1512 | Της Σταυρούλας Κωστακοπούλου

Κενό.

Ηρεμία.

Ηρεμία από αυτές που τρομάζουν.

Από αυτές που μόνο ήρεμος δεν αισθάνεσαι.

Από αυτές που θυμίζουν ταινία.

Αυτές τις σκηνές λέω μωρέ, που δείχνουν την «παύση» μετά από μια μικρή –ή και μεγάλη, καταστροφή.

Προσπαθείς να ξεφύγεις από την προσωρινή αυτή θλίψη.

Θες να φύγεις. Χωρίς αποσκευές.

Να τρέξεις και να μη γυρίσεις ποτέ.

Ποτέ ξανά.

Μα που να πας;

Εδώ είναι «όλα».

Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ’ τις σκέψεις.

Ξεκόλλα το κεφάλι σου.

Διώξε τις τύψεις.

Μάθε να ζεις με αυτές. Συζήτα μαζί τους. Σκέψεις είναι, δηλαδή, αρκετά.

Βρες τον τρόπο.

Μη σε φοβάσαι.

Μουσικές και πλάνα άκρως κινηματογραφικά.

Νομίζεις πως τίποτα δεν αξίζει;

Φτου σου. Δε θέλω να σε ξέρω. Δε θέλω να σε μάθω.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Αχαριστία.

Πόσο αχάριστοι έχουμε υπάρξει όλοι μας..

άξιο……… μούντζας.

Και όλα ξεκίνησαν όταν άρχισες να ονειρεύεσαι. Απογοητεύτηκες.

Επειδή ο κόσμος δεν ήταν όπως τον είχες στο μυαλό σου.

Γιατί μετά από πολλές "σφαλιάρες" κατάλαβες.

Κατάλαβες πως λειτουργούμε οι άνθρωποι….

μετά έψαχνες τους λόγους-και δε βρήκες ούτε ένα.

Μονάχα λέξεις: Αχαριστία, υπεροψία, μικροπρέπεια, δειλία, δολιότητα, πονηριά, φθόνος, πόνος, ψέμα… 

Μονάχα λέξεις και κάτι φράσεις:  έλλειψη σεβασμού, έλλειψη ενδιαφέροντος, μπόλικο μίσος, λίγη απάθεια, πολύ απάθεια, εκμετάλλευση γεγονότων και πολλά άλλα που ξεχνώ να αναφέρω.

Εκείνοι; Οι μισοί πια κάνουν πως δε σε ξέρουν.. οι άλλοι εμφανίζονται όποτε θελήσουν.. οι άλλοι μισοί είναι στη "ζωή σου" κι εσύ δεν το έχεις αντιληφθεί καν.
 

Μη φοβάσαι ποιοι θα μείνουν.

Μη φοβάσαι τις επιλογές σου – είναι απλά επιλογές.

Μη φοβάσαι τους ανίδεους  – δεν ξέρουν τίποτα.

Μη φοβάσαι τους επιφανειακούς ανθρώπους –δεν έχουν τίποτα να δείξουν.

Μη τη φοβάσαι την αλλαγή – επιβάλλεται κάποτε.
_________________

Εκεί λοιπόν, κατά τη διάρκεια αυτής της απίστευτα δικαιολογημένης μάλλον παύσης το μυαλό σου αναζητεί και απαιτεί πια την αλλαγή.

Επιδιώκει την εγρήγορση.

Στέλνει εντολές και σε ταρακουνάει.

Εκεί αρχίζουν, όχι όχι λάθος… εκεί γίνονται όλα.

Συνεχίζουν.

Μόνο που αυτή τη φορά γράφεις λίγο διαφορετικά το σενάριο.

Η Σταυρούλα Κωστακοπούλου είναι φοιτήτρια στο τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ασχολείται με το χορό και ξεκίνησαι να γράφει -πότε άλλοτε- στην εφηβεία. Αυτοί είναι και οι δύο πιο δημιουργικοί μάλλον τρόποι που μπορεί να εκφραστεί. Για ένα μόνο είναι σίγουρη. Είναι γεμάτη ελπίδα για τα πάντα.