Είναι κάποιοι άνθρωποι που η αύρα τους πλημμυρίζει μικρά αστεράκια στην ατμόσφαιρα… Με μια γρήγορη ματιά φαντάζουν συνηθισμένοι... Κάθε άλλο όμως, είναι πολύ ξεχωριστοί. Ακτινοβολούν στο πέρασμα τους, λάμπουν, ομορφαίνουν το κάθε τι γύρω τους….

Ένας δικός μου ήρωας είναι η Μαρία. Η Μαρία είναι ένα υπέροχο κορίτσι με νοητική στέρηση κι όμως παρά το «ταμπελάκι» που της έχει δοθεί, την θεωρώ αρκετά εξυπνότερη από πολλούς από μας που κυκλοφορούμε ελεύθεροι χωρίς «ταμπελάκια». Εμείς που θεωρούμαστε υποτιθέμενα «φυσιολογικοί». Αυτή η κοπέλα έχει αυτό που λέμε «συναισθηματική νοημοσύνη»…

Κάθε μήνα λοιπόν μπαίνει στο «Κοινωνικό Ιατρείο» με ένα τεράστιο, άκρως μοναδικό και διαμπερές χαμόγελο. Με δυο μάτια γεμάτα ελπίδα, χαρά, ζωντάνια, αστραφτερά και πεντακάθαρα…. σαν την πιο ηλιόλουστη μέρα, χωρίς κανένα σύννεφο στο βλέμμα της…

Κρατάει πάντα ένα  μικρό, χαριτωμένο  πορτοφολάκι απ’ το οποίο βγάζει αργά ,αργά σαν ιεροτελεστία και σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια ρίχνει ένα ποσό στο κουμπαρά διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή μας… (Σε αντίθεση με πολλούς από μας που προτιμούμε να τα τρώμε σε καφέδες ή ποτά βεβαίως, βεβαίως… Λες και κάποιος, κάπου, κάποτε μας είπε πως πίνοντας καφέ αλλάζει ο κόσμος και εμείς τον πιστέψαμε. Κοίτα να δεις τι παραμύθι φάγαμε. Διαφορετικά δεν εξηγείται δηλαδή η τόση αδιαφορία που επικρατεί γύρω μας).

Μαζί μ’ αυτό  λοιπόν θα φέρει και μια σακούλα φάρμακα για ασθενείς που τόσο τα έχουν ανάγκη σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε και άλλοτε βρεφικό γάλα για άπορες μητέρες….

Την ώρα που φεύγει μας αποχαιρετά πάντα ζεστά ,με απαράμιλλη  γλύκα και καλοσυνάτα. Αποχωρεί γαλήνια, αποχωρεί ευτυχισμένη. Μένουμε αποσβολωμένοι, κοιταζόμαστε μεταξύ μας… Ακολουθεί σιωπή… Ακολουθούν πρωτόγνωρα, μαγικά συναισθήματα.

Η λέξη: «Ανθρωπιά» βρίσκει τη χρήση της επιτέλους στο λεξιλόγιο μας…

 Υποκλίνομαι μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σου…. Οι λέξεις  ίσως και να μοιάζουν τόσο μικρές  για να περιγράψω το πόσο υπέροχα νιώθω κάθε φορά που σε βλέπω και  πασπαλίζομαι και εγώ λίγο με την αστερόσκονη σου…

Μακάρι όλοι να μπορούσαμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια σου…. με χρώματα, αγάπη και ενδιαφέρον  για τη ζωή και τον συνάνθρωπο…

Η Μοσχούλα Σολάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας εθνολογίας με παράλληλες σπουδές στον τομέα της ψυχολογίας.

Ασχολείται από νεαρή ηλικία με το δημιουργικό γράψιμο και τη συγγραφή πεζών κειμένων.

Facebooκ : Solaki  Mosxoula