Σε περίπλοκη σχέση. | Της Μαριάνθης Γρ. Λαζαρίδου

Μπλεγμένα κουβάρι τα συναισθήματα και σα γατάκι το εγώ σου προσπαθεί να τα ξετυλίξει. Το μόνο που καταφέρνει είναι με τα νύχια του να γδέρνει επανειλημμένα το κουβάρι. Παίζει, πληγώνοντας. Ναζιάρικα, χαδιάρικα ματώνει την ψυχή.

Τι καταλαβαίνεις που μέσα σε τόσους πολλούς ανέξοδα σπαταλάς τη δύναμή σου;

Τι καταλαβαίνεις που άτσαλα σκορπάς την αγάπη σου και σε χίλια κομμάτια σπας την καρδιά σου και τη μοιράζεις ή την αφήνεις σαν αστερόσκονη να πέσει.

Μα τι ευχές θα κάνουν οι άνθρωποι;

Λεφτά… Κάτι χάρτινο, ευτελές, τυποποιημένο.

Υλικά αγαθά που καταναλώνονται μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου.

Και το πιο απλό, τον έρωτα, το βάφτισαν περίπλοκο και γέμισαν διακλαδώσεις τις σχέσεις. Αν θα χωρίσεις παίρνεις την ταμπέλα του χωρισμένου, αν λυπάσαι του καταθλιπτικού, αν ερωτεύεσαι του ευαίσθητου, αν κοιτάς τον ουρανό του ρομαντικού.

Αν έχεις αγόρι και είσαι αγόρι «gay», αν δεν έχεις κομπλεξικός, αν αλλάζεις εύκολα «λιμάνια» πόρνη κι αν κλείνεσαι στη μοναξιά σου, ξενέρωτη.

Δεν είπα να συμβιβαστείς. Δεν είπα να βουλιάξεις σε κάποιο τέλμα.

Να κολυμπήσεις στον έρωτα, να βουτήξεις χωρίς αναπνευστήρα και να αφεθείς στα κύματά του.

Κι ας σε ταλαιπωρήσουν σύγχρονε Οδυσσέα, θα φτάσεις στην πιο ολοκληρωτική αγάπη.

Να μη σε νοιάζουν οι ταμπέλες, είναι για να μη χάνεις το δρόμο σου, μα η θάλασσα των συναισθημάτων δεν έχει πεπατημένη οδό.

Μάθε τι σε καίει και πάγωσέ το με το βλέμμα σου.

Μάθε τι σε παγώνει και βάλτου φωτιά, φιλώντας το βαθιά στο στόμα.

Άσε τις επιφανειακές σχέσεις.

Μην αναλώνεις το εγώ σου, το εδώ σου, το δεσμό σου.

Δεν θα υπάρχουν για πάντα.

Κάνε απλά τα πράγματα στη ζωή σου.

Κάνε απλές τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους γύρω σου.

Ξετύλιξε το κουβάρι και άσε να αγκαλιάσουν άλλοι το εγώ σου.

Ζήτα μονάχα πέντε γράμματα. ΑΓΑΠΗ. Απλά γράμματα.

Και πράγματα απλά.

Εξάλλου…

Σε περίπλοκη σχέση βρισκόμαστε με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η Μαριάνθη Γρ. Λαζαρίδου είναι αρχαιολόγος και ιστορικός τέχνης. Εργάζεται ως αρθρογράφος σε εφημερίδα και δηλώνει λάτρης των λέξεων και των διαμαντιών, επειδή και τα δυο είναι για πάντα!