Όλα άρχισαν το 1992 | Tου Γιώργου Μυλωνάκι
Όταν μπαίναμε στον Υδροχόο και ανάβανε οι πρώτες φωτιές. Εκείνη τη χρονιά, και ενώ ήδη είχε αρχίσει η απελευθέρωση των τραπεζικών επενδυτικών προγραμμάτων, το Αμερικάνικο Κογκρέσο ενέκρινε και την απελευθέρωση της εμπορικής χρήσης του internet. Για μια στιγμή όλα πάγωσαν. Ένα μικρό πετάρισμα ακούστηκε, από τα φτερά μιας πεταλούδας στην Κίνα, και μετά ΜΠΟΥΜ!
Οκτώ χρόνια αργότερα, η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, για το έτος 2000 και μόνο, ξεπέρασε τα συνολικά οικονομικά κέρδη ολόκληρου του 19oυ αιώνα.
Ο καπιταλισμός-τούρμπο είχε φτάσει στο απόγειό του. Η αντίστροφη μέτρηση για τις τελευταίες του ημέρες είχε αρχίσει. Η Πομπηία καταρρέει.
Την ίδια ώρα, ένα golden boy οραματιζόταν μία καινούργια λέξη: διακοποδάνειο.
Την ίδια ώρα που, τυχαία, στο Σύνταγμα ένα λάστιχο αυτοκινήτου έσκαγε με κρότο.
Ή μάλλον όχι. Όλα ξεκίνησαν όταν η φωτογραφία νούμερο-εξακόσιες-χιλιάδες-μία, τραβηγμένη στα μπουζούκια, ανέβηκε στο Facebook.
Μπορεί να ήταν και αρκετά χρόνια πιο πριν, όταν ο «Ταχυδρόμος» κυκλοφορούσε με ένα εξώφυλλο που πάγωσε τη ραχοκοκαλιά ολόκληρης της Ελλάδας: τον Ανδρέα Παπανδρέου να χορεύει στα μπουζούκια το «Ιστορία μου, αμαρτία μου».
Όλα άρχισαν με έναν τενεκέ λίρες και έναν τενεκέ λάδι.
Αργότερα συμπληρώθηκαν με μία κούτα Πάμπερς.
Την ίδια στιγμή πουλιόταν και το πρώτο ζευγάρι χειροπέδες με γουνάκι, σε κατάστημα ημιωρόφου, στην Ομόνοια.
Όλα άρχισαν με μία γούνα, δώρο.
Όλα άρχισαν όταν ο Michael Douglas πήδηξε τη Sharon Stone.
Όλα άρχισαν τη μέρα που ο Ψωμιάδης είδε το πρώτο του ροζ πουκάμισο σε μία βιτρίνα της Τσιμισκή και ένιωσε πεταλούδες στο στομάχι.
Για όλα φταίει το Σχέδιο Μάρσαλ.
Όλα άρχισαν μέσα σε ένα πούλμαν του ΚΤΕΛ σε χωματόδρομο της επαρχίας, αφόρητη πατρίδα, ζέστη.
Όλα άρχισαν όταν η Μοιραράκη πούλησε το πρώτο της χαλί μέσω τηλεφώνου, μία αυγουστιάτικη νύχτα με καύσωνα.
Όταν κάποιος θύμωσε για πάντα την Αρλέτα κι εκείνη αποσύρθηκε στα ανάκτορα των Εξαρχείων της.
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις ταινίες, αντί να τελειώσουν όλα, άρχισαν με ένα γάμο: στο Κτήμα Νάσιουτζικ.
Όλα τα φταίει μία μπαγιάτικη πάστα σεράνο, ένα απόγευμα Κυριακής στην επαρχία.
Όλα άρχισαν όταν μπήκαν τα δελτία ειδήσεων στις μετρήσεις θεαματικότητας.
Όλα άρχισαν όταν μπήκαν μουσικά χαλιά στα θέματα των ειδήσεων.
Όλα τα φταίει η ξινισμένη σερβιτόρα με τον ωραίο κώλο.
Όλα ξεκίνησαν μόλις ο πρώτος νιόπαντρος σήκωσε το γιακά στο μπλουζάκι polo που φορούσε.
Όλα άρχισαν από μία εκδρομή στα Τρία Πέντε Πηγάδια.
Όλα τα φταίνε τα γένια των τριών ημερών, γαμωτοφελέκιμουγαμώ.
Το γλυπτό της πλατείας Κλαυθμώνος.
Ένα πούρο που άναψε για πρώτη φορά ένας πιτσιρικάς ταρίφας, ένα βράδυ σε μια κούρσα έξω, στο διπλανό χωριό.
Όλα άρχισαν με μία διπλομίσθωση, γενικότερα.
Όλα άρχισαν όταν το ματς της Ριζούπολης έγινε κανονικά.
Όλα άρχισαν τη μέρα που η Κορομηλά ανέβηκε στο τραπέζι του πρωινάδικου χορεύοντας λαϊκοπόπ, με καρφωμένο ένα τυροπιτάκι στο τακούνι της.
Την ίδια στιγμή, ο Louboutin έβαφε τη σόλα του πρώτου δωδεκάποντου κόκκινο της ντομάτας.
Όλα τα φταίει η γαλλική μας παιδεία.
Όλα ξεκίνησαν όταν το ρέμα του Βοϊδοπνίχτη μετονομάστηκε σε «οδός Δημοκρίτου».
Όταν τα Λιόσια μετονομάστηκαν σε Ίλιον.
Όλα τα φταίει η Μαντάμ Σουσού, από τον Μπύθουλα.
Όλα ξεκίνησαν στο άδειο βλέμμα της Τζούλιας.
Όλα ξεκίνησαν σε μία επίδειξη τάπερ, «όπισθεν Χίλτον».
Όλα ξεκίνησαν στο μυαλό του Babis Vovos.
Όλα άρχισαν με μία φράση του Νίκου Μαστοράκη: Αυτή είναι η ζωή σου!
Όταν η Ζωζώ περνούσε το κατώφλι της Πειραϊκής-Πατραϊκής.
Λίγες ώρες πιο πριν, ένας Κινέζος κατασκεύαζε το πρώτο του Ρόλεξ-μαϊμού.
Όλα άρχισαν όταν έγινε άνοδος η Ακαδημίας...
Όλα άρχισαν με μία λάθος αιτιατική: την οδός.
Όλα άρχισαν μόλις ο Χατζηδάκις αποθέωσε τον Φλωρινιώτη και εκατό avant garde ιέρειες έπαθαν ρεύση.
Λίγους μήνες αργότερα, σταμάτησε η Λιλιπούπολη.
Όλα άρχισαν με ένα δεύτερο ζευγάρι γυαλιά ηλίου.
Με το «φαγητό στο πόδι». Τα πνεύματα των σπιτιών μας πια, δεν τα εξευμένιζε η μυρωδιά του σπιτικού φαγητού.
Όλα ξεκίνησαν όταν η Μαρινέλλα σηκώθηκε από την καρέκλα στο πλευρό του Καζαντζίδη και προχώρησε προς την πίστα μόνη της.
Όλα ξεκίνησαν όταν νοικιάστηκε το πρώτο υπόγειο πλυσταριό στην Κυψέλη, ως γκαρσονιέρα.
Εκείνη την ίδια στιγμή, σε κάποιο ρετιρέ πίσω από τα ανάκτορα, η Βουγιουκλάκη έβαφε ξανθό το μαλλί της για πρώτη φορά.
Ενώ ένας σαραντάρης, σε κάποιο τριάρι στα Πετράλωνα, φώναζε αγουροξυπνημένος «Μαμά, καφέ!».
Όλα άρχισαν σε ένα φεστιβάλ κομματικής νεολαίας το 1977.
Όλα τα φταίει η Eurovision.
Όλα άρχισαν τη μέρα που η Bear Stearns ξέμεινε από ρευστό.
Όλα άρχισαν ένα Σαββατόβραδο στο Κολωνάκι.
Όλα ξεκίνησαν μέσα σε ένα γραφείο creative διαφημιστικής εταιρείας.
Ξέρω τι φταίει. Τα ποτά οι μπόμπες.
Όλα άρχισαν όταν ψηφίστηκε η βουλευτική ασυλία.
Όλα άρχισαν μόλις καταργήθηκε η άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού.
Όλα άρχισαν μόλις το Star ανακάλυψε το YouTube.
Όλα ξεκίνησαν σαν παιχνίδι: την Πυραμίδα.
Με ένα γράμμα-αλυσίδα για τον Άγιο Νεκτάριο.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που ο πρώτος ταρίφας ανέβασε τρίτο επιβάτη τριπλομίσθωση.
