Μαρία Φιλιππακοπούλου - Aνοιχτές Ερμηνείες...| Tης Άννας Τσαλάγκα

Η Μαρία Φιλιππακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) Αθήνας, με καθηγητές τους Τ. Πατρασκίδη και Α. Χριστάκη και φωτογραφία με τον Μ. Μπαμπούση. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε υποτροφία και βραβείο από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Επίσης σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έκανε το μεταπτυχιακό της στο Goldsmiths College, University of London (Master of Arts-MA in Theatre Arts/Performance). Έργα της ανήκουν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Ελαιουργείον, στη συλλογή του Αντώνη και της Άζιας Χατζηιωάννου και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδας. Σήμερα μέσα από το The Mach|ne - Art Press παρουσιάζουμε την ίδια και τη δουλειά της..

«Η ζωγραφική μου σκέφτομαι πως είναι φτιαγμένη από εικόνες φευγαλέες, σταματημένες μέσα στο χρόνο. Απόπειρες αποτύπωσης διαδρομών, ταξιδιών, σκέψεων, περιπλανήσεων, συζητήσεων. Η φωτογραφία είναι πάντα σύμμαχος μου στην πορεία αυτή, η δυνατότητα της άμεσης αποτύπωσης εικόνων είναι απελευθερωτική, σε ένα κάδρο μέσα μπορεί να υπάρχει κείμενο αιώνων. Αυτή είναι η δύναμη των εικόνας, δεν απαιτεί χρόνο για τη θέαση της, μια μάτια περικλείει ατελείωτες ιστορίες και ερμηνείες επίσης.

Ξεκίνησα από το θέατρο, την υποκριτική, πρώτα στην Αθήνα στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ύστερα στο Λονδίνο στο Goldsmiths College. Μετά πήγα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Υποθέτω πως αυτή η μεταστροφή δεν είναι τίποτε άλλο από τη συνέχεια μιας κοινής πορείας στην οποία αλλάζει το μέσο, αλλά το ζητούμενο παραμένει το ίδιο – η απόπειρα του καλλιτέχνη να συμφιλιωθεί με το παράλογο και να το επαναπροσδιορίσει. Οι ερμηνείες στο έργο μου θέλω να είναι ανοιχτές. Όπως είναι και οι επιρροές μου. Ο Καμύ στο Μύθο του Σίσυφου λέει πως «Ο άνθρωπος είναι ο μοναδικός κύριος του κόσμου που κατοικεί. Ό,τι τον κρατούσε δεμένο ήταν το όνειρο ενός άλλου κόσμου.» Θέλω οι εικόνες μου να είναι σχήματα τόπων που θα χαθούν για να ξαναβρεθούν. Θέλω οι εικόνες μου να αφήνουν στο θεατή τους την ελευθερία να ξαναρχίσει από την αρχή το κτίσιμο μίας καινούργιας μνήμης.

Συχνά στα έργα μου υπάρχουν άνθρωποι που περπατούν, κάποιες φορές γυρισμένοι πλάτη προς το θεατή, άλλοτε κοιτούν μπροστά, κινούνται στον δικό τους κάδρο, συνθέτουν τον δικό τους κόσμο, η παρουσία τους είναι ευάλωτη και ισχυρή συγχρόνως.

Ο χώρος γύρω τους είναι συμβολικός, αινιγματικός, η γεωμετρία με την οποία είναι φτιαγμένος παραπέμπει στο συχνά ασφυκτικό ή παράλογο αστικό τοπίο. Το χρώμα παίζει καθοριστικό ρόλο. Κατά βάση πλακάτο, έντονο ή ήρεμο, συνθέτει το ψυχικό και διανοητικό περιβάλλον του έργου.

Χρησιμοποιώ τη φωτογραφία, οι εικόνες που τραβάω αποτελούν τις σημειώσεις μου, είναι οι σκέψεις μου, τα προσχέδιά μου. Οι φωτογραφίες μου συχνά είναι από κοντινά ταξίδια μέσα στην πόλη ή στις παρυφές της, εικόνες από περιπάτους στο σούπερ μάρκετ, στην Αττική οδό, στο αεροδρόμιο, σε μάντρες αυτοκινήτων, σε βιομηχανικούς χώρους. Με ενθουσιάζουν αυτοί οι τόποι μετάβασης οι οποίοι μπορούν να βρίσκονται παντού και συγχρόνως πουθενά συγκεκριμένα. Και βέβαια υπάρχει η ανθρώπινη παρουσία, φιγούρες φαινομενικά μοναχικές, οι οποίες όμως μοιάζουν να είναι περαστικές, τυχαία να έχουν βρεθεί σε αυτούς τους τόπους, κι έτσι ικανές να αποχωρήσουν από το κάδρο ανά πάσα στιγμή.

