«Sweetcase» η Ειρήνη Σπίνου μιλάει στην Βάσια Ντρέλια

Η Ειρήνη Σπίνου δημιουργεί και μας συστήνει αξεσουάρ με vintage ύφος. Αυτή η πρόταση περιέχει την κυριολεξία αλλά όχι όλη την ουσία της δουλειάς της.

H Ειρήνη  Σπίνου  δημιουργός των αξεσουάρ Sweetcase παίρνει την βαλίτσα της και μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή που δεν έχουμε ζήσει παρά μόνο από τις παλιές ταινίες και φωτογραφίες των γονιών μας. Αν την δεις νομίζεις ότι έχει ξεπηδήσει από τα 50ς. Απολυτη αντιπρόσωπος των χειροποίητων δημιουργιών της με χαμόγελο και θετική ενέργεια ,λατρεύει τα χρώματα τις ρίγες & τα πουα και δηλώνει αμετανόητη οπαδός των φλοράλ μοτίβων.

Πότε κατάλαβες ότι αυτό που έκανες σαν χόμπι μπορεί να γίνει επάγγελμα;

Πάντα ήταν αυτό που ήθελα να ασχοληθώ. Κάνοντας μια μικρή τροχιά στον χώρο των περιοδικών σαν στυλίστρια, χρόνο με το χρόνο αυτό που με γέμιζε περισσότερο ήταν να μην δημιουργώ εικόνες αλλά τσάντες, ζώνες, κολιέ ,περικάρπια!!!

Το "in-between" ήταν το πρώτο σου tradename. Παρόλα αυτά τώρα έχεις το Sweetcase. Πως και αυτή η αλλαγή;

Το "in-between" το επέλεξα στην αρχή γιατί εξέφραζε τους τότε πειραματισμούς και την διάθεση μου. Όμως γρήγορα κατέληξα σε κάτι πιο αντιπροσωπευτικό. Το Sweetcase με εκφράζει απόλυτα! Αγαπώ τις μικρές λεπτομέρειες και τις μικρές χαρές που μας κάνουν ευτυχισμένους.. ένα όμορφο πρωινό με πουά τραπεζομάντηλα & vintage σερβίτσια ,μια τσάντα με ξύλινα χερούλια... μικρά πράγματα που μας  “ταξιδεύουν”  στην καθημερινότητα μας. Άλλωστε και τα αξεσουάρ είναι ένα πράγμα που το κουβαλάς μαζί σου και σου φτιάχνει την διάθεση!

Τι σε εμπνέει για να δημιουργείς τα Sweetcase;

Εμπνέομαι κυρίως από ταινίες, την φύση, πίνακες ζωγραφικής, από βιβλία, αλλά και αντικείμενα της καθημερινότητάς μας.

Πόσο εύκολο είναι να κρατάς το ίδιο ύφος αλλά ταυτόχρονα να δημιουργείς και το ενδιαφέρον του καινούργιου;

Είναι μια συνεχής πρόκληση και αυτό είναι το ωραίο!

Επαναπροσδιορίζεις και ταυτόχρονα κοιτάς και στο παρελθόν. Τα sweetcase έχουν μια ταυτότητα και μια συνέπεια που ο κόσμος το έχει αντιληφθεί. Η αισθητική και η προσωπική σφραγίδα πάντα κάνουν την διαφορά.

Γιατί 50s και όχι 80s;

Γιατί όχι και τα δύο; Είναι δυο δεκαετίες που η πρώτη υπήρξε πηγή έμπνευσης για την δεύτερη άρα μοιάζουν αρκετά!

Συγκεκριμένα πέρυσι έκανα ένα φωτογραφικό project με αφορμή την ταινία

"Pretty in pink" που αποτέλεσε μια από της βασικές επιρροές μου για την προηγούμενη συλλογή.

Τα Sweetcase έχουν την αισθητική του ρετρό. Είναι της μόδας σήμερα να αναπολούμε το παλαιό;

Ναι είναι, και το βρίσκω καταπληκτικό!

Η γενιά μας επιτέλους είναι σε θέση να εκφράζεται μέσα από το ντύσιμο, και ο καθένας μας να έχει το προσωπικό του ύφος. Να συνδυάζουμε όλες τις δεκαετίες και τα στυλ  χωρίς φραγμούς και σοβαροφάνεια.

Πιστεύεις ότι σε 5 χρόνια τα πράγματα θα είναι διαφορετικά;

Θα είναι σίγουρα καλύτερα γιατί υπάρχουν χιλιάδες ερεθίσματα και ο χώρος της μόδας είναι πάντα πρωτοπόρος.

Που απευθύνονται τα Sweetcase αξεσουάρ;

Σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας και ύφους που έχουν μια πολύ προσωπική αντίληψη για την μόδα και αγαπούν τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά.

Έχεις προσπαθήσει ποτέ να σχεδιάσεις κάτι αντρικό;

Υπάρχει μια αντρική συλλογή ʽ"sweetcase for men" από χειροποίητα κασκόλ που εδραιώνετε σταθερά

Ποια η διαφορά της έννοιας retro από την έννοια vintage;

Το vintage είναι όντως κάτι που έρχεται από το παρελθόν αυτούσιο.

Είτε είναι second hand είτε όχι.

Το ρετρό είναι μια πιο αφηρημένη έννοια είναι κάτι ίσως πιο καινούργιο αλλά με το ύφος και την αίσθηση του παλιού. Πάντως και τα δύο είναι τα αγαπημένα μου!

Πιο θα ήθελες να είναι το μέλλον για την Ειρήνη Σπίνου και τα sweecase αξεσουάρ;

Αυτό που θέλει κάθε δημιουργός. Να φοριούνται τα αξεσουάρ μου όλο και από περισσότερες γυναίκες.

Links :http://mysweetcase.blogspot.gr/

Facebook:Sweetcase Irini Spinou

Facebook Page: sweetcase

email : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η Βάσια Ντρέλια έχει σπουδάσει γραφιστική και φωτογραφία. Ιδιοκτήτρια, μέχρι το 2012, του Clothes Hunger (μαζί με  την Φίλιππα).Τον τελευταίο καιρό ασχολείται με την γραφιστική, το web design, με χειροποιήματα και με την μόδα που δεν είναι της μόδας.