Όλα άρχισαν με έναν αλογομούρη να βγάζει από την κωλότσεπη ένα πάκο χιλιάρικα μια μέρα στον Ιππόδρομο.
Όλα τα φταίει ο Πιέ Γκαρντέν.
Και ο Γκωτιές στη Μύκονο.
Όλα άρχισαν μόλις εμφανίστηκε στην αγορά ο αποχυμωτής ανανά.
Όλα τα φταίνε οι πολιτικοί με βαμμένα μαλλιά.
Όλα ξεκίνησαν όταν έβαλε γουίσκια το καφενείο της Βουλής.
Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ στα Βραβεία Ποπ Κορν.
Ή μάλλον όχι. Όλα ξεκίνησαν μόλις οι Έλληνες άρχισαν να γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνο.
Ή μάλλον όχι. Όλα τα φταίει ο dj Valentino.
Όλα τα φταίνε οι συμμαθήτριές μας που ήθελαν να γίνουν «αεροσυνοδός ή μανεκέν».
Όλα ξεκίνησαν στις κυλιόμενες σκάλες του Golden Hall.
Όλα άρχισαν μέσα σε μια παράγκα στη λεωφόρο Καβάλας.
Όταν ο Παπουτσέλης σφύριξε εκείνο το πέναλτι.
Την ίδια μέρα που οι ομάδες ονομάστηκαν Π.Α.Ε.
Την ίδια μέρα που, μερικά χρόνια αργότερα, ο Τσάκας θα έβρισκε ταξί μόνο με ένα νεύμα του κεφαλιού του.
Την ίδια μέρα που μερικά χρόνια νωρίτερα, μία Σαουδαραβή πριγκίπισσα χτυπούσε το κουδούνι στο ατελιέ του Ασλάνη.
Όλα άρχισαν από τη «Μαύρη Τρύπα».
Όλα άρχισαν ένα βράδυ στο Mercedes.
Τη μέρα που ανακαλύφθηκε το blanco.
Όλα άρχισαν την πρώτη μέρα που έφερες δουλειά στο σπίτι.
Όλα άρχισαν από τον Ίακχο του «Ταχυδρόμου».
Όλα άρχισαν τη μέρα που ο Καραμανλής επισκέφτηκε το Φεστιβάλ Κόμικς στην Τεχνόπολη.
Την ίδια μέρα η Βανδή είδε live τη Madonna.
Την ίδια μέρα ο Χατζηνικολάου διαπίστωνε ότι είχε αρχίσει να μαθαίνει αληθινά καλό τένις.
Όμως όλα τα φταίει το μαδημένο γκαζόν, στο Γκολφ της Γλυφάδας.
Όλα τα φταίει το έτοιμο salad dressing.
Γαρδένιες αντί για πιάτα.
Όλα ξεκίνησαν με ένα τηλεφώνημα στο 090.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που εκείνος ο Θεσσαλονικιός ανακάλυψε το φραπέ.
Τη μέρα που εμφανίστηκαν οι παντόφλες πισίνας.
Τη μέρα που έγινε το πρώτο exit-poll.
Όχι. Όλα τα φταίει το τιραμισού κερασμένο από μας.
Όλα ξεκίνησαν όταν κουρεύτηκε ο Κότσιρας.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Πλιάτσικας άφησε κάτω τα μαλλιά του.
Όταν η Αλέκα έβγαλε από την τσάντα της το iPhone.
Mόλις ανακαλύφθηκε το βίντεο.
Περίπου την ίδια εποχή, έβγαινε το Saturday Night Fever.
Δέκα χρόνια αργότερα, κάποιος θα σκεφτόταν την Κανάτα με τα Σφηνάκια.
Για όλα φταίει η ΥΕΝΕΔ.
Για όλα φταίει η αποποινικοποίηση της μοιχείας.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που η Αθήνα έγινε αδελφή πόλη με τη Βαρκελώνη.
Όλα ξεκίνησαν από τον Μήτσο Νο.11.
Όλα ξεκίνησαν από τον επάνω όροφο μίας μεζονέτας.
Όλα ξεκίνησαν το βράδυ που η Άντζελα είπε στο μακιγιέρ της «Είσαι η καλύτερή μου φίλη».
