Το γιώτα - Love Letter, part 1

Φάνηκε η άκρη από το όνειρο μα εσύ αργείς..

Και δεν είναι ότι μου λείπεις και ότι θέλω να σε δω, είναι ότι μακριά σου ξεθωριάζουν τα όνειρα καλή μου.

Και τα όνειρα θα πρέπει να έχουν χρώματα δυνατά, ζωηρά να σου δίνουν ένταση, χαρά, να νιώθεις δυνατός και χαρούμενος που μπορείς να ονειρεύεσαι.

Τι νόημα έχουν τα ξεθωριασμένα όνειρα που κάνω, καθώς φέρνω την εικόνα σου στο μυαλό μου, μου μοιάζουν σαν φωτογραφίες μιας άλλης εποχής και εσύ σαν μια άλλη περσόνα να ποζάρεις στο φωτογραφικό φακό μια κάμερας που παίρνει μόνο ασπρόμαυρό φιλμ και ούτε τα γαλανά σου μάτια δεν μπορεί να αποτυπώσει.

Υπάρχεις για μια στιγμή μόνο και μετά χάνεσαι σαν να μην ήθελες ποτέ να είσαι εκεί σαν να μην ήθελες να δώσεις ούτε τα χρώματα σου στην στιγμή, και εγώ συνεχίζω να τραβάω στιγμές όσο πιο γρήγορα μπορώ λες και θα τελειώσουν οι φωτογραφίες.

Έχω ανάγκη από αναμνήσεις και κάνω όνειρα για να βλέπω τις εικόνες που δεν μου έδωσες και προσπαθώ να βάλω χρώμα και ξανά και ξανά… αλλά δεν τα καταφέρνω και έτσι το μυαλό μου λειτουργεί σαν μηχανή με slides, ασπρόμαυρα πάντα, τα οποία οι σκέψεις μου αλλάζουν με μια περίεργη συχνότητα κάθε φορά που έρχεσαι στο μυαλό μου.

Και μένω εδώ μακριά σου…

Το γιώτα (|)

Το γιώτα βρίσκει το σπίτι στο Μηχανάκι μας και έρχεται με τα Love Letters του να μας θυμίσει ότι υπάρχουμε, ζούμε, πονάμε… και συνεχίζουμε.