σε απλά γεωμετρικά μοτίβα με ανόργανα υλικά.

Το 1966 ο Paco Rabanne (Ισπανός), έκανε το ντεμπούτο του με ένα φόρεμα κατασκευασμένο από πλαστικό. Ο Rabanne ήταν αυτός που βρίσκεται πίσω από την ιδέα ότι εκτός από το ύφασμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα υλικά για να δημιουργηθεί ένα ένδυμα και συνέχισε χρησιμοποιώντας μέταλλα και μη υφασμένα υλικά για τα ρούχα του. Χαρακτηριστική είναι η ταινία επιστημονικής φαντασίας Barbarella, το 1968, στην οποία μπορούμε να διακρίνουμε όσα υποστήριζε ο Rabanne.

Ένας άλλος αγαπημένος σχεδιαστής που έγινε ευρέως γνωστός για τις υπέροχες δημιουργίες του στα 60’sήταν ο Emilio Pucci (Ιταλός). Ξεκίνησε στη Φλωρεντία στη δεκαετία των 50’s, δημιουργώντας sport sout fits με εξαιρετικά prints, βασισμένα σε παραδοσιακά ιταλικά σχέδια, αλλά το 1960 η μόδα των prints εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, με έντονους χρωματικούς συνδυασμούς, κοντά στα ψυχεδελικά σχέδια της εποχής. Τα μεταξωτά υφάσματα που χρησιμοποιούσε ήταν αρκετά για να τραβήξει την προσοχή της υψηλής κοινωνίας και να τον λατρέψουν οι γυναίκες.

Στο μακιγιάζ, το μαύρο μολύβι που τόνιζε τα μάτια κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας, αντικαθίσταται από χρωματιστές σκιές και ψεύτικες βλεφαρίδες. Τα μαλλιά στις αρχές της δεκαετίας του 1960 είχαν όγκο και ήταν δεμένα ψηλά στο κεφάλι, στερεωμένα με λακ, είτε φυσικά, είτε με ποστίς. Όσο προχωράνε τα χρόνια, τα μαλλιά λύνονται, αλλά παραμένουν κρεπαρισμένα, για να φτάσουμε στα μέσα της δεκαετίας, όπου αρχίσουν να κόβονται. Ο Vidal Sassoon ταράζει τα νερά με τις κοντές και γεωμετρικές κουπ.

Οι ηθοποιοί που επηρέασαν και αυτοί με τη σειρά τους το χώρο της μόδας, ήταν η Audrey Hepburn, η Brigitte Bardot, η Catherine Deneuve, η Sophia Loren. Παράλληλα με τις ηθοποιούς, μοντέλα όπως η Jean Shrimpton και Twiggy, υπήρξαν σημείο αναφοράς για πολλές γυναίκες, όπως και η Jackie Kennedy, με το κομψό και πάντα άψογο στυλ της.