Όλα ξεκίνησαν με την πρώτηπράσινη κάλτσα που φορέθηκε με Sebago.
Όλα ξεκίνησαν γιατί κανένας δεν πότιζε το δέντρο που είχε στο πεζοδρόμιό του.
Όλα ξεκίνησαν από ένα στοίχημα των brokers: ότι αύριο θα βρέχει.
Για όλα φταίνε τα bonus.
Όλα ξεκίνησαν από ένα πεντοχίλιαρο στριφτό, να ρουφάει κόκα.
Όταν η πρώτη τηλεπαρουσιάστρια σνίφαρε την πρώτη της γραμμή.
Την ίδια ώρα, ένα τσιουάουα γάβγιζε δαιμονισμένα σε ένα τριάρι, σε μια γειτονιά της Γούβας.
Για όλα φταίνε τα gay bars που παίζουν ελληνικά.
Όλα τα φταίει το Sex and the City.
Όλα τα φταίει το τσουλί η Σταχτοπούτα.
Όλα τα φταίει ο Χάρι Κλιν.
«Για όλα φταίει το Κλικ». Εντάξει, το’ παμε.
Όχι, φίλε. Φταίει το ότι ο μπαμπάς σου ήταν πιο μορφωμένος από εσένα.
Όλα ξεκίνησαν σε μία στάνη, μπροστά σε μία οθόνη τηλεόρασης.
Όλα ξεκίνησαν στα Κουφονήσια, μπροστά από μία αστακομακαρονάδα.
Όλα ξεκίνησαν μόλις έσκασε στο κύμα για πρώτη φορά, το «Αίολος - Κεντέρης».
Όλα άρχισαν όταν ο Χρήστος Τζέκος πήρε 12άρι στη Χημεία στην Α΄ Γυμνασίου.
Όλα άρχισαν όταν ο Carl Orff έγραψε τα Carmina Burana.
Όλα άρχισαν από το εξώφυλλο «Ξύστε και Μυρίστε» με τη Νίνα Γεωργαλά.
Όλα τα φταίει το σολάριουμ.
Όλα άρχισαν όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης έγινε υπουργός.
Όλα άρχισαν τη μέρα που η Μάγκι Χαραλαμπίδου ανέβηκε στα decks.
Όταν η Μάγκι συνάντησε τον G-Poly.
Όταν η ρόκα συνάντησε την παρμεζάνα.
Για όλα φταίει εκείνη η ωραία εσπρεσιέρα.
Το τατού δελφίνι στο δεξιό σου ώμο.
Για όλα φταίει το Καζίνο της Πάρνηθας.
Όλα ξεκίνησαν όταν κάηκε η Πάρνηθα.
Όταν άναψε ο πρώτος μπάφος στη συναυλία τωνMassive Attack στον Λυκαβηττό.
Όταν ο ΓΑΠ γνώρισε τους Abba.
Όταν το σιντριβάνι έφυγε από την Ομόνοια.
Όταν η Μαίρη κλείστηκε στο Δωμάτιο Επικοινωνίας.
Όταν το πρώτο Hammer πάρκαρε στη Σκουφά.
Όλα άλλαξαν για πάντα όταν ο Μαζωνάκης έσβησε το τελευταίο Μάρλμπορο της νύχτας, πατώντας το με την μπότα-φίδι.
Όλα ξεκίνησαν μέσα σε ένα δοκιμαστήριο με παραμορφωτικό καθρέφτη.
Όλα ξεκίνησαν με την τελευταία παράσταση της Ελεύθερης Σκηνής.
Όλα ξεκίνησαν από μία λάμψη που άστραψε στο μάτι της Τατιάνας.
Όλα άρχισαν όταν συλλάβανε την Πέπη Τσεσμελή.
Όλα άρχισαν σε ένα παρεκκλήσι στο Καστρί.
Όλα άρχισαν με ένα τίναγμα της πασμίνας του Ψινάκη.
Το προηγούμενο βράδυ είχες πληρώσει 12.000 δραχμές για να δεις τους Deep Dish στο +Soda.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που το πρώτο βλαχο-celebrity φωτογραφήθηκε γυμνό για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Τη μέρα που πάτησες το play στο πρώτο cd από εφημερίδα.
Όλα είχαν αρχίσει από το face control στο Εργοστάσιο.
Όλα άλλαξαν μόλις πέρασε από μπροστά σου σαν αστραπή μία κόκκινη, γυαλιστερή Alfa Romeo.
Όλα άρχισαν όταν το Euro 2004 αποδόθηκε στο ελληνικό DNA.
Όλα άρχισαν από μία θανατηφόρα ασφυξία, ένα μεσημέρι μέσα στο Κολιάτσου-Παγκράτι, η οποία επίσης αποδόθηκε στο ελληνικό DNA.
Όλα ξεκίνησαν από το «Μια κυρία στα μπουζούκια».
Την πρώτη φορά που δοκίμασε σούσι ο γενικός γραμματέας του υπουργού.
Τη μέρα που ένα μωρό στην Κηφισιά άρχισε να μιλάει φιλιππινέζικα.
Τη μέρα που η Ποσειδώνος έγινε το Μαϊάμι της Αθήνας.
Για όλα φταίει ο Μπένι Χιλ.
Για όλα φταίει ένα installation σε μία αθηναϊκή γκαλερί: μία τσιμεντοκολόνα τυλιγμένη με κόκκινη κλωστή.
Όλα τα φταίει ένα πήδημα που ποτέ δεν συνέβη.
Όλα ξεκίνησαν με ένα Viagra.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που οι Έλληνες ανακάλυψαν το hip-hop.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που μας είπαν ψέματα οι Πυξ-Λαξ ότι διαλύονται.
Τη μέρα που η πρώτη Ελληνίδα μάδησε τα φρύδια της.
Τη μέρα που αυτή η πόλη έμεινε χωρίς ποτάμια.
Όλα τα φταίει το σεμεδάκι επάνω στην τηλεόραση. Ή μάλλον όχι: όλα τα φταίει η τηλεόραση.
Όλα άρχισαν όταν ο Μητσοτάκης έκανε την πρώτη κουμπαριά.
Tη μέρα που η Cesaria Evora βγήκε ξυπόλυτη στον Λυκαβηττό.
Λίγο πιο πριν, ένας broker είχε μπει με σαγιονάρες στη Σοφοκλέους.
Την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε η πρώτη αγγελία «Ενοικιάζεται τριάρι, διαμπερές, Κολωνάκι, 1.300 ευρώ το μήνα».
Την ίδια μέρα στηνόταν η διακοσιοστή ένατη σκηνή ανθρώπων που η Τράπεζα τους είχε πάρει τα σπίτια, στo Tent City, την «Πόλη των Σκηνών», στη Florida.
Όλα τα φταίει το Ερωτοδικείο.
Όλα ξεκίνησαν μέσα στη χαίτη του Δύο-Εξήντα-Εφτά.
Όλα ξεκίνησαν με μία φράση: «Ένας χώρος από ξύλο και πέτρα όπου η διασκέδαση χτυπάει κόκκινο».
Τη μέρα που πουλήθηκε ο πρώτος χαμαιλέων σε pet shop της Νέας Ερυθραίας.
Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που επιτράπηκαν τετράποδα στο ΚΤΕΛ.
Όλα τα φταίει ο Milo Manara.
Όλα τα φταίει ο Βαρόνος Coubertin.
Για όλα φταίνε τα σκατοπερίστερα.
Όλα άρχισαν με ένα συναγερμό που κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να κλείσει.
Το ποιος φταίει, είναι κάπου γραμμένο στα greeklish, με γράμματα bold, σε Comic Sans.
Όλα ξεκίνησαν με ένα «σόρι»
theartist_known_as_commandante a.k.a Γιώργος Μυλωνάκις
Γεννήθηκα μια μέρα μετά τον Τζίζους.26 Δεκεμβρίου,μια σκοτεινή βραδιά προς το τελος των 70's.Για αυτό μου αρέσει ο χειμώνας.Θα μπορουσα να ήμουν σαν τον Τζιζους αλλά παντα η κόλαση μου φαινόταν πιο γοητευτική ως ο προορισμός.Θα μπορουσα να έχω φύγει αλλά ειμαι εδώ.Θα μπορούσα να ζωγραφίζω,αλλά απλά τραβάω καμμιά φωτογραφία που και που.Θα μπορούσα να μην γράφω αλλά αν δεν έγραφα ποιος θα σας βασάνιζε με τις σκέψεις του,σε μιά εποχή που όλοι έχουν βγάλει τα κομπιουτεράκια και μετράνε το βάθος της κρίσης;
