Τικ τακ..τικ τακ, της Κωνσταντίνας Τσαμπουράκη- Κραουνάκη
Και άντε ας πούμε πως τα κατάφερες και βρήκες αυτον τον ελεύθερο χρόνο που έλεγες πως σου λείπει..και τί τον έκανες; Ξεκουράστηκες; Σιγά..!Ενιωσες όμορφα ; Ευτυχισμένος; Πάλι σιγα..! Ελα ..πες μου την αλήθεια..πως πέρασες τον χρόνο σου;
Ή μήπως σε προσπέρασε εκείνος χωρίς να το καταλάβεις;
Ξέρεις , σαν εκείνες τις φορές που είσαι πεισμένος πως ένα διωράκι είναι αρκετό να κάνεις τα πάντα..οπότε ας κάτσεις να δεις λίγο τιβι μαζί με το φαγητό..Κοιτα να δείς..έχει μια ταινια που χρονια είχες να δεις..ας χαζέψεις λίγο..προλαβαίνεις και μετά να κοιμηθείς, όμως ουπς! Περασε το δίωρο και εσύ ξέμεινες με το τηλεκοντρολ στο χέρι..δεν πειράζει..δε φταις εσύ..δεν είχες χρόνο..2 ωρίτσες δε φτάνουν..θα διαβάσεις άλλη φορά εκείνο το βιβλιο που σου πήρε ο κολλητός σου στα γενέθλια σου πριν ένα χρόνο και που τώρα έχει ξεμείνει σκονισμένο σε κάποιο ράφι..ναι ναι ..και εκείνον τον πίνακα ζωγραφικής που κάποτε μου είχες τάξει που θα μου εφτιαχνες..δεν πειράζει..θα τον φτιάξεις άλλη φορα! Τωρα είχε ταινία..δεν έπρεπε να τη χάσεις..! Όχι! Μη μου δικαιολογείσαι για εχθές..είχε εκείνη τη σειρά που ξέρω πόσο χαίρεσαι όταν τη βλέπεις!
Άλλωστε δε φταις εσυ..εσύ απλά δεν έχεις χρόνο..
Όμως απάντησε μου.. είναι όμορφα; Σου αρέσει να ζεις τη ζωή σου μέσα από τη ζωή των άλλων..; και ξέρεις βέβαια..όχι εκείνων των απλών κανονικών ανθρώπων..των πραγματικών ντε,αλλά των άλλων..ξέρεις εκείνων στην τηλεόραση.. εκείνων με τα πολλά λεφτά και τις επαύλεις, ακόμη και εκείνων των φτωχών που στο τέλος αναγνωρίζεται η αξία τους, εκείνων που ερωτεύονται, που θυμώνουν, απογοητεύονται και μετά ελπίζουν πάλι; Ξέρεις τι έχω παρατηρήσει; Πως ακόμη και εκείνα τα ανθρωπάκια, σε αυτό το δίωρο ζωής που έχουν μέσα από τις οθόνες μας , πασχίζουν για τη ζωή τους. Εσύ τι κάνεις; Eνα δίωρο εκείνα..ένα δίωρο και εσύ..το δικό τους και το δικό σου..ή θα έπρεπε να πω το δικό τους και πάλι το δικό τους; Γιατί το δικό σου διωράκι ελέυθερου χρόνου στην τιβί το αφιερώνεις..ζεις μέσα από τις ζωές των πρωταγωνιστών..τη δική τους εικονική ζωή..γιατί σε βολεύει..γιατί εκεί θα βρεις το ευτυχισμένο τέλος που στη δική σου τη ζωή δεν μπορείς να φτάξεις..και δεν μπορείς όχι γιατί δε θέλεις..όχι γιατί δε γίνεται..αλλά γιατί δεν προσπαθείς αρκετά!
Ένα δυoράκι ο ελεύθερος σου χρόνος λοιπόν..δε θα προσπαθήσω να σε πείσω πως είναι αρκετός, δε θα προσπαθήσω να σε πείσω πως σου αξίζει τόσο λίγο..αλλά αυτόν έχεις..και όσο τον σπαταλάς μπροστά στην τιβί δε θα τον αλλάξεις ποτέ. Κοιμήσου..είναι πιο παραγωγικό..θα σε βοηθήσει να μείνεις ξυπνιος όταν χρειαστεί..και θα χρειαστεί! Θα έρθει η ώρα που θα χρειαστεί να ορθώσεις αναστημα..να βγεις μπροστά, να παλέψεις και όση εμπειρία και αν έχεις καταφέρει να μαζέψεις από την εικονική ζωή της οθόνης, δε θα είναι το ίδιο. Άλλο πράγμα η πραγματικότητα..άλλο πράγμα να ζεις. Βρες χρόνο γα τον εαυτό σου, ονειρέψου, δες ποιος είσαι,ενημερώσου.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, εσυ γίνε δυνατός!
Ένα δίωρο ζωής λοιπόν.. τόσο λίγο και τόσο πολύ.λεπτά..δευτερόλεπτα..ανάσες.. Ξέρεις πόσες ανάσες μπορείς να πάρεις σε ένα δύωρο; Μη σου πω ψέματα..δε γνωρίζω την απάντηση..φαντάζομαι πάρα πολλές..ανάσες..αναπνοές..ζωή! Μην τη χαραμίζεις έτσι απλά. Δώσε χρόνο στον αέρα που μπαίνει στα πνευμόνια σου λαθραία..νιώσε τον μέσα σου..απόλαυσε τον. Γίνε δημιουργικός..διάβασε, ζωγράφισε..χαμογέλα..μίλησε με τους φίλους σου..ακουσε τους..γίνε δυνατός καλέ μου!