Η σχέση του φυσικού τοπίου με τον άνθρωπο είναι κάτι που με απασχολεί επίσης. Ζωγραφίζω χωράφια, θάλασσες, παγωμένα τοπία όπου μέσα στέκονται ή περπατούν ανθρώπινες φιγούρες ή ακόμα και ζώα. Ευτυχισμένοι θαλάσσιοι ελέφαντες κοιτούν το θεατή ενώ στο χώρο τους έχει εισβάλει ο πολιτισμός με κάμερες παρακολούθησης και βιομηχανικά κτήρια. Οι φιγούρες μου δεν κυριαρχούν, αυτό που περισσότερο με ενδιαφέρει είναι η τοποθέτηση τους μέσα στο περιβάλλον, η σύνδεσή τους ή η απόστασή τους από αυτό. Κάποιες φορές μοιάζουν να είναι αποξενωμένες από τον πραγματικό τους χώρο. Στόχος μου ίσως τελικά σε όλη τη δουλειά μου να είναι η αποτύπωση ενός ψυχολογικού τοπίου, η απεικόνιση του αλλόκοτου και φευγαλέου που μπορεί να κρύβει μέσα του μια στιγμή ή μια αιωνιότητα».

Ατομικές εκθέσεις:

2010 Σημεία Φυγής-Fleeting Perspectives, Γκαλερί Σκουφά, Αθήνα.

Επιλεγμένες Ομαδικές εκθέσεις:

2014 Μαγεία και Απομάγευση, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, επιμέλεια – Ήρα Παπαποστόλου.

2013 The Grey Cube, Platform Project@Art Athina / ON Studio@Chania Art επιμέλεια- Μαρία Κουμιανο.

2013 Τέχνη γένους θηλυκού, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, Ηράκλειο, Κρήτη, επιμέλεια – Κωστής Σχιζάκης.

2013-2012 90 Επιστολικά Δελτάρια από τη Σμύρνη, Ιανός Αίθουσα Τέχνης, Αθήνα/ Θεσσαλονίκη, Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2012 More female than ever, Follow your Art Gallery, Κύθηρα, επιμέλεια – Βασιλική Βαγενού.

2011 Μόνιμες Συλλογές I, Ελαιουργείο Εργοστάσιο Τέχνης, Χανιά, επιμέλεια – Ιωάννης Αρχοντάκης.

2011 Δημόσιος Χώρος, Νεώριο Μoro, διοργάνωση p_public, Χανιά, επιμέλεια – Ιωάννης Αρχοντάκης.

2010 Ανθρώπινα μέτρα, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2010 Utopia Project 2006-2010, Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Αθήνα, επιμέλεια, συντονισμός – Βασίλης Βλασταράς.

2010 Έκθεση συλλογής Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου. Αποδομώντας τον καμβά – Επινοώντας την εικόνα, Κέντρο Πολιτισμού Τούμπας, 45α Δημήτρια του Δήμου Θεσσαλονίκης, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2010 Τέχνη και τεχνολογία, Ελαιουργείο Εργοστάσιο Τέχνης, Χανιά, επιμέλεια – Ιωάννης Αρχοντάκης.

2010 Εικαστικό Καλοκαίρι, Gallery Kourd, Πόρος, επιμέλεια – Χάικ Κουρντ.

2010 Μίλα μη φοβάσαι, Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου, Χώρος Τέχνης Εικαστικές Αναζητήσεις, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2009 Συνέβη στην Αθήνα, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2009 Turbulent times-Στον επόμενο τόνο, The Art Foundation, Αθήνα.

2009 Urban προσεγγίσεις, Σκουζέ 3, Αθήνα.

2008 ARTmART, Kuenstlerhaus, Βιέννη, επιμέλεια Cheap Art.

2008 Η Αίγινα των Ζωγράφων, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας, επιμέλεια – Ίρις Κρητικού.

2008-2006 Cheap Art Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

2007 Διαμέρισμα Ζαΐμη 2, έκθεση-δράση 23 γυναικών καλλιτεχνών, Αθήνα.

2006 12 Λόγοι 36 Εικόνες, Manifactura Gallery, Αθήνα.

2004 Νόστος, Πινακοθήκη Αγίου Νικολάου Κρήτης, επιμέλεια- Οδυσσέας Σγουρός.

Η Μαρία Φιλιππακοπούλου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο της μπορείτε να επισκεφτείτε την προσωπική της ιστοσελίδα στη διεύθυνση: www.mariafilippakopoulou.wordpress.com . Ακόμη μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω e-mail στο: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. .

Την επόμενη Πέμπτη, πιστοί στο ραντεβού μας, συναντάμε την εικαστικό Λήδα Κοντογιαννοπούλου.. για μία ακόμη περιήγηση στον χώρο της τέχνης!

«Μερικές μέρες η ζωγραφική διαδικασία κυλά δύσκολα. Υπάρχουν, όμως, και μέρες που το πεντάωρο μοιάζει με τέταρτο της ώρας. Τότε αισθάνομαι λες και έχω διακτινιστεί κάπου όπου δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος».